به گزارش خبرگزاری قدس (قدسنا) عبدالباری عطوان تحلیلگر برجسته جهان عرب در روزنامه رای الیوم نوشت: هر بار که ارتش سوریه پیروزی های میدانی به دست آورده و شهرها و استان های سوریه را باز پس می گیرد رهبران اسرائیلی که از این موضوع احساس نا امیدی می کنند اقدام به بمباران هوایی و یا موشکی برخی اهداف در عمق خاک سوریه می نمایند تا از این طریق افکار عمومی غرق شده در نگرانی اسرائیلی ها را قوت بخشند و دست برتر را در منطقه داشته باشند.

پیشقراولان ارتش سوریه به مرزهای خود با اردن رسیده اند و پرچم معارضان را که بر فراز گذرگاه نصیب برافراشته بود را پایین کشیدند و این امر دولت اسرائیل را در تنگنا قرار داد و این حملات هوایی از میزان نگرانی شدید اسرائیلی ها نسبت به مسائل جاری و آینده و وحشت در برابر متغیرات نظامی و سیاسی حکایت دارد.

این سومین بار است که جنگنده های اسرائیلی در کمتر از 3 ماه گذشته پایگاه نظامی تیفور در استان حمص را بمباران کرده اند و بهانه آنها ضربه زدن به نیروهای ایرانی و حزب الله لبنان است که در این پایگاه حضور دارند، تکرار این حملات و ناکام بودن آنها از اهمیت زیادی برخوردار است چرا که اهداف آن محقق نگردیده و سامانه های پدافندی سوریه هر بار این حملات را دفع کرده است و البته برخی خسارت های انسانی و مادی در زمان جنگ امری مورد انتظار است.

فرمانده سابق نیروی هوایی اسرائیل اعتراف کرد که جنگنده های اسرائیلی بیش از 100 بار در 3 سال گذشته که در نیروی هوایی حضور داشته است سوریه را بمبارن کرده اند و کاملاً مشحص است که این حجم از بمباران با جدیدترین جنگنده های آمریکایی بر کشور سوریه تاثیری چندانی نداشته است و منجر به تحقق اهداف آن نشده است و نتوانسته روحیه سربازان و فرماندهان ارتش سوریه را تضعیف نماید و ارتش تا کنون موفق به باز پس گیری بیش از 90 درصد از اراضی سوریه شده است. در وضعیت کنونی جنگ دیگری در حال رخ دادن است و آن نبرد بازسازی سوریه و فراهم کردن فضا برای بازگشت میلیون آواره از خانه های خودشان است.

از 2 سال گذشته نتانیاهو و لیبرمن دائماً تهدید می کنند که اجازه نمی دهند حضور ایران در سوریه تقویت شود و اراضی سوریه به پایگاهی علیه اسرائیل تبدیل شود، اما اینها تهدیداتی بی معنا بوده که سوری ها و ایرانی ها را نمی ترساند و پیشرفت های ارتش سوریه در جبهه جنوب غربی این کشور با حمایت نیروهای ایرانی و حزب الله بوده است و تثبیت تسلط بر استان هایی چون درعا، قنیطره و ریف نشانه ای محکم بر این مساله است.

اگر نتانیاهو هم اکنون قادر به اجرای تهدیدات خود برای پایان دادن به حضور نظامی ایران در سوریه است پس چرا روز چهارشنبه برای سومین بار در سال جاری وحشت زده راهی مسکو می شود و از پوتین می خواهد وی در را در انجام چنین ماموریتی کمک کند، نتانیاهو با کشوری مواجه است که ارتش آن در 7 سال گذشته در برخی اوقات در بیش از 70 جبهه دیگری بوده است و به مقابله با قدرت های منطقه ای و بین المللی به رهبری آمریکا پرداخته است.

بمباران های سوریه توسط اسرائیل هیچ اثری قابل توجهی در تحولات منطقه نخواهد داشت و اخبار مربوط به آن به صفحات دوم روزنامه ها منتقل شده است، اگر چه به دلیل وجود برخی اولویت های استراتژیک دیگر بر روی زمین به ویژه درعا پاسخ به این حملات به تاخیر افتاده است اما این به معنای آن نیست که این تاخیر بسیار طولانی شود.

ما پیش از این گفتیم این اقدامات به ما آسیبی نمی رساند و اعلام کردیم سوریه در حال برداشتن گام هایی سریع در راه بهبودی وضعیت خود است و با عزم و اراده و اطمینان به آینده ای بهتر امید دارد تا به منافع ملی مطلوب خود دست یابد.

انتهای پیام/ح.ع/