شناسهٔ خبر: 24563402 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه ابتکار | لینک خبر

سه سناریو درباره مذاکره احتمالی واشنگتن-پیونگ یانگ بررسی می‌شود

یک قهر و آشتی هسته‌ای

صاحب‌خبر - جدال لفظی مقامات آمریکا و کره‌شمالی از خبرسازترین رخدادهای بین‌المللی در یک سال گذشته بوده و دشمنی این دو بازیگر در کلام و عمل آشکار است. اگرچه این دشمنی دیرینه باعث شده که هرگز دیداری بین رهبر کره شمالی و یک رئیس ایالات متحده آمریکا صورت نگرفته باشد، اما گویا این رخداد در حال شکل گیری است و تحقق آن بسیاری از معادلات دو طرف را تغییر خواهد داد.
به تازگی برخی رسانه‌ها از احتمال مذاکره رو در روی دونالد ترامپ رئیس ایالات متحده آمریکا و کیم جونگ اون رهبر کره شمالی در آینده‌ای نزدیک خبر داده اند؛ موضوعی که با پاسخ مثبت ترامپ به درخواست رهبر کره شمالی مبنی بر حل اختلافات پشت میز مذاکره حالت جدتری به خود گرفته است. شنیده‌ها از انجام این دیدار احتمالی در ماه می (اردیبهشت ماه) حکایت دارد. امیدواری ترامپ به گفت‌وگو با کره‌شمالی از متن توئیت او نمایان بود. جایی که نوشت: توافق با کره در حال شکل گرفتن است و روی خواهد داد و اگر چنین شود جهان از آن سود خواهد برد. در این میان اما و اگرهایی هم وجود دارد چراکه در درون کاخ سفید صدای هماهنگ و یکپارچه‌ای درباره این ماجرا به گوش نمی‌رسد. برخی مقامات دولت ترامپ، زمان و مکان ملاقات را تکذیب و برخی نیز برای مذاکره با رهبر کره‌شمالی پیش شرط‌هایی را بیان کرده‌اند.
با توجه به دشمنی دیرینه این دو کشور و افزایش تنش‌ها در دوره ترامپ این دیدار دور از ذهن به نظر می ‌سید، شاید همین موضوع یکی از دلایل تناقض‌گویی مقامات کاخ سفید است؛ ضمن اینکه تناقض‌گویی آمریکایی‌ها می‌تواند نتیجه سیاست خارجی نامنسجم و تصمیمات هیجانی و شتابزده ترامپ باشد که با مقامات رده پایین تر از خود به اجماع نظر کلی در این زمینه نرسیده است.
تحلیل چرایی تغییر رویکرد
دونالد ترامپ از همان آغاز زمامداری، چند مرتبه رهبر کره‌شمالی را به مذاکره فراخواند، اما راه به جایی نبرد و جهان هر روز شاهد افزایش تنش‌ها و اظهار نظرهای ستیزه‌جویانه از سوی دو طرف بود. رئیس ایالات متحده آمریکا با ادبیات ستیزه‌جویانه و تهاجمی سعی در تخریب شخصیت و سیاست‌های کیم جونگ اون داشت و این کشور را به حمله نظامی و نابودی تهدید می کرد در مقابل، کره شمالی نیز به آزمایش های موشکی و اتمی خود ادامه می داد. به عنوان نمونه پس از آن که اوایل مردادماه امسال مجلس سنا و نمایندگان آمریکا با اکثریت آرا تحریم‌هایی را علیه این کشور به تصویب رساند، با اقدامات متقابل پیونگ یانگ مواجه شدند. کره شمالی با آزمایش موشکی خود به تحریم های آمریکا پاسخ گفت. پیونگ یانگ پس از آزمایش موفقیت آمیز موشک «هواسونگ 14» با برد 6700 کیلومتر به آمریکا پیام هشدار آمیزی ارسال کرد و رسانه‌های این کشور به نقل از رهبر این کشور نوشتند با این موشک، تمام خاک آمریکا در تیررس موشک‌های کره شمالی قرار دارد.
برخی بر این باورند که فشار تحریم‌های آمریکا و شورای امنیت سازمان ملل در نهایت مواضع مقامات پیونگ یانگ را نرم تر و این کشور را به سمت گفت‌وگو سوق داده است. یکی از دلایل این است که در ماه‌های اخیر دولتمردان آمریکا توانسته‌اند همکاری و مبادلات بین کره شمالی را با متحدان این کشور همچون چین کاهش دهند و بی تردید تداوم این امر ضربه سنگینی به کره شمالی وارد خواهد کرد. این در حالی است که چندین دهه فشار بین‌المللی بر کره‌شمالی نتوانسته این کشور را از اهداف تعیین شده دور سازد حال که پیونگ یانگ به قدرت هسته‌ای تبدیل شده و به موشک‌های بالستیک دست یافته، بعید به نظر می ‌سد که در مذاکره با غرب از توانمندی خود چشم بپوشد ضمن این که رهبر کره‌شمالی مانند بسیاری از رهبران جهان به گفت‌‌وگو با مقامات آمریکا برای دستیابی به توافق برد-‌ برد خوش بین نیست. بنابراین در این جا سناریو دیگری به ذهن می رسد و آن خرید زمان برای پیشبرد برنامه‌ای کلان و راهبردی است تا ضمن کاستن از فشارهای تحریمی و تنبیهی غرب، برنامه‌های هسته‌ای و موشکی خود را به پیش ببرد. دور از ذهن است حال که موشک‌های کره شمالی آن طور که مقامات این کشور اظهار می‌دارند قادر به هدف‌گیری هر نقطه‌ای از ایالات متحده است، در مقابل زیاده‌خواهی ترامپ سر تسلیم فرود آورد.
به گزارش ایرنا، البته سناریوی دیگر به چرخش در سیاست خارجی کره شمالی و تمایل به پیگیری سیاست درهای باز برمی‌گردد؛ چرخشی که بخشی از آن ناشی از عدم اعتماد و ناامیدی نسبت به متحدان است. ترمیم روابط با کره جنوبی رخدادی غیرقابل انتظار بود که در هفته‌های پیش رقم خورد. حضور چند تن از مقامات بلندپایه کره‌شمالی در المپیک زمستانی کره‌جنوبی و متعاقب آن دیدار و گفت‌وگوی هیات‌های بلندپایه دو کشور در پشت یک میز پس از چند دهه، حاکی از این چرخش در حوزه سیاست خارجی پیونگ‌یانگ است.
به رغم سناریوهای مطرح شده درباره چرایی این دیدار احتمالی، با نگاهی به گذشته روابط این دو کشور به ویژه در دوره ترامپ و مواضع تند دوطرف نسبت به سیاست‌های یکدیگر، همچنین پچیدگی و سردرگمی سیاست های کاخ سفید در یک سال اخیر، نمی‌توان چشم انداز روشن و به دور از ابهامی را درباره آینده این دیدار احتمالی ترسیم کرد.

برچسب‌ها:

نظر شما