احمدینژاديیها به دنبال صندلی قاليباف
صاحبخبر - «مستندي براي ورود احمدينژاد و يارانش به انتخابات شوراهاي شهر وجود ندارد». «اين ايدهاي است كه اصلاحطلبان مطرح ميكنند» «ما كاري به احمدينژاد نداريم» و... . اصولگرايان با اظهارنظرهايي از اين دست، با ژستي كه عمر سياسي احمدينژاد را پايانيافته تلقي ميكند، تظاهر ميكنند كه گويا علاقه و تمايلي به تحليل يا رصد اخبار و رفتار او ندارند. تا جايي كه ديروز حميدرضا ترقي، عضو شوراي مركزي حزب مؤتلفه، مدعي شده گمانهزنيها درباره ورود رئيس سابق دولت به انتخابات شوراها «خبرهايي است كه اصلاحطلبان مطرح ميكنند و ما تاكنون مستنداتي درباره صحبت اين اخبار و اظهارات نديدهايم». كمال سجادي، سخنگوي جبهه پيروان خط امام و رهبري، هم چهار روز قبل در همين ارتباط گفته بود: «ممكن است آن فرد وارد عرصه شود ولي جبهه پيروان و اصولگرايان ضوابط خود را دارند و در راستاي برنامههاي خود پيش خواهند رفت و ما چنين طرح و برنامهاي براي حمايت از احمدينژاد نداريم و هيچگاه اين موضوع مطرح نشده است». اين در حالي است كه سايت صراط متعلق به جريان اصولگرا ديروز گزارشي در همين باره نوشته بود و ازقضا سايت «میدان ۷۲» متعلق به حاميان احمدينژاد هم آن را بازنشر کرده بود. سايت متعلق به اصولگرايان نوشته بود: «احمدینژاد اگر هوادارانش در شورای شهر رأی بالایی به دست آورند، میتواند به شهرداری فکر کند؛ با این حال، رفتار احمدینژاد در سالهای گذشته نشان داده که او شأن خود را هم بالاتر از جایگاه شهرداری تهران میبیند، هم بالاتر از رقابت با قالیباف بر سر این صندلی». اگرچه در انتها نتيجه گرفته بود رئيس سابق دولت شانسش را بالاتر از اينها ميداند كه دوباره به صندلي بهشت فكر كند و حد و اندازه خود را صرفا قرارگرفتن در معرض رأی مستقیم و بلاواسطه مردم میپندارد. سايت صراط در تحليلي دست روي نكته جالبي گذاشته و نوشته بود: «با این وجود، رفتارهای احمدینژاد پیشبینیناپذیر است و چهبسا با تغییر شرایط تصمیمات غیرمنتظرهای هم اتخاذ کند». از بهشت به پاستور قطعا شوراهاي شهر سكوي پرش خوبي براي بازگشت احمدينژاديها به عرصه قدرت است. چنانچه اين مسير اولي و اصلي رئيس سابق دولت براي ورود به عرصه قدرت هم بود. جمعيت آبادگران ايران اسلامي در انتخابات شوراي شهر دوم توانستند كرسيهاي پارلمان شهري تهران را تصاحب كنند و احمدينژاد را به شهرداري برسانند. اگر احمدينژاد نيمنگاهي هم به بازگشت به شهرداري داشته باشد، طبق تحليل سايت صراط، نیازمند رأی شورای شهر پنجم است که باید منتظر ترکیب آن باقی بماند. به این ترتیب، احمدینژاد برای ورود به شهرداری، اگرچه شاید قالیباف را رقیب جدی خود نپندارد اما براي بهدستآوردن رأی شورای شهر نیازمند پیروزی طیفی از طرفدارانش در انتخابات است.ايدهاي كه اين بار ميتواند گستردهتر از قبل دنبال و به جز تهران در ديگر شهرها هم تكرار شود. در اين صورت با يك تير، دو نشان زده است و بازگشت احتمالياش به عرصه انتخابات ١٤٠٠ رياستجمهوري هم هموارتر ميشود. اين تحليل از آنجا تأملبرانگیز است كه بدانيم او در نامه خود به مقام معظم رهبري از قصدنداشتن خود براي شركت در انتخابات رياستجمهوري ٩٦ نوشته است نه انتخابات بعدي.