به گزارش خبرنگار «خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در حالی که پس از استیضاح فرجی دانا به عنوان اولین وزیر علوم دولت یازدهم، انتظار می‌رفت تا رویه این وزارتخانه با سال‌های ابتدایی دولت روحانی تغییراتی پیدا کند اما این مهم محقق نشد و حتی بعد از رای آوردن فرهادی پس از گزینه‌‌های متعدد برای این وزارتخانه که مورد تائید مجلس واقع نشدند، دست فرمان سکاندار وزارت علوم نسبت به گذشته چندان نغییر نکرد.

بعید هم نبود چراکه روحانی پس از استیضاح فرجی‌دانا، بلافاصله وی را به عنوان مشاور خود انتخاب کرده و در پیامی به نجفی، سرپرست موقت این وزارت خانه در آن زمان خاطرنشان کرد که راه فرجی دانا ادامه پیدا کند.

اما دولت دوازدهم دیگر جای مماشات نبود و رئیس‌جمهور که می‌دانست ناکامی‌ها و نارضایتی‌های موجود در حوزه آموزش عالی کشور، یکی از بزرگترین چالش‌های وی تا سال 1400 خواهد بود به ناچار سراغ گزینه‌ای رفت که چندان هم مطلوب تیم قبلی مستقر در ساختمان هرمزان نبود.

با این همه اما کمتر از دو ماه است که منصور غلامی مسئولیت وزارت علوم، تحقیقات و فناوری را برعهده گرفته است، وزارت‌خانه‌ای که به دلیل کشمکش‌های سیاسی نزدیک به سه ماه توسط سرپرست اداره شد و با معرفی منصور غلامی به عنوان گزینه پیشنهادی دولت موج گسترده‌ای در فضای مجازی و محیط دانشگاه‌ها جهت مخالفت‌ها با او و حمایت از وزرای پیشین تشکیل شد اما پس از حمایت فرجی‌دانا از گزینه پیشنهادی دولت و همچنین تاکید روحانی مبنی بر اینکه وی برای انتخاب این وزیر تحت فشار نبوده و انتخاب خودش بوده است، رفته رفته آبها از آسیاب افتاد.

در همان ابتدا نیز به نظر می‌رسید یکی از موضوعاتی که موجب شد نظر بسیاری از اهالی علم و دانشگاه را نسبت به رفتاری سنجیده و به دور از شتابزدگی جلب کند، ادعای او بعد از حضور در جلسه رای اعتماد بود که درخصوص تغییر مدیران وزارت علوم تاکید کرد: «هنوز نرسیده به وزارت علوم خیلی زود است که بخواهم درخصوص تغییر مدیران صحبت کنم.»

غلامی اما در مراسم استقبال در ساختمان وزارتخانه نیز خاطرنشان کرد: «تغییر محسوسی در سطح مدیران وزارت علوم نخواهیم داشت.»

همه‌ی اینها بیش از هر چیزی نشان‌دهنده‌ی جو آرام و به دور از تلاطمی بود که وزارت علوم انتظار آن را می‌کشید؛ فضایی به دور از جنجال و تسویه‌حساب‌های سیاسی که با آمدن غلامی در حال تحقق بود.

به نظر می‌رسد تاکنون نیز تعداد تغییرات صورت گرفته در مجموعه‌ی وزارت علوم بر طبق ضعف‌های این وزارتخانه در دوره‌های قبلی باشد. آنچنان که کاهش شتاب رشد علمی تا جاییکه در برحه‌ای حتی به صفر رسید و بروز مشکلات جدیدی از حیث تشکل‌های دانشجویی در دانشگاه‌ها به واسطه رشد قارچ‌گونه انها طی سالیان اخیر، جزو اصلی‌ترین گلایه‌های وارد به تیم قبلی مستقر در وزارتخانه بود، باعث تصمیم غلامی مبنی بر تغییر معاون پژوهشی از وحید احمدی به مسعود برومند و انتصاب غفاری به عنوان معاون فرهنگی، پس از استعفای میرزایی از این سمت شد.

تغییر دیگری که پس از آمدن غلامی در سطح کلان وزارتخانه به چشم می‌خورد، عبدالحسین فریدون مشاور وزیر و مدیر کل دفتر وزارتی است که اتفاقا پسرعموی رئیس جمهور نیز هست. فریدون که از همان ابتدای دولت یادهم در این مسند قرار گرفت، تاکنون مورد انتقاد بسیاری از تشکل‌های دانشجویی و فعالین سیاسی و علمی در حوزه‌ی دانشگاه قرار گرفته است به طوریکه بسیاری وی را به عنوان وزیر علوم در سایه می‌دانستند.

غلامی همچنین تاکنون برخی از روسای دانشگاه‌ها را ابقا کرده و تنها رئیس دانشگاهی که جدیدا منصوب کرد، یعقوب محمدی‌فر بود که به جای خودش طی نامه‌ای به عنوان سرپرست این دانشگاه برای معرفی به شورای عالی انقلاب فرهنگی، انتخاب کرده است.

