اما اکنون بعد از گذشت چند سال از ثبت روز جهانی «موزه» و آغاز هفته میراث‌فرهنگی در تقویم رسمی کشور، برای نخستین‌بار در سال ۹۱ بود که خطوط مربوط به این روز سفید ماندند و «عنوان روز» از تقویم حذف شد و اکنون بعد از گذشت 7 سال، گویی این فراموشی به یک عادت تبدیل شده است.

اعتراض مسئولان

هر چند در همان سال با پیگیری‌های رسانه‌ای، برخی مسئولان میراثی نسبت به این کار اعتراض کردند و حتی قول‌هایی برای پیگیری کار تا برگشتن دوباره‌ی نام «روز جهانی موزه» به تقویم رسمی کشور را دادند، اما به نظر نمی‌رسد اقدام مهمی در این زمینه انجام شده باشد و به نظر می‌رسد همچنان نام این روز در بخش ضمائم تقویم‌ها ثبت می‌شود.

سال ۹۰ بود که مرحوم نوشیندخت نفیسی، پیشکسوت موزه‌دار در روز جهانی موزه‌ گفته بود: موزه‌ها هنوز نتوانسته‌اند مخاطبان را راضی نگه دارند و بیشتر اطلاعات آن‌ها به‌روز نیست. در واقع، مستندات اشیا در موزه‌ها وجود ندارند.

این موارد از جزیی‌ترین مشکلات موزه‌داری در ایران بودند، آن هم در زمانی که هنوز در تقویم، نام روز جهانی موزه‌ وجود داشت اما با انتقال این نام به بخش ضمائم تقویم که درج این نام را برای تقویم‌ها اختیاری می‌کند.

پیش بینی های نادرست

شاید باید در انتظار کم‌رنگ شدن پرداختن به این‌گونه مفاهیم بود. در واقع، درج نام روز جهانی موزه در تقویم، فرصتی برای تشویق مردم و مسئولان برای توجه بهتر و بیشتر به این حوزه بود تا کاستی‌ها برطرف شود.

به نظر می‌رسد هنوز این پیش‌بینی درست نباشد چراکه نامی از روز موزه و هفته میراث‌فرهنگی در تقویم‌ها نیست و فقط برخی از نرم‌افزارهای تقویمی این روز را ثبت کرده‌اند و تقویم‌های مکتوب این روز را فقط با نامِ «روز بزرگداشت حکیم عمر خیام» می‌شناسند.

حتی محمدرضا کارگر، مدیر اداره کل موزه‌ها نیز در رابطه با اینکه در طول این سال‌ها چه اقداماتی برای بارگرداندن نام «روز جهانی موزه» به تقویم انجام شده، با تعجب می‌گوید: مگر هنوز این روز ثبت نمی‌شود؟ پیگیری می‌کنم.!

همه این فراموشی‌ها به یک طرف، از سوی دیگر در طول چند سال گذشته، مسئولان مختلف میراث‌فرهنگی درخواست‌های مختلفی برای ثبت نام‌هایی مانند «حافظان میراث‌فرهنگی» یا «ثبت آثار تاریخی» در کشور را مطرح کرده‌اند، درخواست‌هایی که هنوز به هیچ کدام از ان‌ها نیز جوابی داده نشده است.