کلمه – گروه خبر: علی اکبر ولایتی رییس هیات امنای دانشگاه آزاد در نامه‌ای به مسولان دانشگاه آزاد واحد نجف آباد نسبت به برگزاری مراسم روز دانشجو در این دانشگاه هشدار داد. در بخشی از نامه‌ی ولایتی آمده است: “مسئولان دانشگاه آزاد لابد دریافته‌اند که کشتیبان را سیاست دیگر آمده است.”

سال‌ها پیش، در میانه دولت مردمی محمد مصدق، نخست وزیر ملت مجبور شد به دلیل اختلافات پیش آمده با شاه از مقام نخست وزیری استعفا دهد و محمدرضا پهلوی به سرعت احمد قوام را با حکم نخست وزیری از پاریس فراخواند. قوام یک روز پس از قبول این پست در سخنرانی اعلام کرد که “کشتیبان را سیاست دگر آمده‌است.” اما کشتیبان چندی بیشتر بر سر قدرت نماند و به سرعت از ترس جان و آبرو و مهم‌تر از آن به اراده ملت مجبور شد کنار رود و شاه جوان چاره‌ای جز برگرداندن مصدق نداشت.

قوام سیاستمدار خوشنامی بود، خدمات کمی به کشور نکرده بود، او آذربایجان را از خطر تجزیه نجات داد، اما هنگامی که در مقابل خواست و اراده مردم قرار گرفت تمام خدمات گذشته‌اش فراموش شد و کوتاه‌ترین دوره نخست وزیری را تجربه کرد.

حال علی اکبر ولایتی از همان ادبیات پر از تبخر در مقابل مسوولان دانشگاه استفاده می‌کند و فراموش کرده در چه جایگاهی نشسته و روند رسیدن به این جایگاه چگونه با دور زدن قانون فراهم شده است. تاریخ پر است از کشتیبانانی که سرنوشتی تلخ داشتند، چرا که می‌خواستند نه بر اساس خواست و رای مردم که بر اساس رای، خواست و خوشایند قدرت عمل کنند.

از سوی دیگر فارغ از سرنوشت کشتیبانان تاریخ، گویا علی اکبر ولایتی فراموش کرده که دانشگاه آزاد طی سال‌های گذشته و خصوصا سال‌های کودتا، ۱۶ آذرهای باشکوهی را  برگزار می‌کرده و به صدای حق‌خواهی دانشجویان تبدیل شده بود، اما امسال بنا بر دستور خودش و رییس دانشگاه آزاد فرهاد رهبر از حضور سخنرانان اصلاح طلب در این دانشگاه جلو گیری کرد، روز ۱۶ آذر تبدیل شد به مراسم حرکات موزون و ترانه‌های بی ربط به ماهیت چنین روزی.

بر اساس تصمیمات کشتیبان جدید، قدیانی ابیانه میهمان ۱۶ آذر دانشجویان دانشگاه آزاد می‌شود و صندلی‌ها خالی می‌ماند. در دانشگاه دیگر مراسم تولد برگزار می‌شود و دیگر دانشگاه‌ها خاموش می‌مانند.

ای کاش آقای کشتیبان تاریخ خوانده نیم نگاهی به سرنوشت پیشینیان می‌انداخت و تا دیر نشده به جای کشتیبانی قدرت، در کنار مردم قرار بگیرد که او نیز گذشته‌ی خوبی دارد و خدماتش در مذاکرات قطعنامه ۵۹۸ فراموش نشده است، هرچند هر سیاست مداری با درخشان‌ترین پیشینه هنگامی که در مقابل مردم قرار گرفته فراموش شده است .