شناسهٔ خبر: 23198328 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: روزنامه اطلاعات | لینک خبر

معرفی کتاب

صاحب‌خبر -
 

نظریه پردازی درباره ارتباطات میان فرهنگی
ویراستار انگلیسی: ویلیام بی.گادیکانست
ترجمه: دکترحسن بشیر و همکاران
ناشر: دانشگاه امام‌صادق(ع)
چاپ اول:۱۳۹۶
بهای هر جلد: ۲۴هزار تومان
کتاب حاضر ‌در دو مجلد سامان یافته و شامل هفت بخش و هیجده فصل است که هر فصل مربوط به یک نظریه مهم در حوزه ارتباطات میان فرهنگی است که تا پیش از آنچه در این کتاب مطرح شوند،‌ به عنوان نظریه معتبر و مورد تأیید نظریه‌ای معرفی نشده است. علاوه بر گادیکانست، ۲۵ اندیشمند در تولید این کتاب همکاری داشته‌اند و به‌علی‌رغم این تنوع در مشارکت، کتاب از نظم و انضباط علمی برخوردار است.
این کتاب حاصل تحقیقات نظریه‌پردازانی است که همگی در این حوزه نامورند. تلاش گادیکانست این بود که ساختاری کاملا علمی برای تدوین مقالات به وجود آورد و در پیشگفتار به این فرآیند اشاره می‌کند.
عناوین فصلهای هیجده‌گانة کتاب بدین ترتیب است: مقدمه‌ای بر نظریه‌پردازی درباره ارتباطات میان فرهنگی، مدیریت هماهنگ معنا، نظریه رمزگان گفتار، ماتریس: یک نظریه وجهه ـ مذاکره به روز شده، نظریه محدودیت‌های مکالمه فرهنگ ـ مبنا، نظریه همسازی ارتباطات:‌ یک نگاه به عقب و یک نگاه به جلو، کاربرد بین فرهنگی و میان فرهنگی نظریه نقض انتظارات و نظریه انطباق کنش متقابل بین فردی، از حاشیه تا مرکز: استفاده از نظریه مهم فرهنگی در بافت‌های مختلف، نظریه مدیریت هویت: وجهه‌سازی در روابط میان فرهنگی، نظریه مذاکره بر سر هویت: عبور از مرزهای فرهنگی، نظریه‌پردازی هویت‌های فرهنگی، نظریه ارتباطی هویت: توسعه، چشم‌انداز نظری و مسیرهای آینده، نظریه مدیریت اضطراب، نظریه پیوندجویانه و غیرپیوند جویانهر نظریه مبتنی بر زمینه ارتباطات بین قومی، نظریه ارتباطات موثر در گروه‌های کاری میان‌فرهنگی، سازگاری با یک فرهنگ جدید ر نظریه ارتباطات یکپارچه، نظریه طرح‌واره‌های فرهنگی، نظریه مدیریت اضطرابر عدم قطعیت در مورد انطباق میان فرهنگی غریبه‌ها.
گادیکانست (استاد مطالعات ارتباطات انسانی و مطالعات آسیایی آمریکایی دانشگاه ایالتی کالیفرنیا در فولرتون) هنگامی که به عنوان کارشناس ارتباطات میان فرهنگی در نیروی دریایی آمریکا در ژاپن مشغول به کار بود، به روابط میان‌فرهنگی علاقه‌مند شد. کار وی بر ایجاد نظریه‌ای در مورد ارتباطات بین‌فردی و بین‌گروهی متمرکز است (نظریه مدیریت اضطرابر عدم قطعیت) که می‌توان برای بهبود کیفیت ارتباطات بین‌فردی و بین‌گروهی به کار برد و به ساکنان موقتی برای سازش با محیط‌های فرهنگی نو کمک کرد.

