حق نشر عکس 8am
بیشتر روزنامه‌های امروز کابل به اظهار نظر دونالد ترامپ،رئیس‌جمهوری آمریکا در مورد به رسمیت شناختن بیت‌المقدس به عنوان پایتخت اسرائیل و صلح افغانستان پرداخته‌اند.
روزنامه ۸صبح افغانستان نوشته که نمایند‌گان افغانستان در مجمع عمومی سازمان ملل متحد همیشه به سود تشکیل دولت مستقل فلسطینی رای داده‌اند. هر کسی که نماینده دایم افغانستان در سازمان ملل بوده، از موضع تشکیلات خودگردان فلسطین حمایت کرده است.
سرمقاله نویس با اشاره به موضع دولت افغانستان که اعلام کرده بود "تصمیم اتخاذ شده باعث جریحه‌دار شدن احساسات تمام مسلمانان جهان گردیده و پروسه(روند) صلح در خاورمیانه را به مخاطره می‌اندازد" نوشته که این ادامه مواضع سابق افغانستان است.
نویسنده افزوده که دولت افغانستان نمی‌تواند احساسات، عواطف و نظرات شهروندان خودش و حوزه‌ای تمدنی را که مردم افغانستان خود را به آن منسوب می‌دانند، نادیده بگیرد. به همین دلیل است که کابل بین ایجابات دوستی محکم با آمریکا و هویت مشترک با فلسطینیان تلاش کرد موضع معقول بگیرد.
روزنامه آرمان ملی نیز نوشته که جهان اسلام گرفتار تشدد و پراکندگی است و سایه وحشت بنیادگرایی‌ها اعتبار کشورهای تمدن ساز را درهم نوردیده است، سرانجام آمریکا کاری را کرد که از این کشور بزرگ دنیا توقع نمی‌رفت.
حق نشر عکس Madegarنویسنده افزوده که رئیس جمهوری آمریکا در میان بهت و حیرت مسلمانان دنیا، بیت المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و به این ترتیب نه تنها موجب رنجش شدید مسلمانان را فراهم کرد، بلکه مخالفت‌های بسیاری از کشورها را نیز برانگیخت.
به نظر نویسنده در چنین وضعیتی حرمت یک میلیارد و هفتصد میلیون مسلمان دنیا نیز زیر پا نهاده شد و آمریکا ثابت کرد که به باورها و عقاید دینی مردم مسلمان هیچ‌گونه اعتنایی ندارد.
روزنامه ماندگارنیز با این عنوان که "هیچ صلحی در کار نیست" نوشته که مردم می‌دانند تا زمانی که حکومت اراده‌ای به تامین صلح راستین و عادلانه نداشته باشند، هیچ صلح پایداری در افغانستان سامان نمی‌گیرد.
به نظر نویسنده یقیناً آوردن صلح در قدم اول، منوط به اراده حکومت است که همه امکانات و منابع را در اختیار دارد. اما در حالی که حلقات عالی حکومت و بسیاری از سیاست‌‌گردانان کشور نفع خود را در تداوم جنگ با گروه طالبان ببینند، چگونه ممکن است که صلح پایدار در افغانستان شکل بگیرد و جنگ به نقطه پایان خود برسد؟
حق نشر عکس Etilaatrozسرمقاله نویس مدعی است که جنگ و به عبارتی وجود طالبان، برای برخی مقام‌های بلندپایه در حکومت، غنیمتی بزرگ است، چنان‌که با این باور نفس می‌کشند که حضورشان در کرسی اقتدار را مدیونِ موجودیت طالبان‌اند و چنین ابزاری را باید به نیکی پاسداری کنند
به نظر نویسنده برخی دیگر نیز در سطوح میانی حکومت و یا در راس هرم مافیای ثروت در جامعه، از رهگذر جنگ‌‌طلبیِ طالبان میلیاردها دلار در سال عواید به‌دست می‌آورند و بنابراین نه‌تنها از پایان جنگ و استقرار صلح‌وثبات استقبال نمی‌کنند، بلکه حاضرند بخشی از درآمد‌های بادآورده خود را برای ادامه این تجارت جنگی به مصرف برسانند.
سرمقاله نویس معتقد است که قصه صلح، به مفت‌ترین قصه در افغانستان تبدیل شده‌است؛ چون نه با منافع مادی و غیرمادی کارکنان شورای عالی صلح برابر است و نه با علایق سیاسی استراتژیست‌های برتر حکومت.
روزنامه اطلاعات روزنیز با طرح این پرسش که "موافقت‌نامه‌ی صلح افغانستان را کی می‌نویسد؟ افزوده که در قضیه "انتخابات" هر نوع توافق یا طرحی که بتواند مشارکت عمومی در انتخابات را تامین و نتیجه‌ا‌ی آن را برای همه پذیرفتنی بسازد، به‌معنای پایان بسیاری از کشمکش‌های سیاسی و تجدید قوای دولت است؛ اتفاقی که در نهایت به تقویت جایگاه دولت و تضعیف نیروهای ویران‌گر و گروه‌های "تروریستی" و یافتن راهی برای تعیین آینده‌ی کشور منجر خواهد شد.
به نظر سرمقاله نویس مسئله دوم، یافتن راهی برای اجماع جهانی بر سر افغانستان است. اخیراً وزیر خارجه افغانستان پس از دیدار با رکس تیلرسون، وزیر خارجه آمریکا، تاکید کرد که رسیدن به ثبات در افغانستان با توسل به زور ممکن است. روس‌ها یک‌بار دیگر بر این دیدگاه‌شان پای فشردند که "نمی‌توان با افزایش حضور نظامی و عدم توجه به امکان تفاهم با گروه‌های ویران‌گری چون طالبان به صلح در این کشور دست یافت."
نویسنده اطلاعات روز افزوده که با توجه به این‌که وزرای خارجه آمریکا و روسیه توافق کرده‌اند تا تماس‌های‌شان را درباره‌ا‌ی افغانستان ادامه بدهند، این انتظار خلق شده که دو کشور بتوانند بر راه‌حلی برای آینده‌ای این کشور دست یابند.