دوستی‌ها ابدی نیستند، گاهی ما نقطه پایان را قرار می‌دهیم و گاهی مجبور به جدایی هستیم. برای ما که کودکی را پشت سر گذاشته ایم، این موضوع بدیهی است اما برای کودک کنار آمدن با این موضوع کمی سخت‌تر است. آنها این اجبار که باید کسی را که دوست دارند بدون هیچ دعوا و درگیری از دست بدهند را به درستی درک نمی‌کنند. همه ما این تجربه را داشته‌ایم که یک دوست صمیمی را بخاطر تغییر مدرسه و یا تغییر محل زندگی از دست داده باشیم. گاهی می‌توان این دوستی را با تلفن، نوشتن نامه و یا پیام کوتاه و یا دیدارهای گاه به گاه زنده نگه داشت اما در بیشتر موارد پس از مدتی کمرنگ میشود و نهایتا دیگر همدیگر را فراموش می‌کنند. اما این روند برای کودک دردناک و پر رنج است. نبود یک دوست خاص برای کودک سوای از داشتن دوستان دیگر برای او فقدانی پر رنج است. پس اگر کودک شما در چنین موقعیتی قرار دارد وظیفه شما به عنوان والد این است که به او کمک کنید که این برهه حساس را با کمترین آسیب روح پشت سر بگذارد. رویکرد شما برای رویارویی با این بحران برای کودک باید متناسب با سن او باشد بنابراین در این نوشتار راهکارهای جداگانه‌ای برای دو گروه متفاوت سنی ارایه داده‌ایم.
کودک خردسال (پیش از دبستان) و نبود دوست صمیمی
تا آنجا که ممکن است در اطلاع رسانی به کودک تعلل کنید. برای کودکان خردسال دادن جزییات و درجریان قرار دادن او از روند این جدایی کمکی به او نمی‌کند و تنها مدت زمان عذاب کشیدن او را طولانی‌تر می‌کند. سعی کنید تا آنجا که ممکن است این موضوع را از او پنهان کنید و اگر میشود وقتی که زمان جدایی فرا رسید به او در مورد آن توضیح دهید. انتظار جدایی برای او حتی از کنار آمدن با نبود دوستش سخت‌تر است.
مثبت باشید. اجازه بدهید که فرزندتان بداند این یک فرصت هیجان انگیز برای دوستش است. در نقشه جایی که او زندگی خواهد کرد را نشان بدهید و یا تصویری از شهر و یا کشور او را پرینت بگیرید. اجازه بدهید او روی تغییرات هیجان انگیز پیش رو تمرکز کند.
کتابی تهیه کنید که در آن به مساله جابجایی بپردازد. بدون شک در میان کتاب‌های کودکان چنین کتابی پیدا خواهد شد. در این نوع کتاب‌ها به جنبه‌های عاطفی جابجایی مانند ترس از جابجا شدن، تغییر شهر، دوستان تازه و مسایلی از این دست پرداخته میشود. کتاب‌ها بهترین ابزار برای برقراری ارتباط و گفتگو درباره احساسات ویژه او هستند. اکنون می‌توانید بفهمید او چگونه احساس می‌کند.
در روزهای اول جدایی دوستانش را برای بازی به خانه دعوت کنید. سعی کنید موقعیت پیدا کردن دوستان جدید برای کودکتان ایجاد کنید. می‌توانید در میان همسایگان و یا دوستان مهدکودک به دنبال جایگزینی برای کودک باشید و یا با ثبت نام او در کلاس‌های جدید این موقعیت را برای او ایجاد کنید که خودش دوست جدیدی پیدا کند. این کار می‌تواند کمی کودکتان را آرام کند.
یار دبستانی
با والدین دوست کودکتان صحبت کنید. شاید بتوانید راهی را پیدا کنید که آنها همچنان با یکدیگر در ارتباط باشند. دیدارهای گاه‌گاه، تماس‌های هفتگی صوتی یا تصویری می‌تواند گزینه‌های مطلوبی باشند. آدرس جدید دوست کودکتان و ایمیل و شماره موبایل والدین او را داشته باشید.
