به گزارش ایسنا، محور اصلی این سفرها حفظ امنیت اسرائیل، تلاش برای ایجاد سازش و نه صلح عادلانه در موضوع فلسطین و برنامه‌ریزی برای ایجاد درگیری، ناامنی و جلوگیری از همکاری‌های متقابل بین کشورهای منطقه خاورمیانه با هدف کمک به امنیت رژیم صهیونیستی و یکه‌تازی آن بوده است.
قدس واحد است
شاید بتوان بهترین عنوان این سیاست آمریکا در خاورمیانه را همان عنوان مشهور «هرج و مرج هوشمندانه» گذاشت که خروجی آن تضعیف کشورهای منطقه و تحکیم قدرت رژیم اشغالگر قدس بوده است.
در سایه این سیاست، آمریکا سفارت خود را به قدس غربی (بگوییم قدس یکپارچه) منتقل می‌کند. تقسیم قدس به قدس شرقی و غربی با آن که از سال ۱۹۶۷ شکلی رسمی در بیانیه‌های شورای امنیت درباره جغرافیای یکپارچه فلسطین پیدا کرده است اما مسلمانان جهان و به خصوص شهروندان فلسطینی داخل و رانده شده باید از آن به عنوان «قدس واحد و یکپارچه» یاد کنند زیرا قدس غربی و شرقی ناشی از تجاوزگری و اشغال رژیم صهیونیستی و زیر پا گذاردن حقوق مسلم مردم فلسطین و از نگاه معنوی و تاریخی تضییع حقوق مسلمانان جهان است.
دیپلماسی زور و یکجانبه‌گرایی قلدرمآبانه
زورگویی سیاست خارجی آمریکای ترامپ در سال ۲۰۱۸ آن قدر آشکار و وقیح است که اکثریت قریب به اتفاق دولت‌های جهان از انتقال سفارت آمریکا به قدس حمایت نمی‌کنند. اتحادیه اروپا براساس موازین اروپایی، حقوق بشری و با تکیه بر قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل در طول شش دهه اخیر، منتقد شدید این اقدام آمریکا است و اگر تلاش مجارستان نبود، شاید تاکنون بیانیه واحد در رد اقدام آمریکا از سوی اتحادیه اروپا صادر می شد.
معامله قرن آمریکا هم در راه هست
ظواهر نشان می‌دهد که آمریکا نمی‌خواهد به انتقال سفارتش به قدس بسنده کند و با همکاری مالی برخی کشورهای عربی از جمله دولت عربستان در صدد است تا طرح موسوم به معامله قرن را بین اسرائیلی‌ها و فلسطینی‌ها عملی کند.
با آن که جزئیات دقیق و کاملی از این طرح هنوز ارائه نشده است اما به نظر می‌رسد در سایه اجرای این طرح، فلسطینی‌های مناطق اشغالی ۱۹۴۸ مجبور به ترک سرزمین‌های خود می‌شوند تا دولت یهودی مورد نظر صهیونیست‌ها محقق شود، موضوع بازگشت پناهدگان فلسطینی به شکل کامل حذف شده و ترسیم مرزهای بین دولت فرضی فلسطینی با دولت صهیونیستی، بخش‌های زیادی از سرزمین های اشغالی ۱۹۶۷ را به نفع اسرائیل خواهد بلعید و فرضیه پایتختی فلسطین از قدس به یکی از نواحی کوچک اطراف آن منتقل و فلسطینی‌های پناهنده در هر کشوری در همان جا اسکان داده شده و شهروندی آن کشور را به دست آورده و در مقابل با حمایت مالی کشورهایی مثل عربستان، مبالغی تحت عنوان خسارت دریافت کرده و کشور نهایی فلسطینی‌ها در نهایت در جایی بین کرانه غربی تا صحرای سینا به شکل منفصل تشکیل می‌شود.
عهد شکنی دولت ترامپ از برجام تا قدس
هنوز چند روزی از خروج غیرقانونی و زورگویانه دولت آمریکا از برجام نمی‌گذرد. رفتار آمریکا در داستان برجام همانند بی‌اعتنایی و به هیچ انگاشتن اسرائیل درباره قطعنامه‌های صادر شده شورای امنیت سازمان ملل در باب فلسطین است. بر اساس قطعنامه‌های مکرر شورای امنیت سازمان ملل، همه اقداماتی که رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۶۷ در سرزمین‌های اشغالی کرانه غربی رود اردن، نوار غزه و شهرهایی همچون قدس انجام داده است، غیرقانونی و به شکل قطعی و لازم‌الاجرا قابل بازگشت است و همه شهرک‌های یهودی‌نشینی که در این مناطق برپا شده، باید برچیده و همه آوارگان فلسطینی که خانه و کاشانه خود را از دست داده‌اند، نه تنها باید به سرزمین‌های خود بازگردند، بلکه باید از سوی این رژیم خسارت‌هایشان نیز جبران گردد اما اسرائیل به دلیل خوی ددمنشانه و ظالمانه خود و تکیه بر آمریکا، نه تنها هیچ یک از این اقدامات را انجام نداده بلکه بی‌پروا همچنان به تخریب و اشغال سرزمین‌های فلسطینی مشغول است و حتی به تظاهرات مسالمت‌آمیز فلسطینی‌های بی‌سلاح نیز رحم نمی‌کند و آن‌ها را در برابر دیدگان جهانیان به رگبار گلوله می‌ببندد.
اسرائیل که اکنون یکی از زرادخانه‌های سلاح های اتمی و کشتار جمعی جهان را در اختیار دارد و چه بسا برای هر ددمنشی به این زرادخانه به عنوان یک عامل بازدارنده نیز می‌نازد، برای سرکوب ملت فلسطین و تحکیم توسعه‌طلبی‌هایش از بکارگیری هر وسیله‌ای ابایی ندارد و این در حالی است که دولت آمریکا بیش از شصت سال فرش قرمز زیر پایش پهن کرده و سخاوتمندانه همه تجاوزگری‌های اسرائیل را تحت عنوان دفاع از نفس مورد حمایت قرار می‌دهد.
با این وجود و هنگامی که در سال ۲۰۱۸ دولت آمریکا در مخالفت با همه عرف‌های حقوقی و بین‌المللی از توافقی تحت اشراف شورای امنیت سازمان ملل (برجام) خارج شده و لزوم اجرای تعهداتش را زیر پا لگدمال می‌کند، پس باید انتظار انتقال غیرقانونی سفارتش به شهر قدس را نیز عادی تلقی کرد.
انتقال سفارت به قدس پایان ماجرا نیست
سیاستمداران آمریکا نیز به خوبی می‌دانند که انتقال سفارت این کشور به قدس هیچ گرهی را از بحران فلسطین باز نمی‌کند؛ اگر این گونه بود که با انتقال یک سفارتخانه موضوع فلسطین جمع می‌شد، پس باید با انعقاد توافقنامه اسلو یا آغاز مذاکرات سازش بین طرف‌های فلسطینی و اسرائیلی در سال های گذشته، موضوع فلسطین نیز پایان می‌پذیرفت.
گزارش از خبرنگار ایسنا: علی منتظری
منبع: ایسنا
مسئولیت صحت اخبار ارائه شده به عهده منبع خبر بوده و این رسانه صرفاً رسالت اطلاع‌رسانی خود را در این رابطه انجام می‌دهد.
∎