شناسهٔ خبر: 23069059 - سرویس سیاسی
نسخه قابل چاپ منبع: ایران آنلاین | لینک خبر

طیبه سیاوشی

«پشیمان» ها از پشیمانی امروزشان هم پشیمان می شوند

جریانی که اعلام پشیمانی می‌کند باید به این سؤال پاسخ بدهد که آیا منظورش این بوده که یا در انتخابات شرکت نکنیم یا می‌بایست به آقای رئیسی رأی بدهیم؟

صاحب‌خبر -

ایران آنلاین /احسان بداغی؛ موضوع پشیمانی از رأی به حسن روحانی از جایی در میانه تابستان کلید خورد، همان جایی که روحانی لیست وزیران پیشنهادی خود را به دولت فرستاد و هیچ زنی در میان آنها نبود. بعد هم ترکیب دیگر اعضای کابینه مطالبات زنان و جوانان را چندان پاسخ نداد تا ابراز نارضایتی‌ها قدری بیشتر بشوند. طیبه سیاوشی، نایب رئیس فراکسیون زنان مجلس و از جمله نمایندگان اصلاح‌طلبی بود که از یک سو در زمان انتخابات تلاش زیادی برای رأی آوردن حسن روحانی انجام داد و از سوی دیگر انتقاداتی جدی نسبت به عدم معرفی وزیر زن ابراز کرد. با این حال او در گفت‌و‌گو با «ایران» تأکید می‌کند اگر باز هم به انتخابات 92 و 96 برگردد، به حسن روحانی رأی خواهد داد و از این رأی پشیمان نیست.مشروح این گفت و گو فردا در روزنامه «ایران» منتشر می شود.

شما هم به‌عنوان یک اصلاح‌طلب، مانند برخی که امروز از رأی 29 اردیبهشت به آقای روحانی ابراز پشیمانی می‌کنند، آیا از این رأی پشیمان هستید؟

به هیچ عنوان. مسأله رأی ما به آقای روحانی به نظرم کاملاً مسأله روشن و مشخصی است. ما در انتخابات ریاست جمهوری دوازدهم سه انتخاب داشتیم؛ یا رأی به آقای روحانی، یا رأی به آقای رئیسی یا عدم شرکت در انتخابات. این جریان شکل گرفته و اعلام پشیمانی می‌کند باید به این سؤال پاسخ بدهد که آیا منظورش این بوده که یا در انتخابات شرکت نکنیم یا می‌بایست به آقای رئیسی رأی بدهیم؟ من فکر نمی‌کنم که الزاما اگر با علم به همین موقعیت فعلی دولت به موعد انتخاب برگردیم، منتقدان و پشیمانان امروز آقای روحانی باز هم حاضر باشند که تن به ریاست جمهوری آقای رئیسی دهند.

چرا این ارزیابی را دارید؟

چون به نظرم می‌رسد که این حرکت بیشتر از آنکه یک حرکت معقول باشد رفتاری از روی احساسات است. افرادی که به همین راحتی، کمتر از شش ماه پس از تشکیل دولت می‌گویند پشیمان شدیم، فردا هم با کوچکترین اتفاق مثبتی می‌توانند بگویند اشتباه کرده بودیم و پشیمان نیستیم. ضمن اینکه نباید جامعه را در این خصوص چندان مقصر بدانیم. به هر حال روی گروه‌های مختلف جامعه فشار است و برخی دیگر تاب تحمل ندارند و بهترین جایی هم که می‌شود به آن فشار آورد، همین دولت است. مسأله این افراد نیستند. مسأله اصلی جای دیگری است که این مسیر را هدایت می‌کند و مشغول مسیر دادن به آن است. جریانی که مشغول کف و سوت زدن برای این دست موضع‌گیری‌هاست و از آن ابراز خوشحالی می‌کند قطعاً در انتخابات 29 اسفند در اردوگاه هواداران آقای روحانی نبوده است. خوشحالی‌ها از این پشیمانی توسط کسانی است که در سال‌های 84 تا 92 در زمره جریان حاکم بر کشور بودند و در دولت اصلاحات و بعد از آن در دولت تدبیر و امید آقای روحانی هم از انداختن هیچ سنگی جلوی پای دولت فروگذار نکردند. اینکه اوضاع کشور یکسره تار و سیاه تصویر شود به نفع این جریان است و به نظرم آنها می‌خواهند از همین موقعیت برای انتخابات 98 و پس از آن 1400 بهره بگیرند. بنابراین توصیه اکید من این است که جامعه و خصوصاً طیف طرفداران دولت و حامیان انتخاباتی آقای روحانی وارد فضای احساسی و شور و هیجان منفی نشوند و قدری مسائل را همه جانبه‌تر ببینند. ما در این شرایط قطعاً انتقاداتی جدی داریم و در خیلی از جاها معتقدیم که عملکرد دولت یا خوب نبوده یا می‌توانسته بهتر باشد. اما این به آن معنا نیست که آقای رئیسی یا تفکری مانند احمدی‌نژاد را به آقای روحانی ترجیح می‌دادیم. حداقل جریان اصلاحات اگر صد بار هم به انتخابات 92 و 96 برگردد باز هم انتخابی را که کرده تکرار خواهد کرد. به نظرم جریان عبور از روحانی توسط مخالفان انتخاباتی ایشان در سال‌های 92 و 96 در حال تقویت شدن است.