زرین شهر ـ خبرنگار اطلاعات: عضو خبرگان کشاورزی اصفهان گفت: امکان حذف برنجکاری در اصفهان به لحاظ اقتصادی و سابقه تاریخی آن در استان، وجود ندارد.
مهدی بصیری افزود: برنجکاری یک محصول سنتی حوضه زاینده است که نه خسارتی بیش از محصولات دیگر به آب می‌زند نه امکان حذف آن به لحاظ اقتصادی و سابقه تاریخی آن وجود دارد.
وی با بیان این که چون اراضی کشاورزی در لنجان بسیار کوچک است، محصول برنج نسبت به محصولات دیگر مناسبترین محصول برای اقتصاد خانواده‌هاست، افزود: کشت برنج در لنجان سابقه طولانی دارد و حتی به قبل از اسلام می‌رسد و لذا یک محصول سنتی در منطقه محسوب می‌شود.
او اضافه کرد: در گذشته رودخانه زاینده رود پر آب بود، ۲۲هزار هکتار برنج در استان اصفهان کشت می‌شد و این در حالی است که اکنون کشت برنج به ۳ هزار هکتار رسیده است.
وی گفت: با این وجود، کاهش بسیار زیاد کشت برنج در اصفهان، نتوانسته مشکل خشکسالی زاینده رود را حل و فصل کند.
بصیری با اشاره به این که در مساله برنج مغلطه شده است، افزود: اثبات شده که نقش برنجکاری به ویژه در شهرستان لنجان و فلاورجان در خشکی زاینده‌رود در حد صفر بوده است.
او با ذکر این نکته که خشکی رودخانه منشاء بیرونی دارد و ارتباطی به کشاورزی در حوضه زاینده رود ندارد، یادآوری کرد: انحراف افکار عمومی از عوامل خشکی زاینده رود با مطرح‌کردن کشت برنج و غیره کار درستی نیست هر چند در این سالها تنها با این ابزار، قوای کشاورزی را ضعیف کردند.
عضو خبرگان کشاورزی اصفهان افزود: کشاورزی مختصری که هم اکنون در حوضه زاینده رود در استان اصفهان انجام می‌شود با تلاش کشاورزان و بهینه‌سازی مصرف آب به کار خود ادامه می‌دهد و به هیچ وجه جوابگوی اقتصاد خانواده کشاورزان نیست.
∎
مهدی بصیری افزود: برنجکاری یک محصول سنتی حوضه زاینده است که نه خسارتی بیش از محصولات دیگر به آب می‌زند نه امکان حذف آن به لحاظ اقتصادی و سابقه تاریخی آن وجود دارد.
وی با بیان این که چون اراضی کشاورزی در لنجان بسیار کوچک است، محصول برنج نسبت به محصولات دیگر مناسبترین محصول برای اقتصاد خانواده‌هاست، افزود: کشت برنج در لنجان سابقه طولانی دارد و حتی به قبل از اسلام می‌رسد و لذا یک محصول سنتی در منطقه محسوب می‌شود.
او اضافه کرد: در گذشته رودخانه زاینده رود پر آب بود، ۲۲هزار هکتار برنج در استان اصفهان کشت می‌شد و این در حالی است که اکنون کشت برنج به ۳ هزار هکتار رسیده است.
وی گفت: با این وجود، کاهش بسیار زیاد کشت برنج در اصفهان، نتوانسته مشکل خشکسالی زاینده رود را حل و فصل کند.
بصیری با اشاره به این که در مساله برنج مغلطه شده است، افزود: اثبات شده که نقش برنجکاری به ویژه در شهرستان لنجان و فلاورجان در خشکی زاینده‌رود در حد صفر بوده است.
او با ذکر این نکته که خشکی رودخانه منشاء بیرونی دارد و ارتباطی به کشاورزی در حوضه زاینده رود ندارد، یادآوری کرد: انحراف افکار عمومی از عوامل خشکی زاینده رود با مطرح‌کردن کشت برنج و غیره کار درستی نیست هر چند در این سالها تنها با این ابزار، قوای کشاورزی را ضعیف کردند.
عضو خبرگان کشاورزی اصفهان افزود: کشاورزی مختصری که هم اکنون در حوضه زاینده رود در استان اصفهان انجام می‌شود با تلاش کشاورزان و بهینه‌سازی مصرف آب به کار خود ادامه می‌دهد و به هیچ وجه جوابگوی اقتصاد خانواده کشاورزان نیست.