صاحب‌خبر - جمعی 50 نفره از نمایندگان محترم مجلس، طرحی را آماده کرده اند که بر اساس آن می خواهند وزیر کار را استیضاح کنند. آن ها 26 نقد را متوجه ربیعی دانسته اند که بر اساس آن وزیر مستحق استیضاح شمرده شده است. با مرور این 26 بند به مواردی مثل مشکلات صندوق های بازنشستگی و شرکت های زیرمجموعه آن ها برخورد می کنیم که البته قابل طرح و سوال از وزیر کار است. اما برخی دیگر از موارد ذکرشده در این فهرست کمی عجیب است. مثلا ربیعی به خاطر مواردی چون کاهش نرخ مشارکت زنان ، افزایش نرخ بیکاری ، افزایش نیافتن سهم تعاون از اقتصاد و تامین نشدن مالی این بخش توسط نظام بانکی موردسوال قرار گرفته است. اگرچه این موارد قابلیت سوال از وزیر را دارد اما آشنایی اندکی با اقتصاد نشان خواهد داد که تحقق آن ها نه تنها در حد توان و اختیارات یک وزیر نیست بلکه تحولات اساسی اقتصادی را می طلبد. سوال این است که نمایندگانی که همین چندماه قبل به ربیعی رای اعتماد داده اند، انتظار داشتند چه تحولی در یک فصل رخ دهد. فارغ از عجیب بودن برخی موارد سوال این است که هدف از این استیضاح چیست؟ اگر اصلاح امور است که باید موارد مشخصی از کم کاری همراه با دلایل مشروح ارائه شود. همچنین ناتوانی یا کم کاری وزیر در استفاده از ابزارهای در دسترس و اختیارات موجود می تواند مورد سوال قرار گیرد. مثلا از وزیر درباره سرانجام طرح های اشتغالی به حاشیه رفته یا طرح های جدید که به اعتقاد بسیاری از کارشناسان از پیش شکست خورده است، سوال شود. در غیر این شرایط ارائه فهرست هایی طولانی که هرچیزی در آن هست، این شائبه را ایجاد می کند که هدف فقط استیضاح است و نه اصلاح. به خصوص درباره وزارتخانه ای که مجموعه عظیمی از بنگاه ها و هزاران فرصت مدیریتی در خود دارد، این شائبه ایجاد خواهد شد که ممکن است اعمال استیضاح صرفا اعمال فشاری است برای توزیع فرصت های مدیریتی بنا بر میل برخی افراد.∎​