حق نشر عکس dailyafghanistan

روزنامه‌های امروز کابل، دوشنبه ۲۰قوس/آذر مشکلات در شرکت ملی برق افغانستان (برشنا)، سخنان گلبدین حکمتیار، رهبر حزب اسلامی درباره دایکندی، بامیان و پنجشیر، حمایت دولت از حقوق بشر و مشکلات مردم را در فصل زمستان مهم خوانده‌اند.

روزنامه ماندگار با اشاره به مشکلاتی که در شرکت ملی برق افغانستان وجود دارد نوشته که در حال حاضر از یک طرف برق به اصطلاح عام به چشم دیده نمی‌شود و مردم نمی‌توانند به درستی از آن استفاده کنند از طرف دیگر قبض مصرف آن با ارقام بالا به دروازه‌های (خانه‌های) مردم می‌رسد.

نویسنده معتقد است که "این خود نشان می‌دهد هیچ قاعده و قانونی شرکت برشنا را متاثر نمی‌سازد و این شرکت به دزدی کننده پول مردم تبدیل شده است."

سرمقاله نویس پرسیده که حالا باید مرجعی وجود داشته باشد تا از نحوه درآمد و مصرف این شرکت حساب بگیرد که پول مردم به کجا می‌رود و عواید بزرگ میلیاردها دلار این شرکت کجا رفته‌اند. اما زمانی که آقای غنی نخواهد که کسی از شرکت برشنا حساب بگیرد و یاهم کسی از وزارت مالیه/ دارایی، بدون شک فساد در این دونهاد طبق دلخواه گسترده خواهد بود.

روزنامهافغانستان ما نوشته که گفته‌های آقای حکمتیار که حکومت باید به ولایت "لوی پکتیا" نسبت به ولایاتی مثل بامیان و دایکندی و حتی پنجشیر بیشتر توجه کند، علاوه بر اینکه فضای سیاسی و اجتماعی کشور را با موجی از تعصب و تبعیض آلوده می‌سازد، خطوط گسل‌های اجتماعی را فعال و شکاف‌های اجتماعی را عمیق تر می‌کند.

سرمقاله نویس معتقد است که اصلا معلوم نیست آقای حکمتیار کدام موارد از خدمات عمومی را در دایکندی درک کرده‌است و چگونه این ولایت فقیر و محروم را با لوئی پکتیا مقایسه کرده‌است که چنین سخنانی را بر زبان رانده است. آیا واقعا دایکندی از ننگرهار پیشرفته تر و مردمان آن مرفه تر هستند که این نابرابری سبب خشم آقای حکمتیار شده است؟

نویسنده معتقد است که دلیل دیگر ابراز این گونه سخنان جنجالی حرکت بر مدار پوپولیسم است. وقتی سیاستورزی عوام گرایانه در دستور کار قرار میگیرد، منافع بزرگ ملی و مصالح عمومی قربانی جلب انتظارات و توقعات هواداران محدود می‌شوند.

روزنامه ۸صبح نوشته که نهادهای دولتی افغانستان از حقوق بشر آن طوری که باید در این دیار حمایت نمی‌کنند.

به نوشته سرمقاله نویس کابل و دیگر بزرگ ‌شهر‌های افغانستان، جایی است که باید در آن شهروندان از آزادی‌های فردی خود تا جایی که قانون اجازه می‌دهد، بهره ببرند. حکومت وظیفه دارد که حقوق بشری و آزادی‌های فردی شهروندان افغانستان را حداقل در شهرها حفاظت کند و به هیچ قشر و گروهی اجازه ندهد که بزرگ شهر‌های افغانستان را بدل به قلمرو حاکمیت طالبان سازد.

به نظر نویسنده اگر شهرهای افغانستان هم مرعوب تندروان شود، دیگر فرقی بین قلمرو طالبان و قلمرو دولت افغانستان که مدعی ترویج دموکراسی و حفاظت از حقوق بشر است، باقی نمی‌ماند.

نویسنده افزوده که باید به فعالان حقوق بشراجازه داده شود که از زندان‌ها دیدن کنند. هیچ کسی نباید درقلمرو دولت بی‌گناه و بدون تفهیم اتهام در زندان باشد. حکومت با اقدامات عملی باید نشان دهد که به حقوق بشر تعهد دارد.

به نظر نویسنده با رسیدن فصل زمستان در بسیاری از مناطق کشور اولین برف باریده و زمین را سپید پوش کرده است. سردی هوا در بسیاری از شهرهای کشور انسان را به مکان‌های گرم خانواده‌ها می کشاند که با بخاری‌ها، صندلی ها و به گونه‌های دیگر گرم می‌شوند.

نویسنده پرسیده که آیا فکر کرده‌اید که هزاران خانواده هموطن تان که به دلیل جنگ‌های درازمدت از خانه‌ها و اماکن شان بیجا شده‌اند، در این هوای سرد به کجا پناه می‌برند، آنان خود و کودکان شان را چگونه گرم می‌کنند و برای شکم‌های گرسنه کودکان و دیگر اعضای خانواده‌های شان چه چاره‌ای سنجیده‌اند؟

سرمقاله نویس افزوده که این سوالیست که در قدم اول به حکومت و بعد به هریک از ما که در این کشور زندگی می‌کنیم بر می گردد، زیرا ما شهروندان برابر و متساوی الحقوق این کشوریم و انسانیم و نمی‌توان از کنار این نابسامانی به آسانی و با بی‌تفاوتی رد شد.