مرکز آمار ایران اعلام کرد قیمت ساختمان کلنگی طی بازه بهار 97 تا بهار 98 حدود 149 درصد گران شده است.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، براساس اعلام مرکز ملی آمار ایران، متوسط قیمت خرید و فروش یک مترمربع زمین یا زمین ساختمان کلنگی 148.6 درصد، متوسط قیمت خرید و فروش یک مترمربع زیربنای مسکونی 82.2 درصد و متوسط مبلغ اجاره‎ یک مترمربع زیربنای مسکونی در نقاط شهری کشور ٢٩,١ درصد در بهار 98 نسبت به بهار 97 افزایش یافته است.
متوسط قیمت فروش هر مترمربع زمین یا زمین ساختمان مسکونی کلنگی معامله شده از طریق بنگاه‌های معاملات ملکی در کل کشور سه میلیون و 325 هزار تومان با میانگین مساحت ٢٦٥ مترمربع بوده است که نسبت به فصل قبل، 16.1 درصد و نسبت به فصل مشابه سال قبل 148.6 درصد افزایش داشته است.
با توجه به اینکه کاهش یا افزایش حجم معاملات در شهرهای بزرگ، باعث کاهش یا افزایش شدید متوسط قیمت در سطح استان یا کشور می‌شود، از متوسط تعدیل شده استفاده شده تا بتوان با حذف اثر حجم معاملات، تغییرات واقعی قیمت را مشخص کرد. در ضمن وزن‌های مورد استفاده بر مبنای واحدهای مسکونی دارای سکنه در سرشماری عمومی نفوس و مسکن ١٣٩٥ به‎روز شده است.
چند روز پیش طی گزارشی نوشتیم براساس آمارهای بانک مرکزی، متوسط قیمت هر متر مربع مسکن در تهران حدود 13 میلیون و 25 هزار تومان در مرداد امسال بوده است، یعنی اگر با این فرض که قیمت هر متر مربع مسکن در تهران در سال 1379 معادل 91 هزار تومان بوده، مقایسه را انجام دهیم، قیمت خانه در تهران طی دو دهه اخیر تقریبا 143 برابر شده است!
از سوی دیگر، آمار اتحادیه مشاوران املاک نشان می‌دهد که به دنبال روند کاهنده معامله مسکن در کشور از اردیبهشت امسال، رکوردی منفی در ۲۲ روز ابتدای شهریورماه به ثبت رسیده است. از یکم تا بیست و دوم شهریورماه ۱۳۹۸ در کل کشور ۱۸ هزار و ۲۲۹ قرارداد خرید و فروش ملک امضا شده که نسبت به زمان مشابه سال قبل ۶۲ درصد کاهش نشان می‌دهد.
گفتنی است، کاهش معاملات در کنار کاهش پروانه‌های ساختمانی بوده که جمشید برزگر، رئیس‌کانون سراسری انبوه سازان در این باره گفته بود: «وضعیت ساخت و ساز فعلاً به دلیل اینکه این ساخت و سازها در سال‌های گذشته انجام شده و پروانه ساختمانی آنها اخذ شده در حال انجام است،‌ اما این رکود باعث شده تا صدور پروانه‌های ساختمانی 35 تا 50 درصد نسبت به مدت مشابه سال قبل کاهش یابد.»
متاسفانه روند کلی برنامه‌های جدید دولت نیز تاکنون به‌گونه‌ای نبوده که نسبت به خانه دار شدن مردم امیدوار شویم، در واقع طرح‌های دولتی هم به نوعی صرفا روی کاغذ باقی ماندند و نتوانستند به منصه ظهور برسند، البته یکی از دلایل عدم اجرای آنها نیز ضعف خود برنامه‌هاست که قابلیت اجرایی شدن را کم می‌کند.