بر همین اساس درباره تغییر تیم مدیریتی وزارت علوم و روی کار آمدن منصور غلامی به عنوان وزیر جدید علوم با نمایندگان اتحادیه‌های بزرگ دانشجویی به گفتگو نشستیم و نظرات انان را درباره نقاط ضعف و قوت تیم قبلی مستقر در ساختمان خیابان هرمزان و همچنین اولویت‌های تیم جدید پرسیدیم که در ادامه می‌خوانید:

دبیر سیاسی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل
سعید تواناراد دبیر سیاسی اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل گفت: فضای وزارت علوم در چهارسال گذشته نباید تکرار شود مقام معظم رهبری بارها به مسئله تشکل‌های یک بار مصرف تاکید کردند اما متاسفانه بخشی از این تشکل‌ها در نشریات خود حتی ضد اسلام و ضد قرآن فعالیت می‌کنند که قانون این تشکل‌ها یا باید اصلاح شود و یا الزام استفاده از پسوند اسلامی برداشته شود تا ما تکلیف خود را با این تشکل‌های لیبرال و مارکسیست بدانیم.

وی خاطرنشان کرد: متاسفانه معاونت فرهنگی وزارت علوم در گذشته سعی داشت با برجسته کردن جنبه سیاسی برخی تشکل‌ها، آن‌ها را تشکل سیاسی به دانشجویان معرفی کنند اما مقام معظم رهبری بارها فرمودند: باید از تشکل‌های انقلابی حمایت ویژه‌ای شود اما رویکردی که معاونت فرهنگی وزارت علوم در پیش گرفته سنگ‌اندازی و اذیت‌های ویژه بر سر راه این تشکل‌هاست که حداقل حمایت از این تشکل‌ها حداقل حمایت مالی است ولی بر خلاف مطالبه رهبری از تشکل‌های مخالف تشکل‌های انقلابی حمایت مالی بیشتری می‌شود.

دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت
مجتبی بختیاری دبیر سیاسی دفتر تحکیم وحدت تصریح کرد: دانشگاه جای کار سیاسی است نه سیاسی کاری و معاونت فرهنگی جدید وزارت علوم باید از پیاده‌سازی سیاسیت‌های پیش روی دولت را در دانشگاه‌ها جلوگیری کند و فضای عادلانه‌ای ایجاد کند تا همه تفکرها حتی منتقدان دولت، آزادانه فعالیت کنند اما رویکردی که از سال دوم دولت یازدهم دیدم این است که تا پایان این دولت شاهد یک فضای بسته سیاسی در دانشگاه‌ها هستیم.

 وی ادامه داد: معاونت فرهنگی جدید باید از تولید تشکل‌های یک‌بار مصرف دولتی که پس از تغییر دولت بدون هیچ هدفی باقی می‌مانند و موجب رکود فکری دانشجویان می‌شوند همچنین نباید تشکل‌های دانشجویی را به سمت و سویی هدایت کند بلکه باید فضای آرامی را فراهم کند تا دانشجویان بدون ترس از ستاره‌دار شدن و محدودیت‌های دانشجویی به مطالبه‌گری و آرمان خواهی خود بپردازند.

مسئول آموزش جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران
حمید رضا خرسندی مسئول آموزش جامعه اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران گفت: معاون فرهنگی وزیر علوم باید به مبارزه با سیاست‌زدایی و انقلاب‌زدایی از دانشگاه توجه ویژه‌ای داشته باشد و باید از هرگونه سنگ‌اندازی جلوی پای تشکل‌های انقلابی مانند عدم مساعدت مالی و ... جلوگیری شود. و ساختارهای ناکارآمد اداری مرتبط با معاونت فرهنگی و آیین‌نامه‌هایی که موجب فرسایش و اصطکاک می‌شود، سریعا باید اصلاح کرد.

مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف
محمدصادق محمدیان مسئول سیاسی بسیج دانشجویی دانشگاه صنعتی شریف با بیان اینکه یکی از مهم‌ترین وظایف معاونت فرهنگی وزارت علوم حمایت از تشکل‌های دانشجویی با همه سلیقه‌هاست تصریح کرد: متاسفانه در این سال‌ها بنای دانشگاه بر این است که دانشجو سیاسی نشود و هر چه بیشتر غیر سیاسی شود.البته این به معنای سیاسی‌کاری و سیاست‌بازی تشکل‌ها و حمایت از افراد مساله‌دار در دانشگاه‌ها نیست.

وی ادامه داد: طبق قانون سنوات وزارت علوم یعنی قانون سنوات به عنوان مثال دانشجویان کارشناسی که به دلیل فعالیت در تشکل‌های دانشجویی مجبورند واحدهای خود را بیش از 8 ترم (9 یا 10 ترم ) تمام کنند به همین دلیل باید مبلغ زیادی را بابت اخذ واحدها،غذا ، خوابگاه و... بپردازد. این مسئله سبب می‌شود دانشجو دیگر به سراغ فعالیت‌های غیر درسی چه سیاسی چه فرهنگی و هنری نرود و از ترس متحمل شدن هزینه‌های هنگفت فقط پاس کردن دروس برای او مهم باشد، این قانون یا باید لغو شود یا اگر فعالین تشکل‌های دانشجویی از این قانون مستثنی شوند که گام مهمی در سیاست‌زدایی از دانشگاه و دانشجویان است.

* گزارش از نقی اصغری