به گزارش خبرگزاری فارس از تبریز، آلودگی هوای تبریز برای دومین روز پیاپی مدارس را به تعطیلی کشاند تا سریال دامنهدار تعطیلی مدارس همچنان ادامه داشته باشد.
آلودگی هوا مسوولان را مجبور کرد تا عصر روز شنبه پشت درهای بسته جلسه اضطراری ترتیب دهند و طبق معمول مدارس را متهم اصلی آلودگی هوا معرفی کرده و حکم به تعطیلی مدارس بدهند.
هرچند که آقایان مسوول خودشان میدانند و بر همگان واضح است که تعطیلی مدارس چاره کار نیست. اما معلوم نیست چرا هیچکدام از طرحهای آنان برای کاهش آلودگی هوای تبریز اثر ندارد. یا بهتر است بگوییم اصلا طرحی وجود ندارد که ببینیم اثر دارد یا خیر.
با این وضعی که پیش میرود اگر جریان وارونگی هوا تا هفته آینده نیز ادامه داشته باشد آیا همچنان چاره کار تعطیلی مدارس است.
مسوولانی که در زمان هوای صاف و آفتابی با صدای رسا اعلام میکنند که سوخت بدون گوگرد آنها موجب تمیزی و پاک بودن هوا است انتظار میرود اکنون نیز با همان صلابت به میدان آمده و اعلام کنند آلودگی هوا ناشی از ناخالصیهایی است که در سوختها وجود دارد.
چرا سوخت بدون گوگرد آنها اکنون از بار آلودگی کم نمیکند بلکه بر آلودگیها دامن میزند.
مردم دولتمردان را مقصر میدانند و دولتمردان و مسوولان عموم شهروندان را مسوول این همه آلودگی میپندارند.
آلودگی هوا این روزها به یک قصه تلخ و تکراری تبدیل شده است.
ریه های تبریز در برزخ بی تدبیری مسوولان گرفتار شده است، مسوولانی که تا صحبت از آلودگی به میان میآید آغاز به توصیه و نصیحت به مردم میکنند و از مردم میخواهند که از خودروهای شخصی استفاده نکنند. چرا که خودروهای تک سرنشین بیشترین حجم آلودگی را ایجاد میکنند و بر ذرات معلق و انواع و اقسام گازهای مسموم میافزایند و از مردم میخواهند که با وسائل حمل و نقل عمومی تردد کنند.
اما کسی نیست به این آقایان مسوول بگوید شما خودتان تا چه اندازه از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده میکنید، شما مسوولانی که راننده شخصی دارید چگونه میتوانید از حال و روز عموم مردم آگاه شوید که در استفاده از حمل و نقل عمومی چه مسائل و مشکلاتی دارند.
ما شهروندان هیچ وقت شما را در اتوبوس یا تاکسی و سایر وسائل نقلیه عمومی ندیدهایم پس چگونه میتوانید به شهروندان بگویید که از وسائل نقلیه عمومی استفاده کنند.
اگر شما به شهروندان توصیه میکنید که به حقوق همدیگر احترام بگذارند خود شما مسوولان چگونه میخواهید به حقوق شهروندان احترام بگذارید.
شهروندان میپرسند آقایان مسوول در هفته چند روز با وسایل نقلیه عمومی سرکار خود حاضر میشوید؟
شما مسوولان و متولیان آیا با وسائل حمل و نقل عمومی که بدترین نوع آلودگی را ایجاد کرده و به همراه دارند تردد میکنید، با آن اتوبوسهای قراضهای که حجم بسیاری از آلودگی را یدک میکشند طی طریق کردهاید تا بدانید سوار شدن و استفاده از این نوع اتوبوسها حال آدم را به هم میزند.
عموم شهروندان نیز از این که آلودگی هوا دستاویزی شده است تا دولتمردان و مدیران استانی چند روزی خود را با این موضوع سرگرم کنند دل خوشی ندارند.
وقتی کارمندان دولت اعم از کارمندان ادارات و شرکتها همه با خودرو شخصی به سر کار میآیند چگونه مسوولان امیدوارند که حرفهای آنان در عموم شهروندان تاثیرگذار باشد.
در حالی که این ادارات میتوانند برای مدیران و کارکنان خود سرویس بگیرند تا کارمندان با آن سرویس در محل کار و خانه حضور یابند و این کار کمک بزرگی به کاهش آلودگی در کلانشهرها دارد.
وقتی همچنان پیکانها و تاکسیهای عهد بوق به همراه موتورسیکلتهایی که با موتورهای فرسوده و سوخت نامرغوب تردد میکنند و با دود اگزوزهای خود هر آدم سالمی را مریض میکنند چگونه مسوولان مردم را به استفاده از این حمل و نقل عمومی ترغیب میکنند.
وقتی طرح زوج و فرد خودروها و عدم ورود آنها به محدوده lEZ نوشته میشد به نظر میرسید شاید این طرح بتواند گرهی از بار آلودگی شهر بگشاید ولی این طرح نیز مانند سایر طرحها چاره کار نبود و توفیق چندانی به دست نیاورد.
تا زمانی که خود مدیران، مسوولان و متولیان امر به گفتههای خود عمل نکرده و از ناوگان عمومی استفاده نکنند و ناوگان حمل و نقل عمومی اصلاح نشود چگونه میتوان انتظار داشت که آلودگی هوا کاهش یابد.
برای دیدن تصاویر آلودگی هوای تبریز اینجا کلیک کنید.
نگارنده: معصومه درخشان
انتهای پیام/چ
∎