هنوز یک هفته از حذف استقلالی ها در جام حذفی نگذشته است. باخت مقابل سایپا ده نفره در ضربات پنالتی آن هم همزمان با حضور رقیب دیرینه در فینال لیگ قهرمانان آسیا، تنها بخشی از تیره ترین روز های چند سال اخیر استقلال را رقم زده و هواداران را عصبانی تر از همیشه نشان می دهد. حالا بیش از یک سال از حضور وینفرد شفر بر روی نیمکت استقلال می گذرد. یک سالی که اگرچه به تلخی دوران علی منصوریان نبود، اما آن شیرینی دوست داشتنی را برای هواداران استقلال به همراه نداشت. سالی پر از افت و خیز که در نهایت با قهرمانی استقلالی ها در جام حذفی، رتبه سومی لیگ (با یک امتیاز کمتر نسبت به ذوب آهن در جایگاه دوم) و حذف در مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا همراه بود.
جمعه، دوازدهم آبان 96 در پایان هفته یازدهم لیگ هفدهم، استقلالی که به تازگی از بحران منصوریان خارج شده بود در جایگاه یازدهم لیگ قرار داشت. آبی های پایتخت تنها در سه رقابت به پیروزی دست یافته بودند و با سه مساوی و پنج باخت، سیزده امتیاز با صدر جدول فاصله داشتند. تفاضل منفی سه آن ها بیانگر 9 گل خورده و تنها شش گل زده بود. اما ورق استقلالی ها آن گونه نماند و برگشت. شاگردان استقلال تحت تاثیر معلم جدیدشان از نه آبان 96 تا هفت اردیبهشت 97 تنها در یک مسابقه شکست خوردند. در پایان لیگ هفدهم، تیمی که در یازده مسابقه ابتدایی فصل کمتر از ده گل زده بود، با 43 گل سومین خط حمله برتر لیگ بود. آن ها پایین تر از پرسپولیس تنها با 18 گل دریافتی، دومین خط دفاع لیگ شدند. آبی های پایتخت بیش از هر تیم دیگری در لیگ، در خانه گلزنی کردند.
در فصل جاری، استقلالی ها چیزی فراتر از نگران کننده ظاهر شدند. خروج مهم ترین بازیکنان تیم در کنار نقل و انتقالات گران قیمت اما ناکارآمد، آبی های پایتخت را وارد حواشی کرد. آن ها برای ثبت نخستین پیروزی شان، تا هفته سوم صبر کردند. پیروزی سه بر هیچ و قاطعانه مقابل تراکتورسازی، با شکست یک گله مقابل پارس جنوبی جم خنثی شد و تساوی بدون گل مقابل فولاد در خانه، بیانگر اوضاع خطرناک استقلال بود. شکست سنگین سه بر یک در برابر السد مقابل صد هزار هوادار آبی پوش در استادیوم آزادی، آغازی بود بر فصل تاریک استقلالی ها.
موکول شدن بازی با نفت مسجد سلیمان به آینده هم کمکی به بازگشت استقلالی ها به لیگ قهرمانان آسیا نکرد و تساوی 2-2 در قطر، باعث حذف آن ها از مهم ترین تورنمنت فصل شد. دو تساوی بدون گل مقابل نساجی و پرسپولیس شرایط استقلالی ها را در لیگ پیچیده تر کرد. در روز هایی که پدیده، پدیده لیگ شد؛ استقلال با سه برد پیاپی هواداران را امیدوار کرده بود. اما باخت خانگی به سپاهان استقلالی ها را دوباره وارد حاشیه کرد. هشت روز پس از آن، حذف خانگی مقابل سایپا رقم خورد تا تنها امید شاگردان شفر برای قهرمانی، لیگ برتری باشد که فاصله ای یازده امتیازی با صدر آن دارند.
آمار گلزنی استقلالی ها ناامید کننده است، در نبود مامه تیام و کاوه رضایی، وریا غفوری با سه گل بهترین گلزن تیمی است که جز او، هیچکس در آن بیش از یک گل نزده است. تیم آبی پایتخت که فصل گذشته رکورد های بسته نگه داشتن دروازه را جا به جا کرده بود، این فصل تنها در پنج تساوی بدون گل، گلی دریافت نکرده است.
