صاحب‌خبر - مقتدی صدر، رهبر جریان صدر عراق، یکشنبه نوزدهم آذر از گردان‌های «السلام»، شاخه نظامی این جریان خواست سلاح خود را به دولت تحویل دهند. وی همچنین خواستار آن شد که تمام پایگاه‌های نظامی جز منطقه سامرا را ظرف 45 روز به نیروهای امنیتی عراق تحویل دهند. مقتدی صدر خروج عراق از بند هفتم منشور سازمان ملل را علت تصمیم خود عنوان کرد و گفت: «همه گروه‌های مسلح در عراق باید فعالیت خود را متوقف کنند و ارتش این کشور باید تنها نیروی نظامی باشد.» اما نگاهی به گذشته مقتدی صدر و جریان منتسب به وی سوالات متعددی را درباره هدف انحلال گردان‌های «السلام» به وجود می‌آورد. درگیری سیاسی صدر با گروه‌های مقاومت عراق جریان صدر در زمان تسلط بعثی‌ها در عراق شاخه نظامی‌ای به نام جیش المهدی داشت و پس از سقوط اشغال عراق توسط آمریکا حرکت‌های نظامی گسترده‌ای را علیه نظامیان خارجی آغاز کردند، ولی پس از مصالحه مقتدی صدر و نیروهای آمریکایی، جیش المهدی از این جریان اعلام استقلال کرد. جریان صدر نیز شاخه نظامی جدیدی به نام سرایا السلام برای خود ایجاد کرد. این تغییر موضع صدر و خروج او از جریان مقاومت در عراق باعث مخالفت‌های شدیدی شد. موضع‌گیری صدر در مخالفت با دولت نوری المالکی و تلاش برای نابودی اتحاد داخلی عراق باعث به وجود آمدن یک بحران سیاسی در این کشور شده بود. در مبارزه با داعش نیز سرایا السلام به‌طور مستقل از دیگر گروه‌ها فعالیت داشت و با گروه‌های مقاومت مانند «النجباء» و «عصائب اهل‌الحق» درگیری سیاسی و لفظی داشت. اعمال فشار برای انحلال حشدالشعبی سلیمان الفهد درباره اقدام جدید مقتدی صدر در گفت‌وگو با «فرهیختگان» می‌گوید: «صدر با العبادی مانند المالکی مخالف است، ولی برای استفاده از موقعیت دولتی به‌منظور اعمال فشار بر دولت و انحلال نیروهای بسیج مردمی عراق، ادعا می‌کند که نظرش به نظر العبادی نزدیک است. در واقع درخواست صدر از گردان‌های «سلام» که تحت امر او هستند یک دسیسه سیاسی برای اجبار دیگر گروه‌های مقاومت عراق به انحلال و از بین بردن خط مقاومت در عراق است. اقدامات صدر و اهداف سیاسی جدید وی هیچ سودی برای جامعه عراق نخواهد داشت. بنابراین می‌توان گفت نزدیکی صدر به العبادی در واقع از سر کینه و بغض به المالکی استٍ، نه بیشتر.» الفهد معتقد است درخواست مقتدی صدر برای تحویل سلاح گردان‌های «سلام» به دولت و منحل شدن آن در واقع یک نمایش سیاسی شکست خورده است که برای همگان آشکار شده. مشکل اساسی مقتدی صدر، گروه‌های بسیج مردمی عراق یا همان «حشد الشعبی» است که در واقع قدرت‌های جهانی که دشمن خط مقاومت هستند برای انحلال این گروه‌ها و ضربه زدن به شیعیان از صدر سوءاستفاده می‌کنند و معتقدند که بهترین وسیله برای این کار استفاده از جریان صدر است که با تشکل‌ها و با گروه‌های مقاومت دیگر که نقش اساسی در آزادی عراق داشتند، موضع منفی دارد. وی می‌افزاید: «منحل کردن حشد الشعبی، نه توسط العبادی و نه هیچ قدرت دیگری امکان‌پذیر نیست، زیرا جامعه عراق متوجه قدرت بسیج مردمی در حفظ استقلال عراق و حفاظت از آن در برابر دشمنان داخلی و خارجی شده‌اند.» ممانعت از قدرت‌گیری جریان مقاومت در عراق «باسم العوادی»، مسئول مرکز پژوهش‌های سیاسی «المدار» در انگلیس هم در گفت‌وگو با «فرهیختگان»، هدف اقدام مقتدی صدر در انحلال گردان‌های «سلام» را تلاشی برای متوقف کردن قدرت‌گیری جریان مقاومت در عراق دانست و گفت: «صدر از قدرت‌گیری نظامی و سیاسی حشد الشعبی نگران است، زیرا این گروه‌ها، جایگاه جریان صدر به‌عنوان یکی از قطب‌های شیعیان در عراق را مورد تهدید قرار داده‌اند. همچنین قدرت نیروهای مردمی عراق در مقابله با تهدید‌های داخلی و خارجی و اعلام آمادگی آنان برای شرکت در مبارزه با دیگر گروه‌های مقاومت در خارج از مرزهای عراق، باعث شده نقش مقتدی صدر در صحنه نظامی عراق کمرنگ شود.» العوادی علت اصلی نزدیکی مقتدی صدر به نخست‌وزیر عراق را تلاش برای اعمال فشار به دولت به‌منظور انحلال حشد الشعبی یا منزوی کردن سیاسی و نظامی بسیج مردمی عراق می‌داند.∎​