به گزارش خبرنگار مهر، کتاب طنز «املت دسته دار» نوشته ناصر فیض با حضور جمعی از علاقه مندان در تالار حافظ مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در این نشست مجید بالدران، گفت: قزوین بعنوان یکی از مراکز مهم طنز کشور دارای چهره های شاخصی بوده و هست. چنانکه هم عصر و دوره حافظ، عبید زاکانی را داریم و پس از مشروطه: نسیم شمال و دهخدا و در دهه های اخیر؛ بهاءالدین خرمشاهی و جواد مجابی داریم.
وی افزود: طنز مانند بسیاری واژگان ایرانی کارکتری است که در طول زمان شخصیتش تغییر کرده است، طنز در قدیم به معنای طعنه و یا به رمز صحبت است اما امروزه معنای نقد اجتماعی آمیخته به شوخی را دارد.
این پژوهشگر ادبی افزود:با دو دسته از طنزپردازان مواجهیم؛ طنز پردازان گریز و طنز پردازان ستیز. طنز پردازان گریز تلاش می کنند افق مشخصی از مقصد و مقصودشان ارائه نمی دهند در حالی که طنز ردازان ستیز دقیقا می دانند چه چیزی می خواهند. به عنوان مثال: عبید آشکارا سخن می گوید اما زبان حافظ درونی و پنهان است.
وی یادآور شد: شوخی مکتوب به چهار دسته تقسیم می شود که شکرخند، زهرخند، نیش خند و عالی ترین نوع طنز اندوه خند است که اتفاقا تعریف امروز از طنز به اندوه خند بسیار نزدیک شده و فیلم های چاپلین نمونه کامل این نوع طنز است.
بالدران ضمن بررسی کتاب «املت دسته دار» گفت: در اشعار این اثر نقد اجتماعی، مذهبی دیده می شود و شاعر بیشترین تاثیر را از حافظ و سعدی الهام گرفته است.
در این نشست بخش هایی از کتاب: «املت دسته دار» قرائت و نقد و بررسی شد.