در ابتدای این نشست سرپرست گروه موسیقی شیلر، اظهار کرد: 10 سال پیش به ایران آمدم و با ماشین به شهرهایی چون تبریز، اصفهان و شیراز سفر کردم که برایم جذابیت های بسیاری داشت و از مهمان نوازی ایرانیان لذت بسیار بردم و همان زمان بود که تصمیم گرفتم بتوانم در آینده اجرایی در ایران داشته باشم.

وی با تشکر از کسانی که این امکان برگزاری کنسرت را در ایران فراهم کرده اند، گفت:اول از همه از وزارت فرهنگ و ارشاد تشکر ویژه ای دارم که این امکان را فراهم کردند ما اینجا کنسرت بدهیم، از پلیس ناجا و آقای کبیری و کاشی نیز که زحمت این اجرا را کشیدند تشکر می کنم. 

این هنرمند از علاقه خود به همکاری با موزیسین های ایرانی سخن گفت و تاکید کرد: من امروز می توانم این تصور را داشته باشم که با موزیسین های ایرانی برای صلح و آرامش همکاری هایی داشته باشیم و کارهایی انجام دهیم. موزیک حاصل احساسات است و این 20 سال زمان کمی نبوده برای خلق اثر براساس احساساتی که دچار فرازو نشیب شده است و موسیقی هم تحت تاثیر آن پیش رفته است. من دوست دارم بتوانیم در آینده نوای صلح را توسط همین موسیقی به گوش همه برسانیم.

وی افزود: من این روزها خیلی در ماشین هستم و آهنگ های ایرانی زیادی می شنوم و با خودم فکر می کنم که چه کارهایی می شود کرد. منتها چون من تازه اینجا حضور پیدا کرده ام و زیاد کسی را نمی شناسم هنوز به شناخت اینکه دقیقا چه کارهایی می توان کرد و چه همکاری هایی با موزیسین های ایرانی می توان داشت نرسیده ام. من از گذشته موسیقی ایرانی را می شناختم ولی هنرمندان آن را به نام نمی شناسم.

کریستوفر ون دیلن درباره چگونگی حضور خود در ایران، بیان کرد: مصطفی کبیری 3-4 سال پیش ایمیلی برای من زد و در آن عنوان کرد که می خواهند ما در ایران کنسرت داشته باشیم، ما خیلی ذوق زده شدیم و موافقت مان را اعلام کردیم و این افتخار بزرگی بود که موسیقی ای که توانسته ام بسازم در جای دیگری هم راه خود را پیدا کرده است. 

وی درباره انتخاب قطعات برای اجرا در ایران، گفت: من وقتی می خواهم موزیک اجرا کنم، تکه هایی وجود دارد که براساس زمانی که در اختیار داریم و احساسی که نسبت به آن کارها دارم دست به انتخاب می زنم و اینجا هم همه چیز براساس احساسم پیش رفت. من سعی می کنم عقیده و منطق را رها کنم و از قلبم الهام بگیرم و در لحظه سعی می کنم آنچه که قلبم می گوید را انجام دهم از اینرو هیچوقت با منطق فکر نمی کنم. گروه شیلر دو قطب دارد؛ موسیقی رمانتیک و موسیقی پرهیجان و پرشور و پرانرژی. ما 50 کنسرت در اروپا برگزار کردیم و همگی با همین ریتم اجرایی بود که در ایران داشتیم منتها در شب اول کمی رمانتیک تر و آرام تر بود رفته رفته دیدیم که هیجان جمعیت حاضر در سالن خیلی بیشتر است ما هم براساس آن ریتم را تندتر و پرهیجان تر کردیم. 

این هنرمند آلمانی تصریح کرد: اولین بار است که در این 20 سال اجرا از مردم بر روی سن تصویر می گیرم زیرا به قدری این انرژی مثبت بوده که ما شوکه شده بودیم و دوست داشتیم این لحظات را مستند ضبط کنیم و داشته باشیم. در آلمان کنسرت که برگزار می شود فضا سرد است و تنها در ابتدا و انتهای کنسرت شاهد تشویق هستیم و انرژی ای از سوی جمعیت شاهد نیستیم برای همین این همه شور و هیجان برایمان لذت بخش بود و از همان شب اول عادت شد که فیلم بگیریم و هر لحظه ای که برایمان شوک آور بود را ضبط کنیم و با خود همراه داشته باشیم.

