در جريان جنگ داعش، اقليم خودمختار کردستان عراق در سال 2014 مجددا کرکوک را پس گرفت. براي مدت 3 سال، اقليم کردستان از طريق خط لوله اي که نفت را به بندر جيهان ترکيه انتقال مي داد، نفت اين منطقه را به فروش مي رساند. اما زماني که در ماه سپتامبر اقليم کردستان عراق اقدام به برگزاري رفراندوم استقلال کرد، تنش ها در منطقه مجددا بالا گرفت. در واکنش به اين اقدام، دولت عراق به کرکوک لشکرکشي کرد و با حمايت نيروهاي شيعي و ايران اين ميادين را از کردها پس گرفت.

ترکيه به ويژه به دليل خط لوله 600 مايلي کرکوک-جيهان خشنود بود که کرکوک بار ديگر تحت کنترل بغداد قرار گرفته است. اين خط لوله که ظرفيت روزانه آن 150 هزار بشکه در روز است، تنها به صورت گاه به گاه مورد استفاده قرار مي گرفت و انتقال نفت از طريق آن بعد از رفراندوم ماه سپتامبر به کلي متوقف شده بود. بعد از آنکه بغداد کنترل کرکوک را پس گرفت، ترکيه اميدوار بود که انتقال نفت از اين خط لوله از سر گرفته شود و اين بازپس گيري به سود منافع اقتصادي ترکيه تمام شود اما اين گونه نشد.

در روز 9 دسامبر جبار اللعيبي، وزير نفت عراق اعلام کرد که بغداد موافقتنامه اي براي انتقال نفت کرکوک از طريق ايران به امضا رسانده که ضربه اي مهم به ترکيه محسوب مي شد. بر اساس اين توافق، روزانه 30 تا 60 هزار بشکه از نفت کرکوک به کرمانشاه ايران ارسال خواهد شد.

آرز عبدالله، يکي از اعضاي ارشد حزب اتحاديه ميهني کردستان در پارلمان عراق و رئيس کميته پارلماني نفت و گاز گفت، عراق علاقمند به توسعه روابط نفتي و تجاري با ايران است. وي خاطر نشان کرد که با اين موافقتنامه خط لوله فعلي کرکوک-جيهان مي تواند بلا استفاده شود.وي افزود: «اين توافق تاثير منفي اي بر ترکيه خواهد گذاشت. خط لوله کرکوک-جيهان فعلا باقي خواهد ماند. عراق منافع آن را ارزيابي خواهد کرد و ممکن است خط جيهان را بدون استفاده رها کند.»

عبدالله خاطر نشان کرد، آمريکا از توافق مذکور ميان ايران و عراق خشنود نخواهد بود. اما من فکر نمي کنم به صورت علني با آن مخالفت کند، زيرا آمريکا به خوبي از روابط اقتصادي، اجتماعي و مذهبي بين دو کشور اگاه است.