از این رو تنوع چیدمان سریالها از ژانرهای تاریخی، دینی، اجتماعی و خانوادگی گرفته تا طنز و پلیسی و... در جدول پخش هفتگی در جذب مخاطبان خارجی این شبکه و آشنایی بیشتر آنها با فرهنگ و ملت ایران بیتأثیر نیست. در این میان مجموعههای طنز ایرانی با استقبال زیادی روبهرو است. اگر سری به سایت شبکه آیفیلم بزنید و در بخش انگلیسی، سریالهای دوبله شده را جستوجو کنید، خواهید دید که شمار سریالهای ایرانی دوبله شده به زبان انگلیسی به بیش از 90 عنوان میرسد و در این میان سریالهای طنز جایگاهی مهم دارند.
بیان مشکلات با زبان طنز
هماکنون مجموعه طنز «دودکش» به کارگردانی محمدحسین لطیفی در حال نمایش از کانال آیفیلم انگلیسی است و پس از پایان پخش آن سریال «پادری» که بتازگی کار دوبله آن پایان یافته، در جدول پخش قرار خواهد گرفت. دودکش گوشهای از مشکلات جامعه را با زبان کمدی بیان میکند و از اینرو باید گفت که با یک اثر کمدی درام روبهرو هستیم نه صرفا یک سریال طنز. در دودکش موقعیتهای طنز وجود دارد؛ اما اگر مقداری از دردسرها و بدبختیهای آدمهای قصه، در زندگی روزمره برای هر یک از ما اتفاق بیفتد، به سرعت کم میآوریم و میبُریم. با این حال کارگردان با موقعیتهای طنزی که پیش میآورد، درصدد آن است که نشان دهد گاهی تلاش برای نجات از گرفتاریها هم خندهدار خواهد شد. مخاطب این مجموعه تلویزیونی شاید پس از اتمام اثر از خود سؤال کند که وجه تسمیه مجموعه تلویزیونی دودکش چیست؛ زیرا هیچ اشارهای در طول اثر به نام دودکش نمیشود، اما محمدحسین لطیفی کارگردان دودکش دلیل خود از نامگذاری اثر را این طور عنوان میکند که ما انسانها در فضایی پر از دود هستیم و اگر یک دودکش بود راحتتر میتوانستیم همدیگر را ببینیم و درک کنیم.
با توجه به استقبال مردم از سریالهای طنز و کمدی در قاب تلویزیون، در ساخت سریالهای ادامهدار در این ژانر میتوان گفت که سوژههای اجتماعی بهتر میتوانند در قالب طنز جای خود را میان مردم باز کنند. مردم در گیرو دار روزانه و زندگی شهری پر از تشنج و اضطراب بیشتر نیاز به فراغت و دور شدن از این فضای متشنج دارند؛ شاید ساخت سریالهایی که واگویههای تلخ اجتماعی است در برههای از زمان برای مردم فراغت روحی و ذهنی به ارمغان نیاورد و اینجاست که با پربیننده شدن مجموعههایی همچون دودکش و پادری نیاز به سریالهای طنز و مفرح، خود را بیش از پیش نشان میدهد.
کشش درونی اثر
پادری در ادامه دودکش ساخته شده و پیش از اعلام نامش، با عنوان «دودکش 2» دربارهاش صحبت میشد. شاید یکی از علتهای خوب دیده شدن این مجموعهها در شبکههای داخلی را بتوان زمان مناسب پخش آنها بیان کرد؛ زیرا اغلب مجموعهها در ماه رمضان پربینندهاند، اما در شبکهای چون آیفیلم و برای مخاطب غیرایرانی، جذابیت داستان و کشش درونی حرف اول را میزند.
داستان پادری ادامه دودکش و با همان شخصیتهای مرکزی است که قرار گرفتنشان در تقابل هم در سریال و اتفاقات دیگر موقعیتهای طنز ایجاد میکند. شاید گفته شود که موفقیت سریال دودکش عامل تأثیرگذاری در دنبالهسازی آن بوده که سری دوم آن موفق هم از آب درآمد، اما این یک اصل مطلق نیست. اگر پادری که محتوای آن در اساس تکراری است، فاقد مولفههای مطلوب فیلمنامه و کارگردانی نبود، به این موفقیت دست نمییافت. در پادری قصه جدیدتر و البته متمرکزتر شده و روی برخی مضامین اخلاقی دست گذاشته شده است که سبب میشود بیننده با اثر ارتباط برقرار کند و آن را تکراری قلمداد نکند.
فهیمه اسماعیلی