صاحب‌خبر - مهدی تاج همواره از شرایط مطلوب و خوب فوتبال ایران اعلام رضایت می‌کند. به نظر می‌رسد که او حسابی از کار و عملکرد خود و همکارانش رضایت دارد. شاید به همین دلیل است که مدام در مصاحبه‌های مختلف به موفقیت‌ها اشاره می‌کند. در تک‌تک مصاحبه‌های رئیس فدراسیون فوتبال اگر دقت کافی داشته باشید امکان ندارد که او از لفظ «خوب» استفاده نکرده باشد. منتها نکته قابل تامل اینجاست که خوب بودن را اهالی فوتبال و مردم هم باید تایید کنند! اینکه تایید یا عدم تایید چگونه انجام می‌شود حتما راه‌های بسیاری دارد اما یک نکته بدیهی وجود دارد؛ رضایت با قضاوت به دست می‌آید و قضاوت هم بدون شفافیت ممکن نیست. هفته گذشته بود که روزنامه «فرهیختگان» در گزارشی برخی درآمد‌ها و هزینه‌های فدراسیون فوتبال را با مردم در میان گذاشت اما واکنش رئیس فدراسیون فوتبال به این شفاف‌سازی جالب بود؛ رئیس فدراسیون فوتبال هم در مجمع عمومی و هم در مصاحبه با اصحاب رسانه‌ بارها نسبت به انتشار این گزارش انتقاد کرد و تاکید داشت که جای اسناد مالی فدراسیون در رسانه‌ها نیست. او سپس از گزارش حسابرسی و بودجه خوب فدراسیون فوتبال صحبت کرد و همه‌چیز را در فدراسیون «مثلا» پنج‌ستاره‌اش خوب و عالی توصیف کرد؛ توصیفی که حتما پاسخی به نیاز شفافیت نیست و نکته مهم این است که مسائل مالی فوتبال فقط به همان مسائل محدود نمی‌شود. در این گزارش به آن‌دسته از مشکلاتی که به نظر می‌رسد مدیریت حاکم توجهی به آن ندارد یا اگر هم دارد مصلحت می‌بیند زیاد درباره‌اش حرف نزند، اشاره خواهیم داشت. فقط برای اینکه بگوییم ما این حال خوب را حس نمی‌کنیم و تصویری که مدیران از فوتبال سعی دارند به مردم نشان دهند آن تصویر تار و واقعی فوتبال نیست. بحران مالیات/ وقتی اظهارنامه پر نمی‌کنند و صورت‌های مالی شفاف ندارند مهدی تاج در شرایطی در مصاحبه‌های مختلف اعلام می‌کند گزارش مالی و بودجه فدراسیون که از سوی بازرس و حسابرس تنظیم و به مجمع ارائه شد، خوب بود که ابهامات بسیار زیادی درباره مسائل مالی در فدراسیون وجود دارد. یکی از بزرگ‌ترین انتقادها به مدیریت فوتبال ایران این است که مقامات معمولا روی اتفاقات خوب و مثبت در رسانه‌ها و محافل ورزشی مانور می‌دهند و توضیح شفافی درباره مشکلات و ابهامات ارائه نمی‌کنند. به‌طور مثال اوایل شهریورماه امسال سازمان مالیاتی حساب‌های سازمان لیگ را به‌خاطر بدهی سنگین مسدود کرد و یک‌میلیارد تومان از دارایی‌های این مجموعه فوتبالی بلوکه شد. سازمان لیگ هم البته همان موقع بیانیه‌ای بلندبالا و تند علیه سازمان امور مالیاتی ارائه و با تاکید بر اشتباهات فاحش اعلام کرد سازمان مالیاتی عامل ورشکستگی فوتبال کشور است. در بیانیه سازمان لیگ همچنین آمده بود: «سازمان امور مالیاتی کشور مبلغ ۴۵ میلیارد تومان بابت اصل مالیات و مبلغ ١٣١‌ میلیارد تومان جریمه ماده ٢٢ و ٢٣ قانون مالیات و عوارض ارزش افزوده را برای فوتبال لحاظ کرده است.» جالب اینجاست که سازمان لیگ در بیانیه خود مدعی شد مسئولان اداره مالیات درآمد ٣٣٠ ‌میلیون تومانی این مجموعه را ٣٣٠‌ میلیارد تومان محاسبه کرده‌اند و این اشتباه فاحش عامل درنظر گرفته‌شدن مالیات ١٧٦‌میلیارد تومانی برای فوتبال شده است. ضمن اینکه اداره مالیات برای قرارداد حق پخش تلویزیونی که صداوسیما حتی یک ریال از آن را هم در اختیار فوتبال قرار نداده، مالیات تعیین کرده بود. همچنین برای قراردادهای تبلیغات محیطی چنین اتفاقی رخ داد. در شرایطی که تمام