وصال روحانی
بازگشت بهروز مکوندی به نفت مسجدسلیمان از سوی عده‌ای نشانه حل مشکلات این تیم تلقی شده است. وی اواخر هفته پیش از سمت سرمربیگری این تیم استعفا داد اما اینک می‌گوید چون مساله تامین نیازهای مالی فراوان باشگاه به وزیر نفت ارجاع شده و وی قول مساعد داده است می‌توان برگشت و دوباره کار کرد و به حفظ تیم در لیگ برتر امید بست. البته از وقتی مکوندی به تیم سابقش بازگشت و نفت را از مجید باقری‌نیا که توفیقی در اداره این تیم نداشت، پس گرفت نفت راحت‌تر از گذشته نفس کشیده و بهتر بازی کرده و قدری هم بهتر نتیجه گرفته اما نفت هنوز در اواخر جدول لیگ برتر به‌ سر می‌برد و در خطر جدی سقوط به دسته‌ای پایین‌تر قرار دارد و مادامی که فقط مساوی کند و تک باخت‌هایی را بدهد، وضعیت فعلی‌اش استمرار خواهد یافت. آیا مکوندی که می‌گوید استعفایش یک اقدام حساب شده به قصد جلب حمایت‌های لازم و تقویت نفت بود، اینک ترکیبی بهتر از گذشته و در اندازه‌های حفظ تیم در لیگ برتر را در اختیار دارد یا فقط با همان ادوات گذشته می‌خواهد ماندنی شود؟
فصل پیش که او نفت مسجدسلیمان را از لیگ دسته اول به لیگ برتر ارتقا بخشید، تبدیل به یک قهرمان ملی در مسجد سلیمان شد و زمانی که کنار کشید و باقری‌نیا آمد و نتیجه نگرفت و دوباره او را طلبیدند، محبوبیت وی از گذشته هم بیشتر شد. این بار قضیه مکوندی با هر چه در گذشته بوده، فرق می‌کند زیرا سقوط مجدد تیم به «لیگ یک» بسیاری از تقصیرات را متوجه وی خواهد کرد و هواداران این تیم کمتر به این نکته توجه خواهند کرد که وی چه کارهایی برای تیم جنوبی انجام داده و خدماتش چقدر بیشتر از ضعف‌هایش بوده است.

بحــــــــث اصلی
مکوندی که تیمش فردا در ادامه هفته نوزدهم لیگ برتر میزبان صبا است، حتی از امتیازات دیدار خانگی‌اش هم در این فصل به حدی که باید و از آن انتظار می‌رفت، بهره نگرفته است. او می‌داند صرفنظر از اینکه چه کسانی بودجه باشگاه را تامین و آن را تغذیه مالی می‌کنند، بحث کیفیت فنی نفراتش شرط است و اگر بازیکنان و ترکیب گروهی باکیفیتی نداشته باشد، ممکن است در پایان فصل از رفتنی‌ها باشد و سیاست‌های اخیر و استعفای ظاهرا صوری وی ثمری را که او می‌خواست بر جای نخواهد گذاشت.
از قضا مدتی است یک مدیر آشنا چون مسعود رضاییان با سابقه کار در فولاد خوزستان مدیرعاملی نفت مسجدسلیمان را در دست گرفته ولی او هم نتوانسته است جریان سیال پول در باشگاه را تقویت کند و نفتی‌ها به این و آن همچنان بدهکارند و اگر هم پولی از وزارت نفت برسد و با آن با برخی طلبکاران تسویه‌حساب شود و بخشی از پول معوقه بازیکنان پرداخت گردد، بر کیفیت فنی تیم اثر بزرگی نخواهد گذاشت. مشکل اصلی نفت زمانی شروع شد که پذیرفت فصل جاری را تقریبا با همان چارچوب و طرز فکر و برنامه‌ریزی شروع کند که فصل پیش را در لیگ دسته اول سپری کرده بود و خبری از خریدهای مهم و بزرگ در تابستان امسال نشد؟
اینک تعدادی بازیکن تازه شامل چند خارجی که برخی صید شده‌های نیم فصل هستند در ترکیب تیم جنوبی مشاهده می‌شوند اما بحث هماهنگی آنها و اینکه اصولا بازیکنان متوسطی هستند یا باکیفیتی بالاتر از لیگ ایران، فکر اهالی فوتبال مسجدسلیمان را به خود مشغول کرده است و تاکنون پاسخی را بر آن نگرفته‌اند.

تفـــــــــــاوت‌ها
در روزی که نفت به رغم استفاده از مزایای میزبانی با پیکان صفر- صفر کرد، مکوندی به جای صحبت درباره کیفیت این خارجی‌ها و کار تاکتیکی تیمی که از بسیاری از تیم‌های دیگر لیگ «خارجی‌»تر است و زنیدپور و امرایی را هم در آرایش خود دارد، روی این وجه مانور داد که ترکیب پیکان سرشار از نفرات معروف و گرانقیمت است و بهای یک بازیکن‌شان با 19 بازیکن نفت برابری می‌کند.
بیان این مساله از جانب مکوندی به این معنا است که هم خود او بیشتر به سقوط می‌اندیشد (تا به ابقا) و هم می‌خواهد افکار عمومی در مسجدسلیمان را نیز با این احتمال آشنا کرده و به این امر عادت بدهد. بحث مالی و بی‌پول ماندن نفتی‌ها البته مساله بسیار مهمی است اما مهم‌تر از این حرف‌ها توش و توان فنی تیم‌هایی است که در لیگ برتر حاضرند و باید هر هفته بجنگند و اگر در این زمینه کم بیاورند پول زیاد هم باشگاه را از مشکلاتش رها نخواهد کرد. این امر شاید روحیه‌ای به بازیکنان بدهد اما سطح بازی آنها را بالا نخواهد برد و به نظر می‌رسد سطح بازی مردان مکوندی آنقدرها هم در حد لیگ برتر نیست و تفاوت‌ها در این تیم با اوایل فصل اندک است.