آن سوی اُتیسم
صدیقه فراهانی
کتاب پارسه
چاپ اول: ۱۳۹۶
۱۱۱ص ـ ۱۲هزار تومان
ما نسبت به افراد مبتلا به اتیسم چه ذهنیتی داریم؟ آیا می‌توانیم احساساتشان را بفهمیم یا کارهای آنها را پیش‌بینی کنیم؟ به همان اندازه که شناخت آنها از دنیای ما ناقص است، اطلاعات ما هم از درون آنها ناچیز است و برای رفتار و زندگی با ایشان، می‌بایست ویژگی‌ها، توانایی‌ها و ضعف‌های آنها را بشناسیم.
کتاب حاضر شناختی کامل نسبت به چیستی اُتیسم و افراد مبتلا به آن مطرح می‌کند و در ادامه، کارها و تمرین‌هایی مفید را که ممکن است در شناخت ما و قوت بخشیدن به استعدادهای آنها مؤثر باشد، به طرزی عملی و ملموس توضیح می‌دهد.
در مقدمه کتاب می‌خوانیم: «در تعریف اتیسم گفته می‌شود اختلال رشدی است که با مجموعه‌ای از ویژگی‌ها و مشکلات بروز می‌کند. اولین و اساسی‌ترین ویژگی، مشکل در تعامل و برقراری ارتباط با دیگران است، هم ارتباط کلامی هم غیرکلامی. اکثر بچه‌های مبتلا به اتیسم در کلام مشکل دارند، یا کلام ندارند، یا تأخیر در کلام دارند، و در عین حال در فهم عبارات و معانی جملات مشکل دارند؛ یعنی حتی وقتی شروع به صحبت می‌کنند، صحبت‌شان بیشتر طوطی‌وار و تکرار است. اما مشکل تعامل آنها با دیگران فقط به محدودیت کلامی آنها مربوط نمی‌شود، بلکه آنها عموما تنهایی و انزوا را ترجیح می‌دهند و تعامل با دیگران حتی بعد پیشرفت زبان، برایشان دشوار است. این افراد از تماس چشم با دیگران می‌گریزند و هنگام صحبت با دیگران از نگاه کردن به چشمان آنها پرهیز می‌کنند. ویژگی دوم اتیسم علاقه‌های خاص و محدود است؛ یعنی به بعضی موضوعات چسبندگی و علاقه شدید دارند و نسبت به موضوعات دیگر کاملا بی‌علاقه و بی‌انگیزه‌اند. همین موضوع باعث می‌شود که فعالیت‌های محدود و تکراری داشته باشند… ویژگی سوم مشکلات حسی است. حواس پنجگانه، حس تعادلی و حس‌ عمقی آنها متعادل و هماهنگ نیست، بعضی افراد این طیف حواس شدید و بعضی حواس کند دارند.»

دولت و تجربه‌های مدنی در ایران
کتاب پارسه
چاپ اول: ۱۳۹۶
۱۵۳ص‌ـ ۱۶۹۰۰ تومان
«مشارکت اجتماعی» پیوندی وثیق با توسعه دارد. در جوامعی که فعالیت‌های مردم‌نهاد و بخش خصوصی مجال کمتری می‌یابند، توسعه نیز به تعویق می‌افتد و دولت روز به روز فربه‌تر و فاصلة مردم با حاکمیت بیشتر می‌شود. گفتمان جامعه مدنی و حقوق شهروندی از نیمة دهه ۱۳۷۰ در ایران شکل گرفت و پس از آن فراز و فرودهای بسیاری را پشت سر گذاشت. آیین‌نامه‌ها و لوایح مختلفی در این سالها درباره سازمان‌های غیردولتی فراهم شده، ولی همچنان به نظم و توسعه مورد نظر منتج نشده است.
کتاب حاضر حاصل پژوهشی است که مؤسسه رحمان‌ از سال ۱۳۹۳ آغاز کرد و طی آن به بررسی نقاط ضعف و مسائل اساسی مرتبط با قوانین و ملزومات نهادهای مدنی پرداخت. این پژوهش با محوریت «آیین‌نامة تشکل‌های مردم‌‌نهاد، مصوب هیأت وزیران (۱۳۹۵)» و براساس فعالیت نهادهای مدنی در ایران در شاخه‌های محیط‌زیست، آسیب‌های اجتماعی، کودکان، زنان و… تهیه شده است. «هدف از تشکیل سازمان‌های مردم‌نهاد، پرکردن خلأها و شکاف‌ها بین دولت، دستگاه‌های رسمی و نیازهای اجتماعی است.»