پول این قرارداد از سوی اسپانسر به فوتبال پرداخت نشد. این جنجال در شرایطی به دفتر وزیر امور اقتصادی و دارایی و مجلس شورای اسلامی هم کشیده شده است که عملکرد غیرشفاف مدیریت فوتبال و نداشتن صورت‌های مالی استاندارد هم در به وجود آمدن این شرایط نقش زیادی داشته است؛ چراکه به گفته حسابرس فدراسیون، مسئولان اظهارنامه مالیاتی و گزارش درآمدها و هزینه‌های خود را به اداره مالیات ارائه نداده‌اند و همین موضوع باعث در نظر گرفتن این مالیات شده است. به هر حال مدیران فدراسیون به‌خوبی می‌دانند که مسعود سلطانی‌فر، وزیر ورزش هم نسبت به بی‌توجهی فدراسیون و سازمان لیگ و باشگاه‌ها به مسائل مالیاتی و شفافیت مسائل مالی در مجمع روز چهارشنبه به‌صراحت انتقاد کرد. فجایع چند ده‌میلیاردی در پرونده اسپانسرهای تبلیغات محیطی قرارداد فصل جاری تبلیغات محیطی فوتبال ایران با چه مکانیسم و ساختاری بدون برگزاری مزایده به شرکت امین‌سیما کیش که تا سال گذشته اسپانسر باشگاه‌های مردمی پرسپولیس، استقلال و تراکتورسازی بود، داده شد؟ چرا تا به امروز درباره دلیل عدم برگزاری مزایده- طبق قانون این اتفاق باید رخ می‌داد- هیچ شفاف‌سازی‌ای صورت نگرفته است- اطلاع‌رسانی درستی صورت نگرفته و درباره رقم دقیق و جزئیات قرارداد به اهالی فوتبال توضیحات قانع‌کننده داده نشده است- مسئولان آیا از همین حالا حاضر هستند به اهالی فوتبال تضمین دهند که قراردادی با شرکت مذکور امضا کرده باشند که دوباره در پایان فصل شرایطی را به وجود نیاورد که فوتبال ایران مجبور به پرداخت خسارت‌های چند ده‌میلیاردی شود؟ همه می‌دانند در شرایط کنونی کار سازمان لیگ با اسپانسر فصل قبل تبلیغات محیطی به دادگاه کشیده شده است. گفته می‌شود فوتبال به مجری سال گذشته هم باید خسارت بدهد که در این رابطه هم مدیران ابهامات را برطرف نکرده‌اند. قرارداد معروف 160 میلیارد تومانی با شرکت ایران نوین برای دو فصل هم در شرایطی که دو سال از پایان آن می‌گذرد هنوز وضعیت تسویه‌حسابش مشخص نیست. فعلا سازمان لیگ 69 میلیارد برای دو سال به این شرکت خسارت داده و برای دریافت 30 میلیارد تومان از دادگاه حکم گرفته است. منتها چهره‌های شاخص و رسانه‌های زیادی در ورزش و فوتبال از مدیران درباره دلیل این خسارت‌ها و ضررهای چند ده‌میلیاردی سوال‌ پرسیده‌اند که به هیچ‌کدام از آنها جواب قانع‌کننده‌ای داده نشده است. مهدی تاج در مقام ریاست فدراسیون فوتبال باید توضیح دهد که مقصر این خسارت‌های سنگین چه کسی است و چرا فوتبال باید در این وضعیت بد اقتصادی چنین خسارت‌هایی به اسپانسر‌های خود بدهد؟! سند ساختمان باشگاه‌های پرسپولیس و استقلال در زمان ریاست محمد دادگان در فدراسیون فوتبال دو ساختمان به دو باشگاه استقلال و پرسپولیس داده شد اما چون سند آن وجود ندارد، این دو باشگاه نمی‌توانند بهره‌برداری اقتصادی از آن داشته باشند. نکته جالب توجه اینجاست که سیدرضا افتخاری، مدیرعامل باشگاه استقلال چند ماه قبل در مصاحبه‌ای اعلام کرد سند این دو باشگاه نیست و گم شده است. البته از سوی محمد دادگان و سایر مدیران فدراسیون فوتبال که در زمان او مسئولیت داشتند، بارها اعلام شده که این دو باشگاه با قراردادی ٩٩ساله در اختیار پرسپولیس و استقلال قرار دارند اما نکته اینجاست که مجمع فدراسیون فوتبال به‌صورت رسمی با توجه به سند دو ساختمان موردنظر تاکید کرده که فدراسیون باید این دو ساختمان را از سرخابی‌ها پس بگیرد و درباره آنها تعیین‌تکلیف کند. در این