وی ادامه داد: من زمانی که بچه بودم پدرم مهندس بود و بسیار به ایران می آمد و سفر کاری به ایران داشت، هر زمان که از ایران برمی گشت یک کیسه پسته همراه داشت و به ما می داد، به قدری ایران و ایرانی برایش جالب بود که همیشه برایمان تعریف می کرد. من آن موقع 6-7 ساله بودم و متوجه آن حرف ها نبودم امروز می فهمم پدرم چه می گفت و فکر می کنم باید چیزهای زیادی در مورد ایران و موسیقی ایرانی یاد بگیرم و سعی ام را خواهم کرد.

سرپرست گروه موسیقی شیلر، خاطرنشان کرد: من همین الان این گارانتی را می دهم که این 5 شب برای تمام زندگی بعد من مرا همراهی خواهد کرد فقط از لجظات روی سن صحبت نمی کنم، تمام ساعت های حضورم اینجا برای من ارزشمند بوده و من خیلی خوشحال می شوم که باز بتوانم در ایران حضور داشته باشم. 

در بخش دیگر این نشست مصطفی کبیری تهیه کننده موسیقی، درباره گرفتن مجوز این اجرا، بیان کرد: دو بخش برای گرفتن مجوزها وجود دارد یکی توجیه کردن مسوولان فرهنکی برای حضور هنرمند خارجی است و از طرفی قرارداد بستن با هنرمند که هردو پروسه ای زمان بر است. ما مجبور بودی طبق قوانین و چهارچوب های وزارت ارشاد حرکت کنیم و از طرفی یک زمان برای توجیه کردن این روند نیاز بود. منتها با همه این سحتی ها، برگزاری کنسرت های بین المللی دو تا تبعات مثبت دارد؛ یکی اینکه جلوی خروج ارز از کشور را می گیرد و دوم اینکه تبلیغات بین المللی در این شرایط برای کشورمان شکل می گیرد. ما قصد داریم گروه های دیگری را نیز در آینده به کشور بیاوریم.

کاشی، از برگزار کنندگان کنسرت شیلر، عنوان کرد: در کشور ما مشکل مجوز برای کارهای بی کلام و کلاسیک وجود ندارد و مسوولان دوست داشتند این اتفاق رخ دهد تا سطح موسیقی ما بالاتر برود و با این موسیقی آشنایی بیشتری رخ دهد ولی تا الان کمتر کسی این ریسک را نکرد که از هنرمندان به نام دعوت کند چراکه هزینه ها بالاست و این ریسک و رقم زدن این اتفاق برای همکاران من توجیه اقتصادی ندارد و ترجیح می دهند روی یک کنسرت پاپ سرمایه گذاری کنند. منتها من و آقای کبیری از آنجایی که از جوانی عاشق موسیقی کلاسیک بودیم و خودمان آرزو داشتیم این موسیقی را در دنیا ببینیم این حس در ما به وجود آمد که در ایران این اتفاق را رقم بزنیم. دوستانی عنوان می کردند که ما برای رفتن به کنسرت شیلر در خارج از کشور باید هزینه های بسیار زیادی متقبل می شدیم و تشکر مردم از روی دادن این اتفاق خستگی ما را رفع کرد. 

وی افزود: برآورد این کنسرت ها به این شکل است که ابتدا باید هزینه ها را حساب کنیم و ما در کنسرت شیلر از سود خودمان هم چشم پوشی کردیم چون متوجه شدیم این کنسرت نیاز به نورپردازی و هزینه های اجرایی بیشتری دارد. هزینه نور برای ما بالا بود چون می خواستیم این کنسرت از کیفیت بالایی همچون اجراهای این گروه در خارج از کشور برخوردار باشد. 

این تهیه کننده موسیقی، اعلام کرد: ما تصمیم گرفته ایم هر دو ماه با حمایت خبرنگاران و مسوولان یک چنین اتفاق بزرگی را رقم بزنیم و از گروه شیلر هم باز دعوت کنیم که این اتفاق اجرای شان در ایران را تکرار کنند.