خبرگزاری تسنیم-  مرتضی ترکاشوند ، توسعه چشمگیر شهرنشینی همراه با توسعه شهرها از نظر جمعیت و مساحت و به وجود آمدن کلان شهرها و مادرشهرها که خود به صورت شهر کشور جلب توجه می‌کنند باعث ایجاد بافت‌ها و ترکیب‌های مختلف شهری و عوامل ارتباطی و اقتصادی پیچیده‌ای شده اند.

هر چند که در شهرنشینی واجد بسیاری از مزایای و عوامل رفاهی شده‌اند، اما خود مشکلات و معضلاتی را برای ساکنان شهرها دامن زده‌اند که می‌شود آنها را به عنوان مشکلات شهرنشینی در عصر حاضر و ناشی از توسعه و رواج شهرنشینی مورد توجه قرار داد.

توسعه شهرنشینی و بزرگ شدن شهرها علاوه بر اینکه در جهت امنیت و رفاه شهروندان نقش داشته، نارسایی‌های در زندگی شهروندان به خصوص از نظر اقتصادی و اجتماعی به وجود آورده‌ که در بسیاری از موارد این نارسایی‌ها و مشکلات به صورت مسئله حاد جلوه‌گر شده‌، همچنین باعث به خطر افتادن محیط زیست انسانی نیز شده‌اند از جمله:

فقر و عدم تساوی، تزلزل اقتصادی و ‌بیکاری،‌ از هم گسیختگی قوام و اساس خانواده،‌ آلودگی های زیست محیطی و فشارهای روحی عصبی، مشکلات اجتماعی – اقتصادی، بلند مرتبه سازی و تراکم بیش از اندازه، صنایع مزاحم و تاثیرات ناشی از آنها ‌افزایش بیش از حد جمعیت،‌ پراکندگی ، نااندیشیده و توسعه ناموزون فیزیکی شهر، مفاسد مالی و اداری، مشکلات مسکن،‌ کمبود امکانات تفریحی، ‌زاغه نشینی و حاشیه نشینی و افزایش جرم و جنایات، هدر رفت آب برای فضای سبز کاذب و پوسیدگی لوله های قدیمی ، عدم ورزش و تحرک و در نتیجه مریضی های مختلف مردم شهر نشین، شادی های کاذب و غیر قابل کنترل، معضل ترافیک و افسار گسیختگی آن، شغل های کاذب و اکثراً دلالی(امام علی (ع): بهترین تفرح کار است) عدم مدیریت پسماند، عدم اشتغال و استفاده بهینه از نیروی جوان (12 میلیون فارغ التحصیل پس از انقلاب و 5 میلبیون دانشجوی فعلی) و منابع انسانی کشور( طبق آمار سال 90 حدود 90% جمعیت کشور زیر 55 سال دارند) ، عدم استفاده بهینه از  مشارکت شهروندی و خصوصی سازی، در صورت وقوع حوادث غیر مترقبه (جنگ، زلزله، اغتشاشات گروههای سیاسی) عدم مدیریت بحران، مشکلات بافت فرسوده، عدم استفاده بهینه از حداقل امکانات موجود(با توجه به زمینهای لم یزرع و شوره زار وسیع در کشور(از یک میلیون و ششصد و چهل و هشت کیلومتر مربع مساحت کشورمان تنها 12% آن قابل کشت و زرع است) برای ساخت شهرکهای مسکونی و یا حتی صنعتی از باغات چند هزار ساله شهرها و زمینهای کشاورزی استفاده می شود، ناهمسانی و عدم تجانس بین مردمان شهرنشین و وجود تحرک مکانی و اجتماعی و.... را می‌توان از مهم‌ترین مشکلات و عوامل زندگی شهری ذکر کرد.

به علت ناآشنایی اکثر شهروندان با قوانین شهرنشینی هر روز شاهد درگیری و برخوردهایی هستیم که محصول و منشاء این بار روانی بر روحیه آنان است.

لذا با توجه به مسائل فوق بر آن شدیم در راستای اقتصاد مقاومتی برای ایجاد اشتغال و  تأمین مایحتاج مردم کشور و صادرات مازاد تولید به کشورهای دیگر جهت کسب درآمد و استفاده بهینه از امکانات موجود و تامین و همچنین مدیریت امکانات موجود و وضع فعلی جامعه و شهر نشینی طرح مشارکت مردم در راه اندازی مجتمع های کشاورزی مسکونی ارائه می گردد.

امید است که با اجرای این طرح به اهداف مورد نظر دست یابیم.

