نتایج یک پژوهش درباره چالش های اقتصادی حضور زنان در آموزش عالی نشان می دهد بیشترین نرخ بیکاری کشور به زنان تحصیلکرده تعلق دارد، اما حضور زنان در مقاطع مختلف افزایش یافته است.
به گزارش مهر، دکتر زهرامیلا علمی در گزارشی از پژوهش «دستاوردها و چالش های اقتصادی حضور زنان در آموزش عالی» در باغ نگارستان دانشگاه تهران گفت: یکی از دستاوردهای این پژوهش این است که زنان توانستهاند با آموزش منتهی به بازار کار خود را از فقر نجات دهند. البته در پژوهش تاثیر آموزش بر نرخ مشارکت اقتصادی نیز بررسی شد و مشخص شده است که زنان تحصیلکرده نسبت به سایر گروههای زنان نرخ مشارکت بالاتری داشتهاند.
وی نگرانی مهم امروز خود را آینده دانشجویان در بازار کار ذکر و بیان کرد: با قشری در این تحقیق به عنوان تحصیلکرده علاف مواجهیم که بعد از تحصیل در خانه مانده است و وارد بازار کار نمیشود. یعنی؛ امروزه وضعیت تعداد دانشجویان در مقاطع مختلف آموزش عالی با بازار کار تناسب ندارد. زنان در پستهای مدیریتی آموزشی و بهداشتی فعال هستند، اما بیش از آنکه لازم باشد به پستهای مدیریتی برای زنان بیندیشیم باید به بیکاری دختران و زنان تحصیلکرده فکر کنیم. علمی گفت: بیکاری زنانه و اشتغال مردانه شده است. بحث من بحث سهمیه جنسیتی نیست، بلکه بحث شایستهسالاری است و تا زمانی که نتوانیم بازار کار را به شکلی برای جذب زنان آماده کنیم، مشکل ما ادامه دارد.
دکتر امیدعلی احمدی نیز در خصوص پژوهشی با عنوان «تاثیر تحصیلات عالی زنان بر ابعاد مختلف زندگی خانواده»، گفت: بیبرنامگی در آموزش عالی منجر به آماده نشدن دانشجویان برای ساختارهای اجتماعی مانند خانواده است و این شکاف بین آموزههای آموزش عالی و آموزههای مورد نیاز در زندگی عملی و خانوادگی، امکانی را برای گفتمان سنتی فراهم میکند تا ادعا کند که آموزش عالی به ضرر خانواده است و ازدواج را به معنای سنتی ترویج کنند و دختران را به خانه برگردانند. اما این امر شدنی نیست.
∎
به گزارش مهر، دکتر زهرامیلا علمی در گزارشی از پژوهش «دستاوردها و چالش های اقتصادی حضور زنان در آموزش عالی» در باغ نگارستان دانشگاه تهران گفت: یکی از دستاوردهای این پژوهش این است که زنان توانستهاند با آموزش منتهی به بازار کار خود را از فقر نجات دهند. البته در پژوهش تاثیر آموزش بر نرخ مشارکت اقتصادی نیز بررسی شد و مشخص شده است که زنان تحصیلکرده نسبت به سایر گروههای زنان نرخ مشارکت بالاتری داشتهاند.
وی نگرانی مهم امروز خود را آینده دانشجویان در بازار کار ذکر و بیان کرد: با قشری در این تحقیق به عنوان تحصیلکرده علاف مواجهیم که بعد از تحصیل در خانه مانده است و وارد بازار کار نمیشود. یعنی؛ امروزه وضعیت تعداد دانشجویان در مقاطع مختلف آموزش عالی با بازار کار تناسب ندارد. زنان در پستهای مدیریتی آموزشی و بهداشتی فعال هستند، اما بیش از آنکه لازم باشد به پستهای مدیریتی برای زنان بیندیشیم باید به بیکاری دختران و زنان تحصیلکرده فکر کنیم. علمی گفت: بیکاری زنانه و اشتغال مردانه شده است. بحث من بحث سهمیه جنسیتی نیست، بلکه بحث شایستهسالاری است و تا زمانی که نتوانیم بازار کار را به شکلی برای جذب زنان آماده کنیم، مشکل ما ادامه دارد.
دکتر امیدعلی احمدی نیز در خصوص پژوهشی با عنوان «تاثیر تحصیلات عالی زنان بر ابعاد مختلف زندگی خانواده»، گفت: بیبرنامگی در آموزش عالی منجر به آماده نشدن دانشجویان برای ساختارهای اجتماعی مانند خانواده است و این شکاف بین آموزههای آموزش عالی و آموزههای مورد نیاز در زندگی عملی و خانوادگی، امکانی را برای گفتمان سنتی فراهم میکند تا ادعا کند که آموزش عالی به ضرر خانواده است و ازدواج را به معنای سنتی ترویج کنند و دختران را به خانه برگردانند. اما این امر شدنی نیست.