استقلال تهران، فصل گذشته را ناامیدانه آغاز کرد اما پرقدرت ادامه داد. اگرچه در پایان فصل تعداد زیادی از مهم ترین یاران ترکیب شفر، او را ترک کردند اما خرید های گران قیمتی مانند الحاجی گرو، مرتضی تبریزی، همام طارق و مارکوس نیومایر به تیم اضافه شدند. بازیکنان جدیدی که تا امروز، ارزشی پایین تر از هزینه پرداخت شده برایشان را نشان داده اند. در حقیقت، نقل و انتقالات بی سابقه استقلالی ها در تابستان، فایده ای برای شفر نداشت. باید صبر کرد و تماشا کرد داستان استقلال 97 روایتی مشابه با استقلال 96 خواهد داشت یا روند سقوط این تیم پایانی در آینده نزدیک ندارد.
∎
جمعه، دوازدهم آبان 96 در پایان هفته یازدهم لیگ هفدهم، استقلالی که به تازگی از بحران منصوریان خارج شده بود در جایگاه یازدهم لیگ قرار داشت. آبی های پایتخت تنها در سه رقابت به پیروزی دست یافته بودند و با سه مساوی و پنج باخت، سیزده امتیاز با صدر جدول فاصله داشتند. تفاضل منفی سه آن ها بیانگر 9 گل خورده و تنها شش گل زده بود. اما ورق استقلالی ها آن گونه نماند و برگشت. شاگردان استقلال تحت تاثیر معلم جدیدشان از نه آبان 96 تا هفت اردیبهشت 97 تنها در یک مسابقه شکست خوردند. در پایان لیگ هفدهم، تیمی که در یازده مسابقه ابتدایی فصل کمتر از ده گل زده بود، با 43 گل سومین خط حمله برتر لیگ بود. آن ها پایین تر از پرسپولیس تنها با 18 گل دریافتی، دومین خط دفاع لیگ شدند. آبی های پایتخت بیش از هر تیم دیگری در لیگ، در خانه گلزنی کردند.
در فصل جاری، استقلالی ها چیزی فراتر از نگران کننده ظاهر شدند. خروج مهم ترین بازیکنان تیم در کنار نقل و انتقالات گران قیمت اما ناکارآمد، آبی های پایتخت را وارد حواشی کرد. آن ها برای ثبت نخستین پیروزی شان، تا هفته سوم صبر کردند. پیروزی سه بر هیچ و قاطعانه مقابل تراکتورسازی، با شکست یک گله مقابل پارس جنوبی جم خنثی شد و تساوی بدون گل مقابل فولاد در خانه، بیانگر اوضاع خطرناک استقلال بود. شکست سنگین سه بر یک در برابر السد مقابل صد هزار هوادار آبی پوش در استادیوم آزادی، آغازی بود بر فصل تاریک استقلالی ها.
موکول شدن بازی با نفت مسجد سلیمان به آینده هم کمکی به بازگشت استقلالی ها به لیگ قهرمانان آسیا نکرد و تساوی 2-2 در قطر، باعث حذف آن ها از مهم ترین تورنمنت فصل شد. دو تساوی بدون گل مقابل نساجی و پرسپولیس شرایط استقلالی ها را در لیگ پیچیده تر کرد. در روز هایی که پدیده، پدیده لیگ شد؛ استقلال با سه برد پیاپی هواداران را امیدوار کرده بود. اما باخت خانگی به سپاهان استقلالی ها را دوباره وارد حاشیه کرد. هشت روز پس از آن، حذف خانگی مقابل سایپا رقم خورد تا تنها امید شاگردان شفر برای قهرمانی، لیگ برتری باشد که فاصله ای یازده امتیازی با صدر آن دارند.
آمار گلزنی استقلالی ها ناامید کننده است، در نبود مامه تیام و کاوه رضایی، وریا غفوری با سه گل بهترین گلزن تیمی است که جز او، هیچکس در آن بیش از یک گل نزده است. تیم آبی پایتخت که فصل گذشته رکورد های بسته نگه داشتن دروازه را جا به جا کرده بود، این فصل تنها در پنج تساوی بدون گل، گلی دریافت نکرده است.
استقلال تهران، فصل گذشته را ناامیدانه آغاز کرد اما پرقدرت ادامه داد. اگرچه در پایان فصل تعداد زیادی از مهم ترین یاران ترکیب شفر، او را ترک کردند اما خرید های گران قیمتی مانند الحاجی گرو، مرتضی تبریزی، همام طارق و مارکوس نیومایر به تیم اضافه شدند. بازیکنان جدیدی که تا امروز، ارزشی پایین تر از هزینه پرداخت شده برایشان را نشان داده اند. در حقیقت، نقل و انتقالات بی سابقه استقلالی ها در تابستان، فایده ای برای شفر نداشت. باید صبر کرد و تماشا کرد داستان استقلال 97 روایتی مشابه با استقلال 96 خواهد داشت یا روند سقوط این تیم پایانی در آینده نزدیک ندارد.
نظر شما