صاحب‌خبر - این روزها باشگاه تراکتورسازی و البته سرمربی‌اش یحیی گل محمدی از طرف مدیران سایر باشگاه‌ها و البته اغلب رسانه‌ها تحت فشار قرار گرفته‌اند. البته موضوع یحیی اصل ماجرا نیست. اصولا هر کس سرمربی تراکتورسازی باشد در این مورد از او انتقاد می‌شود. مثل انتقاداتی که سال‌های گذشته از امیر قلعه نویی می‌شد. اصل قضیه، ماجرای سربازی بازیکنان و جذب بازیکنان جوان از سایر تیم‌ها به بهانه گذراندن دوره سربازی در تیم تراکتورسازی است.تراکتورسازی البته همیشه درگیر چنین ماجرایی نبوده است. چند سالی می‌شود به دلیل اینکه این باشگاه تحت مالکیت یک نهاد نظامی قرار گرفته از این امکان یا مزیت برخوردار شده که بتواند بازیکنان سرباز سایر باشگاه‌ها را جذب کند. این مساله اگرچه با استقبال این باشگاه و هوادارانش مواجه شده است اما باعث شده نگاه بقیه باشگاه‌ها به این تیم محبوب و پرطرفدار عوض شود.حقیقت این است که این امکان به هر حال فعلا برای باشگاه تراکتورسازی وجود دارد و مدیران باشگاه هم سعی می کنند از این امکان به بهترین شکل و به نفع باشگاه استفاده کنند. در این مورد شاید انتقاد از تراکتورسازی چندان منصفانه نباشد. چون هر باشگاه دیگری هم چنین امکانی پیدا کند قطعا از آن استفاده خواهد کرد. تراکتورسازی هم چند سالیست بخشی از نیروی انسانی مورد نیازش را با استفاده از این مزیت ویژه تامین می‌کند.اما بگذارید از زاویه دیگری به این ماجرا نگاه کنیم. اغلب بازیکنانی که برای انجام خدمت سربازی به تراکتورسازی می‌روند بلافاصله بعد از پایان دوران خدمت‌ به تیم دیگری می‌روند. در واقع آن‌‌ها بعد از پایان خدمت میلی به ماندن در این تیم ندارند. یعنی آن علاقه و الفتی که باید بین بازیکن و باشگاه وجود داشته باشد در این فقره (سرباز و باشگاه) به وجود نمی‌آید. این موضوع آیا برای مدیران و حتی هواداران باشگاه برخورنده نیست؟ موضوع وقتی بدتر می‌شود که به این نتیجه می‌رسیم که اگر ماجرای گذراندن دوران سربازی نبود احتمالا خیلی از این انتقالات صورت نمی‌گرفت. در واقع شائبه سوءاستفاده بازیکنان سرباز از موقعیت باشگاه تراکتورسازی هم به وجود آمده است. آیا هواداران و حتی مدیران باشگاه متوجه به وجود آمدن چنین فضایی در تیم‌شان نیستند؟این وضعیت در تراکتورسازی هیچ برنده‌ای ندارد. هم باشگاه متهم به سوءاستفاده است و هم بازیکنان سرباز. سربازها حتی برای باشگاه، آورده فنی بلند مدتی هم نخواهند داشت و مربیان نمی‌توانند روی آنها برای بیشتر از یک یا یک و نیم فصل حساب کنند. آیا بهتر نیست این امتیاز ظاهرا پرسود از تراکتورسازی گرفته شود تا فقط آن‌هایی که این تیم را دوست دارند به تبریز بروند؟تراکتورسازی بدون شک آنقدر بزرگ و معتبر هست که نیاز به چنین امتیاز دردسرسازی نداشته باشد. آن‌ها بدون این امتیاز هم می‌توانند گلیم‌شان را از آب بیرون بکشند. امروز اگر تراکتورسازی به لحاظ طرفدار جزو 3 باشگاه بزرگ ایران است این عنوان هیچ ربطی به سربازهایش ندارد. آن‌ها سال‌هاست به این افتخار رسیده‌اند. هوادار تراکتور هم برای بازیکنان عاشق این تیم ارزش قائل است. نه برای کسی که صرفا برای گذراندن دوران سربازی به تبریز می‌رود. تراکتور باید با جاذبه فراوان و کم‌نظیر خودش بازیکن جذب کند. چیزی که مایه غرور آذری‌هاست. نه با زرق و برق سکه پایان خدمت!‌∎​