رابطه حتی یک‌بار در مجمع عمومی فدراسیون فوتبال رای‌گیری شد و اعضا با وجود شهادت مقامات ارشد فدراسیون با واگذاری سند این دو ساختمان به دو تیم پرطرفدار پایتخت مخالفت کردند؛ اما با این حال هنوز مدیران فوتبال ایران شفاف‌سازی لازم درباره سند و مالکیت بر دو ساختمان جنجالی را انجام نداده‌اند. جالب اینجاست که حسابرس فدراسیون فوتبال بازهم به ابهامات مربوط به مالکیت این دو ساختمان جنجالی در مجمع اخیر ایراد گرفت و مدیران هنوز نتوانسته‌اند تصمیم درست و شفاف‌سازی لازم را درباره این ساختمان‌ها داشته باشند. بحران زمین! فوتبال ایران از نظر ساختار و امکانات یکی از فقیرترین کشورهای قاره آسیا به حساب می‌آید. سرمربی تیم‌ملی هفت سال است که از نداشتن زمین تمرین استاندارد گلایه می‌کند. درست است که زمین جدید تمرینی کمپ تیم‌های ملی تا چندماه آینده افتتاح می‌شود اما مدیریت باید بگوید چرا در سال‌های گذشته این زمین تمرین آماده نشد تا مجبور نشود نزدیک به 30 میلیارد تومان در دو سال برای بازی‌های دوستانه و اردوهای تدارکاتی بین‌المللی تیم‌ملی هزینه کند؟ البته مشکل فقط در زمین تمرین نیست و اکثر ورزشگاه‌های محل برگزاری مسابقات رسمی فوتبال ایران هم زمین خوبی ندارند و اهالی فوتبال همواره به مشکل زمین اعتراض می‌کنند. فدراسیون فوتبال هیچ قدم موثر و مفیدی برای تحول مثبت در این زمینه برنداشته و مشکلات هم چنان پابرجاست. در چنین وضعیتی فدراسیون برای اردوی آماده‌سازی تیم‌ملی در روسیه قبل از جام‌جهانی کمپ لوکوموتیو مسکو را با قراردادی دومیلیون یورویی اجاره کرده و هیچ شفاف‌سازی دقیقی درباره جزئیات این توافق مالی انجام نشده است. اگر قیمت دلار را 4000 تومان در نظر بگیریم شاید باور نکنید که برای یک اردوی بلندمدت قرار است حدود هشت میلیارد تومان هزینه شود! هشت میلیارد تومانی که می‌توانست با برنامه‌ریزی بهتر و داشتن ساختار مناسب، بخش اعظمی از آن هزینه زیرساخت‌های فوتبال ایران شود؛ اما چون این زیرساخت‌ها را مدیران آماده نکرده‌اند، ‌به جیب خارجی‌ها می‌رود. آدیداس برای تیم‌ملی لباس اختصاصی تولید می‌کند؟/ قرارداد بستند که بازهم لباس بخرند در فوتبال ایران ابهام و مشکلات زیاد است. حتی می‌توان ساختار غیرشفاف دولتی باشگاه‌ها، بدهی‌های سنگین تیم‌های لیگ برتری و دسته اول و دسته دوم فوتبال کشور، رسوایی‌های مالی و جنسی در فوتبال پایه و مدارس فوتبال، رواج پیدا کردن بحث جادوگری و شرط‌بندی در فوتبال ایران و... را هم اضافه کرد. یک مثال ساده دیگر از عملکردهای غیرشفاف می‌تواند به پرونده قرارداد بلیت‌فروشی با شرکت برهان مبین، قرارداد توپ‌های لیگ برتر با شرکت دربی‌استار‌، قرارداد عجیب فدراسیون با شرکت تولیدی البسه ورزشی جیووا و آل‌اشپورت و خریداری لباس از تولیدی داخلی پوشاک ورزشی مجید اشاره کرد. اینکه چرا تیم‌های ملی از لباس متحدالشکل استفاده نمی‌کنند؟ چرا برای حضور تیم‌ملی در جام‌جهانی با شرکت آدیداس قراردادی امضا شده که براساس آن فدراسیون فوتبال با 70 درصد تخفیف قرار است از این شرکت لباس خریداری کند؟ آن‌هم در شرایطی که خود مدیران وعده داده بودند قرارداد بلندمدت تا پایان جام‌جهانی 2020 با آدیداس امضا خواهند کرد اما توافق نهایی یک‌ساله است. مدیران حتی اعلام نکرده‌اند قرار است از فروشگاه‌های آدیداس لباس خریداری کنند یا این شرکت برای تیم‌ملی طراحی لباس اختصاصی انجام می‌دهد و طرح نهایی را در مرحله تولید با جدید‌ترین فناوری‌ها قرار خواهد داد؟∎​