روزنامه اعتماد نوشت: غلامحسین کرباسچی گفت: موضع‌گیری‌ها و صحبت‌های من در گذشته موجود است. حرف‌های من به امروز و دیروز ربطی ندارد. من قبلا هم مصاحبه کردم و گفتم که این انتخاب خوب نیست. هم به تنهایی و هم با چند نفر از دوستان به منزل آقای نجفی رفتیم و از ایشان خواهش کردیم و گفتیم که به مصلحت نیست این سمت را بپذیرید.
غلامسحین کرباسچی، شهردار سابق تهران در رابطه با ماجرای قتل میترا استاد همسر محمدعلی نجفی توضیحاتی ارائه داد.
بعد از اتفاقی که برای آقای نجفی رخ داد، شما توییتی منتشر کردید که با انتقاداتی روبه‌رو شد. برخی از فعالان سیاسی که بعضا در نگاه با شما هم‌سو بودند و برخی از کاربران فضای مجازی رویکرد و تحلیل شما را در این اتفاق انتقام‌جویانه دانستند و معتقد بودند که شما همچنان از شهردار نشدن گزینه مطلوب کارگزاران گلایه دارید. پاسخ شما به این انتقادات چیست؟
توییتی که نوشته‌ام کاملا واضح و روشن بود. ضمن اینکه در محتوای توییتی که نوشتم اعتراضی متوجه آقای نجفی نبود.
البته مخاطبان توییت شما احتمالا کنایه به دستگاه‌های امنیتی را یا کسانی که به شهردار شدن ایشان اصرار می‌کردند، متوجه شده‌اند اما به هر حال برداشت غالب این بود که این توییت نوعی انتقام‌جویی از کسانی است که نجفی را شهردار کردند. گویی نوعی خوشحالی از به اصطلاح «درست بودن تحلیل یا نظر شما در آن زمان مبنی بر انتخاب نکردن آقای نجفی برای شهرداری» در توییت وجود داشت.
نباید در مورد مسائل اینچنینی و خارج از عرف تنها به جامعه ایران نگاه کنید که شاید کنجکاوی‌هایی در زندگی خصوصی افراد وجود داشته باشد. در امریکا هم چه درمورد آقای ترامپ چه درمورد هر رییس‌جمهوری، کنجکاوی‌هایی روی زندگی شخصی و روابط درست یا غلط، مشروع و نامشروع، هنجار و ناهنجار آنها یا مقامات سیاسی دیگر وجود داشته و دارد که ممکن است پیش از کسب یک مقام چندان مورد توجه قرار نگیرد اما وقتی صحبت از کسب یک مقام می‌شود این روابط و زندگی شخصی نیز مورد کنجکاوی قرار می‌گیرد. اگر کسی در زندگی خصوصی‌اش مشکلات و مسائل خارج از عرفی داشته باشد که نه خودش، نه دوستانش و نه جریان متبوعش به مطرح شدن و علنی شدن آن راضی نباشند، بهتر است در آن سمت قرار نگیرد. این مساله متاسفانه با وجود تذکرهایی که داده شد در مورد آقای نجفی مورد بی‌اعتنایی قرار گرفت. در واقع برداشت عده‌ای از این تذکرات سیاسی بود و فکر می‌کردند این حرف و حدیث‌ها از موضع سیاسی است. به همین دلیل هم نسبت به این موضوع بی‌توجهی کردند. در حالی که اگر این تذکرات مورد توجه قرار می‌گرفت و ایشان همچنان در پوزیشن غیرمسوول بود شاید آنقدر زندگی خصوصی ایشان مورد توجه قرار نمی‌گرفت و احتمالا این موضوع در بعد خانوادگی و در حوزه شخصی ایشان نیز آنقدر حاد نمی‌شد.
یعنی شما یا کسانی که نزدیکی فکری و جریانی به شما دارند در جریان انتخاب شهردار تهران مشخصا در مورد مساله خصوصی خارج از عرفی که در مورد آقای نجفی وجود داشت برای سایر تاثیرگذاران در این انتخاب توضیح دادید اما باز هم تصمیم بر این شد که آقای نجفی شهردار شود؟
من که اطلاعات دقیق آنچنانی نداشتم اما کسانی که اطلاعات دقیق داشتند برای برخی مسوولان، برای خود آقای نجفی و کسانی که در انتخاب شهردار دخیل بودند، توضیحاتی ارایه کردند. خطا و اشتباه نجفی این بود که در عین حال که تذکراتی داده شده بود این سمت و مسوولیت را قبول کرد، حال با اصرار یا بدون اصرار.