شاهد اين ادعا يعني عزم ياران او براي تصاحب كرسيهاي شهري گزارشي است كه سايت «صداي اروميه» خرداد ماه نوشته بود. در اين گزارش آمده بود: «براساس اخبار موثق آقای (ه-ز ) برادرزاده نماینده سابق مجلس شورای اسلامی از حامیان ستادی احمدینژاد در انتخابات ریاستجمهوری که اخیرا حضورش در مراسم و هیئات مذهبی بیشازپیش به چشم میخورد. او که فارغالتحصیل حقوق است و در روزهای اخیر از وی به عنوان یکی از تئوریسینهای جریان فوق نام برده میشود و جایگاه ویژهای در میان حامیان جوان برای خود باز کرده است، عزم فتح صندلی شورای شهر را کرده است. صدای ارومیه ضمن پیگیری از نزدیکان نامبرده مطلع گشت که جریان فوق اینبار بر مهرههای جوان خود سرمایهگذاری خاصی کرده و شاید شاهد دگردیسی سازمانی در اصولگرایان باشیم». اين اخبار در شهر مشهد هم پيچيده بود؛ نه اين روزها بلكه از يك سال قبل. آن زمان بحث اين بود كه شوراي شهر مشهد در حال حمايت از فعاليتهاي انتخاباتي ياران احمدينژاد است، احتمالا براي مجلس دهم. اما حجتالاسلام مجید فاطمیارفع، عضو شوراي اسلامي شهر، به ايسنا گفته است: «من قطعا انجام اینگونه موارد را هم در شورا و هم در شهرداری تکذیب میکنم و اگر کسی مدعی وجود چنین فضایی در شهرداری و شوراست، با مصداق به ما نشان دهد». سرنوشت شبكه روزنامه اعتماد هم تيرماه در گزارشي نوشته بود كه «احمدينژاد با ساماندهی فرمانداران، استانداران و بخشداران دولتش در سه سال گذشته بسترهای لازم را فراهم کرده و حالا در انتخابات شورای شهر سال آینده درحالیكه همه نگاهها معطوف به كنش احتمالیاش در انتخابات ریاستجمهوری است، او شبكهاش در سراسر كشور را رونمایی كند و كرسیهای شورای شهر و روستا را در اختیار خود بگیرد. این اقدام از طرف احمدینژاد میتواند تمام نیروهای سیاسی و حاكمیتی را با شوك بزرگی مواجه كند.» در كنار آن بايد به شبكهاي با عنوان اعلامي «تبيين گفتمان انقلاب اسلامي» اشاره كرد كه احمدينژاد و يارانش از دو سال قبل راهاندازي كردهاند. نميشود گفت سفرهايي هم كه احمدينژاد در اين مدت انجام داده است، بيارتباط با اين شبكه باشد. در اين صورت معلق يا معطل گذاشتن اين شبكه توجيهشدنی نيست! وقتي اخبار حاكي از اين است كه اصولگرايان هم كمربندهاي خود را براي تصاحب اين كرسيها سفت بستهاند، ورود جدي احمدينژاد و يارانش به اين عرصه ميتواند به رقابتي جدي ميان آنها و اصولگرايان منجر شود، آن هم در شرايطي كه ميدانيم اصولگرايان فعلي شوراي شهر از حاميان جدي قاليبافاند و با احمدينژاد هم زاويه دارند. ورود جامعه روحانيت مبارز به عنوان محور ائتلاف اصولگرايان به انتخابات شوراهاي شهر براي نخستينبار و صحبتهاي اخير غلامرضا مصباحيمقدم، سخنگوي اين نهاد مبني بر اهميت و رقابتيبودن اين دوره از انتخابات شوراهاي شهر هم نشانه بسيار مهمي است كه بهوجودآمدن يك جدال جدي را محتمل ميكند. آيا جدالي شكل ميگيرد؟∎