به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا حضرت خضر(علیه‌السلام) از پیامبرانی است که خداوند متعال در آیاتی از قرآن به وی اشاره کرده است. البته برخی نبوت ایشان را ردّ می‌کنند و او را به عنوان بنده‌ای صالح معرفی می‌کنند و قائلند خداوند در قرآن از ایشان به عنوان عبد یاد کرده است و در لسان روایات نیز اینگونه دیده‌ می‌شود.

مشهورترین آیات مربوط به خضر(ع) را می‌توان در داستان موسی (ع) و خضر در سوره کهف دانست. زمانی که موسی (ع) با خضر نبی برخورد می‎کند، خداوند با واژه «عبد» از ایشان یاد می‌کند و می‌فرماید: «فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَةً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً؛ (موسی(ع) و یوشع) بنده‏ اى از بندگان ما را یافتند که از جانب خود به او رحمتى عطا کرده و از نزد خود به دانشى آموخته بودیم.»

اما مهم‎ترین مسأله‌ای که درباره حضرت خضر(ع) وجود داشته و دارد، ماجرای طول عمر ایشان به واسطه نوشیدن از آب حیات بوده است. این مسأله باعث می‌شد مردم مدام به اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع)رجوع کنند و از چگونگی زنده بودن خضر(ع) سؤالاتی بپرسند. اما پاسخی که اهل‌بیت(ع) به سؤال‌کنندگان می‌دادند، بیشتر ناظر بر فلسفه و علت زنده بودن خضر(ع) بود که همان مسأله مهدویت است هرچند درباره کیفیت نوشیدن ایشان از آب حیات روایاتی در تفاسیر شیعی دیده می‌شود.

 سدیر صیرفى در حدیث مفصلى از حضرت صادق(ع) روایت می‌کند:

بر اساس این روایت علت طول عمر خضر(ع) جلوگیری از انکار طول عمر امام زمان (عج) بیان شده است.

همچنین در یک روایت دیگر حسن بن على بن فضال می‌گوید از امام هشتم شنیدم فرمود:

متن حدیث:أَبَا الْحَسَنِ عَلِیَّ بْنَ مُوسَى الرِّضَا ع یَقُولُ‏ إِنَّ الْخَضِرَ ع شَرِبَ مِنْ مَاءِ الْحَیَاةِ فَهُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ حَتَّى یُنْفَخَ فِی الصُّورِ وَ إِنَّهُ لَیَأْتِینَا فَیُسَلِّمُ فَنَسْمَعُ صَوْتَهُ وَ لَا نَرَى شَخْصَهُ وَ إِنَّهُ لَیَحْضُرُ حَیْثُ مَا ذُکِرَ فَمَنْ ذَکَرَهُ مِنْکُمْ فَلْیُسَلِّمْ عَلَیْهِ وَ إِنَّهُ لَیَحْضُرُ الْمَوْسِمَ کُلَّ سَنَةٍ فَیَقْضِی جَمِیعَ‏ الْمَنَاسِکِ وَ یَقِفُ بِعَرَفَةَ فَیُؤَمِّنُ عَلَى دُعَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ سَیُؤْنِسُ اللَّهُ بِهِ وَحْشَةَ قَائِمِنَا فِی غَیْبَتِهِ وَ یَصِلُ بِهِ وَحْدَتَهُ.

انتهای‌پیام/