به گزارش «ایسنا» پروفسور فرهاد ناظرزاده‌کرمانی در ابتدای سخنانش با اشاره به اینکه تاکنون دانشجویان زیادی داشته و آنها را مثل فرزند خود می‌داند، بیان کرد: من فرزندان دانشگاهی زیادی دارم و فکر نمی‌کنم هیچ پدری باشد که مثل من ۲ یا ۳ هزار فرزند داشته باشد. این استاد که خود اصالتا اهل کرمان است، به طنز، نقل قولی از کرمانی‌ها درباره سن و سال انسان‌ها داشت و گفت: کرمانی‌ها می‌گویند ۶۰ نشست، ۷۰ رفت بر باد، ۸۰ افتاد، ۹۰ نمردی، چه بد! حالا ما رسیده‌ایم به پرده اول این داستان و در واقع بعد از شصت سالگی دیگر کسی دوست ندارد سنش را بگوید. او ادامه داد: سیاستِ متولیان دولتی، کاهش تصدی‌گری در تئاتر است. اگر تئاتر بخواهد نهادینه شود ایده‌آل این است که حکومت حداقل نظارت و حداکثر حمایت را از آن بکند نه برعکس. در اینجاست که تئاتر رشد کرده، فاخر و پدیده فرهنگی می‌شود. در واقع باید از تاریخ درس آموخت. فرهاد ناظرزاده‌کرمانی در بخش دیگری از سخنانش درباره لزوم نهادینه شدن تئاتر سخن گفت و افزود: تئاتر باید از مردم، به وسیله مردم و برای مردم باشد تا بتواند رشد کند. اگر تئاتر در جامعه رشد نکند باید تعداد زندان‌ها را زیاد کنیم. تئاتر یکی از وسایل به حداقل‌رسانی آسیب‌ها و پیشگیری از جرائم است.
استاد تئاتر اضافه کرد: سه چیز باید باهم جمع شوند تا هنر نمایش رشد کند. آموزش، پژوهش و آفرینش. اینها باید باشد تا سطح هنر نمایش بالا بیاید. در ایران فرهنگ فرودینه تئاتر را به وجود آورد و از سطح پایین جامعه شروع شد ولی در غرب نخبگان فرهنگی آن را به وجود آوردند. تئاتر در ایران فقط تفریح بود. در واقع تئاتر باید از مردم به وسیله مردم و برای مردم باشد تا بتواند رشد کند. اگر تئاتر در جامعه رشد نکند باید تعداد زندان‌ها را زیاد کنیم چون در اثر نبود هنر، آمار جرم بالا می‌رود پس بیایید پیشگیری کنیم. در واقع با آسیب‌شناسی دوکار می‌توان کرد یک: کاهش آسیب‌پذیری و دیگری پیشگیری. تئاتر یکی از وسایل به حداقل‌رسانی آسیب‌ها و پیشگیری‌ها است.
این پیشکسوت تئاتر در پایان صحبت‌هایش گفت: بعضی‌ها فقط گیشه‌پرست هستند و برای فروش سراغ چهره‌های سینمایی، تلویزیونی و ورزشکاران و هر که صندلی را پُر کند، می‌روند و به تئاتر وارد می‌کنند و دائم جمعیت را نشان می‌دهند. جمعیت چه ارزشی دارد شما در خیابان یک دعوا راه بیندازید چندین نفر جمع می‌شوند! بنابر این خود تئاتر مهم است و نه جمعیت.