برخی از کسانی که دوستان ایشان بودند و فکر می‌کردند آقای نجفی باید در این سمت قرار بگیرد اجمالا مسائل مربوط به زندگی ایشان را می‌دانستند اما فکر می‌کردند خیلی نباید وارد زندگی شخصی ایشان شد یا اگر کسی وارد این مسائل می‌شد، فکر می‌کردند با دیدگاه سیاسی وارد بحث شده است.
در صورتی که به نظر من باید اختلافات سیاسی و دیدگاه‌های سیاسی را در جای خود نگه داشت اما راجع به مسائلی که به عموم جامعه باز می‌گردد نباید همیشه عینک سیاسی بزنیم و از منظر سیاسی ببینیم. حرف من همین بود و من با آن توییت نخواستم کینه‌توزی نسبت به آقای نجفی داشته باشم. ما با ایشان دوست و رفیق بودیم و خودم هم قبل از پذیرش مسوولیت و هم بعد از پذیرش مسوولیت توصیه کردم که قبول شهرداری تهران به مصلحت ایشان نیست اما ما از موضع دوستی این توصیه را داشتیم نه سیاسی وگرنه دشمنی با ایشان نداشتیم.
اما برخی فعالان سیاسی که در فرآیند انتخاب شهردار دخیل بودند، معتقدند کارگزاران در ابتدا از پیشنهاددهندگان حضور آقای نجفی برای شهرداری تهران بودند و حرف‌های امروز شما با حرف‌های زمان انتخاب شهردار متفاوت است.
موضع‌گیری‌ها و صحبت‌های من در گذشته موجود است. حرف‌های من به امروز و دیروز ربطی ندارد. من قبلا هم مصاحبه کردم و گفتم که این انتخاب خوب نیست. هم به تنهایی و هم با چند نفر از دوستان به منزل آقای نجفی رفتیم و از ایشان خواهش کردیم و گفتیم که به مصلحت نیست این سمت را بپذیرید. موضع‌گیری‌های من هم موجود است. ایشان و خانواده‌شان هم که حضور دارند و می‌توانید، سوال کنید. مسوولان و کسانی که در سمت‌های سیاسی بودند هم اطلاع دارند که دیدگاه من نسبت به پذیرش مسوولیت از سوی ایشان چه بوده است. من هم در جلسات خصوصی و هم در جلسات عمومی این تذکرات را منتقل کرده بودم. من که پیشگو و پیغمبر نیستم اما دیدگاه من این بود کسی که در زندگی شخصی با چنین مسائل و مشکلاتی رو به رو است جالب نیست در این سمت قرار گیرد و باعث طرح موضوعاتی از این دست در جامعه شود. در واقع ایشان نباید در سمتی قرار می‌گرفت که احتمال مطرح شدن و پررنگ شدن این مساله در زندگی خصوصی‌شان وجود دارد.
بنابراین مخالفت شما با حضور آقای نجفی در شهرداری تهران به این دلیل بوده که شاید زندگی خصوصی ایشان همه جریان اصلاحات را تحت تاثیر قرار دهد. حال که قتلی هم اتفاق افتاده آیا فکر می‌کنید این اتفاق یک موضوع شخصی است یا کل جریان اصلاحات را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟
به هر حال طبیعی است و نمی‌توان افراد را از جریاناتی که به آن منتسب هستند، جدا کرد. اگر کسی در پست و مسوولیتی موفق باشد به پای مجموعه‌ای نوشته می‌شود و برعکس؛ عدم موفقیت ایشان یا اعضای شورای شهر یا شهرداری یا هر منصب دیگری به پای مجموعه اصلاحات نوشته می‌شود. مگر می‌توان این دو را از هم جدا کرد؟ مگر موفقیت دولت آقای روحانی یا عدم موفقیت ایشان در این مسوولیت را می‌توان از کسانی که از روحانی حمایت کردند، جدا کرد؟ هر جریان سیاسی وقتی یک مسوولی را روی کار می‌آورد، خواه ناخواه عملکرد او هم به پای جریان نوشته می‌شود. همه ما این آسیب را در افکار عمومی و وجدان‌های خود داریم که این موضوع به پای همه ما نوشته می‌شود. همان زمان هم با همین رویکرد موضع می‌گرفتیم که مجموعه آسیب نبیند و بحث شخصی نبوده است.