موضوع طرح:

طرح مشارکت مردم در راه اندازی مجتمع های کشاورزی مسکونی در حاشیه کلان شهرها و یا پائین دست سدها

مجتمع های کشاورزی مسکونی، واحدی تولیدی، فرهنگی، اجتماعی ، ارزشی و سرمایه ای است که به عنوان بخش مهمی از نظام اجتماعی و جمعیتی کشور که در آن تعداد کثیری از عوامل انسانی مولد که می توانند سکونت (با استفاده از طرحهائی مانند مسکن مهر) داشته باشند محسوب می شوند. در این مجتمع ها با استفاده از حداقل امکانات موجود (نیروهای انسانی بیکار، زمین شوره زار، فاضلاب تسویه شده، زباله تفکیک شده) عوامل و سرمایه های ارزشمندی به عنوان ذخائر استراتژیک کشور ایجاد می شود که در پیشرفت جامعه می تواند نقش مهمی را ایفا کند . نقش و اهمیت فرآورده ها و تولیدات مجتمع های کشاورزی، مسکونی با توجه به خشکسالی های مداوم در کشور ایران و مصرف 96% آب موجود در کشاورزی که اکثر آن به هدر می رود و آن هم تولید محصولات کشاورزی با قیمت بالا که صرفه اقتصادی ندارد و در صورت واردات آنها و به جای آن تولید انبوه و صادرات محصولات گلخانه ای با صرف حداقل آب و ایجاد صنایع تبدیلی، و با استفاده از گیاهان باقی مانده گسترش دامپروری و.... نقشی بی بدیل و منحصر به فرد داشته که می تواند تکیه بر اقتصاد تک محصولی نفت را کاهش دهد.

طرح مجتمع های کشاورزی، مسکونی (ادغام شهرکهای کشاورزی فعلی با لحاظ کردن مسکن مورد نیاز کارکنان هر گلخانه و کارگران صنایع وابسته در زمینهای شوره زار در سطح کشور، و دریافت زباله تفکیک شده شهرها  از شهرداریها و مصرف آن (برای خوراک کرم ورمی و پرورش کرم برای صادرات و یا مصارف بهداشتی، آرایشی و در نهایت مصرف آن برای خوراک ماهی و طیور و استفاده از کود ورمی تولید شده برای استفاده در گلدانهای گلخانه ها)، و دریافت فاضلاب تسویه شهرها از شهرداریها و یا آب از سدها و بکار گرفتن جوانان بیکار آن مناطق) نیاز به تولید محصولات کشاورزی گلخانه ای با توجه به نوع آب مصرفی از جمله صیفیجات، گلها، گیاهان داروئی، درختکاری میوه و یا غیر میوه  و... و از نگاه دیگر جلوگیری از مرتبه سازی در شهرها (عدم جلوگیری از حرکت بادها) و رفع معضلات آپارتمان نشینی، جلوگیری از ترافیک شهری، کمتر شدن جرم و جنایت (بعلت بیکاری جوانان و نیازهای جسمی، جنسی، مادی، معنوی و....) و بر طرف شدن مشکلات شهر نشینی فوق الذکر

ایجاد کسب و کار برای افراد بیکار، در بیابانهای لم یزرع کلان شهرها و یا پائین دست سدهای ساخته شده ای که آب اکثر آنها در حال تبخیر شدن است علاوه بر استفاده از ظرفیت خدادادی امکانات موجود، تأثیر بسزائی در تأمین امنیت اجتماعی، کاهش حجم زیاد ناملایمات اجتماعی و پدیده مهاجرت روستائیان را نه تنها حل کرده بلکه باعث مهاجرت معکوس از شهرها می گردد. به عبارت دیگر ایجاد اشتغال در مجتمع های کشاورزی، مسکونی ضمن جلوگیری از مهاجرت روستائیان به شهرها باعث مهاجرت معکوس از شهرها شده و از مشاغل کاذب و مشکل آفرین کاسته شده و موجب رشد و تعالی کشور می گردد.

باید به این نکته توجه شود که توسعه مجتمع های کشاورزی، مسکونی بار منفی کلمه مهاجرت به روستا را برای شهرستانیها نداشته و این موضوع  باعث عدم مقاومت برای مهاجرت خانواده را در پی ندارد.

بر عکس مشاغل سنتی و کیفیت پائین تولیدات در روستا اقتصاد و مشاغل بوجود آمده در این مجتمع های جدید، شکیل، فانتزی و با توجه به جوان بودن مردم جهان و رقابتی بودن کالاهای تولیدی، با وجود صنایع بسته بندی و تبدیلی (فریز، کمپوت، کنسرو و...) با ماندگاری بالا و دور ریز کمتر و قابل مصرف و صادر شدن می باشد و کمترین ضایعات را دارد(در حال حاضر 40% محصولات کشاورزی ایران از محل تولید تا زمانیکه بدست مصرف کننده می رسد ضایع می شود).

در خصوص ایجاد اشتغال در مجتمع های کشاورزی، مسکونی (در هر مجتمع (5کیلومتر در 5 کیلومتر)بیش از 30،000 شغل مستقیم و 20،000غیر مستقیم ایجاد می شود) اغلب دستگاههای اجرائی باید بر اساس ایجاد شهری حداقل 50،000 نفری امکانات مورد نیاز را تعبیه، جانمائی و ایجاد نمایند و می توانند نقش بسزائی در کنترل شهرها از نظر جمعیتی، ترافیک و . . .را داشته باشند.

وظایف وزارتخانه ها و سازمانها در اجرای این طرح می تواند از قبیل موارد ذیل باشد :

5-وزارت کار و تعاون;

6-وزارت کشور;

7-وزارت نیرو;

8-وزارت بهداشت و درمان;

9- وزارت علوم;

10-آموزش و پرورش;

11- کلیه وزارتخانه ها و سازمانها طبق قانون بر اساس وظایفی که در قبال مردم در شهرها و روستاها دارند و مشمول این مجتمع ها می گردند بایستی به وظایف خود عمل نمایند.

اهداف :

نحوه اجرا:

انتهای پیام/