یادداشت دانشجویی
جبارسینگ در کشمیر
صاحبخبر - مطمئنا فیلم هندی «شعله» یکی از شاخصترین آثار سینمایی بالیوود در سالهای گذشته است که در کشور ما هم علاقهمندانی دارد، اما در چند وقت گذشته قهرمانان فیلم، خود تبدیل به شخصیتهایی منفی در مساله کشمیر شدهاند. داستان بر میگردد به سال 1947 و پایان استعمار انگلیس بر منطقه هندوستان بزرگ که بعد از آن اتفاق این منطقه تبدیل به دو قسمت مسلماننشین(پاکستان) و هندونشین( هند جدید) شد. اما یکسری از مناطق تکلیفشان مشخص نشد که یکی از این مناطق جامو و کشمیر هستند. به دلیل اینکه این منطقه مسلماننشین بودند و در زمان استعمار انگلیس بر هندوستان بزرگ، حاکمی هندو بر این منطقه حکمرانی میکرد؛ تقسیم این منطقه با پیچیدگیهایی مواجه شد و این پیچیدگیها باعث به وجود آمدن جنگی در سال 1947 بین هند و پاکستان به مدت دو سال شد که درنهایت با دخالت سازمان ملل متحد و تصویب قطعنامه شماره 47 در سال 1949 آتشبس اعلام شد و هند ملزم به برگزاری رفراندوم در منطقه کشمیر پیرامون پیوستن این منطقه به هند یا پاکستان شد که متاسفانه و ناباورانه این کار تاکنون انجام نشده است و این امر موجب ایجاد تنش و چند جنگ تا به الان بین هند و پاکستان شده است. در این چندوقت گذشته هم به خاطر ورود غیرقانونی جمعی از هندوها و نظامیان هندی به منطقه کشمیر و تصرف بخشی از زمینهای این منطقه که با هدف ساخت یک معبد بود؛ باعث به وجود آمدن یکسری اعتراضها توسط مردم کشمیر شد که متاسفانه ارتش هند و جمعی از مردم هندو مذهب ظلمهای بسیاری را علیه مردم کشمیر انجام دادند، ازجمله آزار و اذیت کودکان و زنان و دستگیری و شکنجه مردم مظلوم و مسلمان کشمیر که دیدن این جنایات قلب هر مسلمان و آزادیخواهی را آزرده خاطر میکند. در این مورد هم حتی مقام معظم رهبری در دیدار با اعضای هیات دولت به مناسبت هفته دولت به ظلم دولت هند در مساله کشمیر واکنش نشان دادند و خواستار پایان این جنایات شدند اما نکته تاسف بار بیعملی وزارت خارجه جمهوری اسلامی ایران پیرامون مساله کشمیر است که میتواند با میانجیگری، به پایان یافتن این جنایات کمک شایانی کند. پیرامون همین مساله واحد بینالملل دفتر تحکیم وحدت تصمیم گرفت ابتدا با توجه به مسائل کرامت انسانی،حق انتخاب مردم مظلوم و مسلمان کشمیر را با توجه به بیعملی نهاد وزارت خارجه در نامهای به دبیرکل سازمان ملل متحد یادآور و با توجه به قطعنامه شماره 47 خواستار برگزاری رفراندوم در منطقه کشمیر شود و درغیر اینصورت حداقل با ورود خود به این مساله و جلوگیری از جنایات دولت هند بر مردم مظلوم و مسلمان کشمیر مذاکرات سهجانبهای را بین هند، پاکستان و نهاد حاکمه منطقه کشمیر برگزار کند که این نامه توسط چند نهاد دانشجویی و غیردانشجویی کشور پاکستان و بسیج دانشجویی به امضا رسید اما مطمئنا این تنها اقدام ما برای مساله کشمیر نخواهد بود و در آینده برنامههایی برای پیگیری و مطالبه از وزارت امور خارجه داریم. برخی از تحلیلگران هم با اشاره به سفر چندوقت گذشته بنیامین نتانیاهو به کشور هندوستان بر این باورند که دستگاههای امنیتی رژیم صهیونیستی با همکاری دولت راستگرای هند که از حزبBJP هستند؛ کمر همت برای تحت فشار قرار دادن مسلمانان در این منطقه بستهاند و در ذهن مریض خود سودای نسلکشی مسلمانان را در سر دارند که با فرض درست بودن این ادعا نهادهای بینالمللی جمهوری اسلامی ایران که در راس آنها وزارت امور خارجه قرار دارد باید هرچه سریعتر به این مساله ورود پیدا کنند. امید داریم زمانی برسد که مردم مظلوم و مسلمان کشمیر که دوستداران جمهوری اسلامی و نهضت انقلاب اسلامی هستند؛ دست طمع دشمنان خودشان را از سرزمین خود قطع کنند.∎