به او کمک کنید تا درباره محل زندگی جدید دوستش اطلاعات کسب کند. می‌توانید از اطلاعات توریستی در مورد شهر، استان و یا کشور جدید دوست کودکتان استفاده کنید تا او تصوری از دوستش در آنجا داشته باشد.
اینترنت و یا کتابخانه‌ها می‌تواند محل مناسبی برای این تحقیق باشد. می‌توانید در نقشه اینترنتی مسیر سفر دوستش را با او دنبال کنید. به کودکتان کمک کنید این اطلاعات را در یک دفترچه یادداشت کند و به دوستش هدیه بدهد. او می‌تواند به دوستش در مورد جاهای دیدنی محل زندگیش او را راهنمایی کند. این کار به کودکتان کمک می‌کند تا بیشتر احساس همبستگی با او داشته باشد و احساس مفید بودن بکند.
با کودکتان در مورد گزینه‌های حفظ ارتباط صحبت کنید. به او اجازه بدهید که حداقل تا مدتی با دوستش تماس تلفنی و یا تصویری داشته باشد. نامه نوشتن و یا ارسال کارت پستال نیز می‌تواند برای کودتان اثر بخش باشد. اگر کودکتان کمی بزرگتر است می‌تواند با دوستش یک وبلاگ مشترک داشته باشد تا با یکدیگر در مورد زندگیشان پس از دوری از یکدیگر مطالبی را بازنشر کنند. این کار احساس خوبی به کودکتان خواهد داد و دوری دوستش برای او رنج کمتری خواهد داشت.
هدیه‌های نمادین برای کودکان اثربخش است. برای کودک، به دلیل داشتن ذهن خلاق، یک هدیه خاص می‌تواند نمادی از حضور دوستش در کنارش باشد. عروسک مورد علاقه دوستش، کتاب مورد علاقه او و یا چیزی که خود دوستش درست کرده است می‌تواند نشانه‌ای از دوستی آنها باشد.
برای کودکان به یادآوردن خاطرات خوب می‌تواند تسلایی برای رنج دوری باشد. به او کمک کنید یک دفترچه خاطرات مشترک درست کند. بهترین لحظات دوستیشان، عکس‌های مشترک، نقشه محل زندگیشان، نامه‌ها و کارت پستال‌هایی که برای هم می‌فرستند را در آن گردآوری کنید. در لحظه‌هایی که دلتنگی به کودکتان هجوم می‌آورد می‌توانید با او این دفترچه را مرور کنید تا کودک آرام بگیرد.
خلا ایجاد شده در زندگی او تنها می‌تواند با یک دوستی جدید پر شود. به او کمک کنید که دوستی‌های جدید ایجاد کند و یا دوستی‌های دیگر خود را عمق ببخشد. دیگر دوستانش را به خانه دعوت کنید، او را در یک کلاس ورزشی و یا هنری، فرهنگی جدید ثبت نام کنید و یا با معلمش مشورت کنید تا دایره دوستی کودکتان بزرگتر شود.
او را تشویق کنید تا درباره احساساتش با شما صحبت کند. برای یک کودک احساس دوری و هجران سخت است. او ممکن است احساس تنهایی، از دست دادن و یا عصبانیت داشته باشد. با او یا به طور مستقیم و یا در خلال بازی در این باره صحبت کنید. به او این اطمینان را بدهید که همیشه به عنوان یک مشاور و یا سنگ صبور در کنارش هستید.
به عنوان حرف آخر، این حق کودک شماست که عصبانی و ناراحت شود. ممکن است به عنوان یک والد تحمل ناراحتی کودکتان برایتان سخت باشد، اما به او اجازه دهید این تجربه را به شکل صحیح داشته باشد. او باید بیاموزد که غم و عصبانیت در این شرایط طبیعی است و می‌تواند آنرا به شما ابراز کند.
code