صاحب‌خبر - طلسم فینال می‌شکند؟ ۱۴ بار قهرمان مسابقات جام ملت‌های آمریکای جنوبی شده‌اند اما از سال ۱۹۷۵ که مسابقات با نام جدید کوپا آمه ریکا شناخته می‌شود، فقط دو بار جام را بالای سر بردند؛ در سال‌های ۱۹۹۱ و ۱۹۹۳. آنها در ۵ دوره گذشته ۴ بار به فینال مسابقات رسیدند اما هر ۴ فینال را واگذار کردند تا بازنده بزرگ فینال‌ها لقب بگیرند. آرژانتین این‌بار در خاک رقیب دیرینه‌اش یعنی برزیل به میدان می‌رود و همین کار را برایش سخت می‌کند. آیا برزیلی‌ها اجازه می‌دهند رقیب در کشورشان جام را بالای سر ببرد؟ این جذاب‌ترین سوال این روزهای قاره آمریکای جنوبی است. مربـی لیونل اسکالونی آرژانتین در چند سال گذشته از نداشتن یک مربی بزرگ رنج برده. امسال هم قرار است لیونل اسکالونی این تیم را هدایت کند که هم هم‌نام لیونل مسی است و هم همشهری او. اسکالونی ۴۱ سال سن دارد و در زمان جوانی برای تیم‌هایی مثل لاتزیو و آتالانتا بازی کرده است. او ۷ بازی ملی در کارنامه دارد و شاید اصلا فکرش را نمی‌کرد که زمانی سرمربی آرژانتین شود. در سال ۲۰۱۷ وقتی سامپائولی سرمربی آرژانتین شد، اسکالونی را به‌عنوان دستیار برگزید. یک سال بعد که سامپائولی از آرژانتین به دلیل نتایج ضعیف در جام‌جهانی اخراج شد، برای مدتی پابلو آیمار سرپرست مربیگری تیم ملی شد و بعد هم نوبت به اسکالونی رسید. بازیکنان دروازه‌بانان: فرانکو آرمانی (ریورپلاته آرژانتین)، آگوستین مارچسین (آمریکا مکزیک)، استبان آندرادا (بوکاجونیورز آرژانتین) مدافعان: خوان فویت (تاتنهام انگلیس)، نیکولاس تالیافیکو (آژاکس هلند)، رنسو ساراویا (پورتو پرتغال)، جرمن پِسِیا (فیورنتینا ایتالیا)، رامیرو فوئنس موری (ویارئال اسپانیا)، میلتون کاسکو (ریورپلاته آرژانتین)، نیکولاس اوتامندی (منچسترسیتی انگلیس) هافبک‌ها: لئاندرو پارِدس (پاری‌سن‌ژرمن فرانسه)، روبرتو پریرا (واتفورد انگلیس)، مارکوس آکونیا (اسپورتینگ‌لیسبون پرتغال)، آنخل دی‌ماریا (پاری‌سن‌ژرمن فرانسه)، گیدو پیسارو (تیگرس مکزیک)، رودریگو دِپائول (اودینزه ایتالیا)، گیدو رودریگس (آمریکا مکزیک)، جیووانی لوسلسو (رئال‌بتیس اسپانیا) مهاجمان: سرخیو آگوئرو (منچسترسیتی انگلیس)، لیونل مسی (بارسلونا اسپانیا)، ماتیاس سوارس (ریورپلاته آرژانتین)، پائولو دیبالا (یوونتوس ایتالیا)، لائوتارو مارتینس (اینتر ایتالیا) لیونل مسی آرژانتین همیشه بازیکنان بزرگی داشته اما بعد از مارادونا هیچکس به اندازه مسی مورد توجه نبوده. او امسال هم امید اول آلبی‌سلسته برای کسب قهرمانی‌ است. خودش هم بیشتر از همه بازیکنان انگیزه دارد. مسی در قامت یک ملی‌پوش هیچ‌وقت قهرمان نشده و در دو دوره گذشته کوپا بازی آخر را به شیلی واگذار کرده است. او حالا باید برچسب «بازیکن باشگاهی» را از روی دوش بردارد و نام خودش را در تاریخ مسابقات حک کند. رقیب اصلی او در این سال‌ها همین چند هفته پیش با پرتغال یک جام ملی دیگر را به کلکسیون افتخاراتش اضافه کرد و همین فشارها را روی او زیادتر کرده.∎​