جمعه ۱۷ آذر خبر رسید که تعدادی از کوه‌نوردان در اشتران‌کوه در برف و کولاک کوهستان گرفتار شده‌اند. مرگ هشت نفر از اعضای این تیم کوه‌نوردی ۱۴نفره تأیید شد. به گزارش ایسنا این اولین‌باری نیست که ورزشکاران ایرانی دل به کوه می‌زنند و ناقوس مرگشان در دل کوهستان نواخته می‌شود. خیلی‌هایشان برای همیشه در قله‌های بلند مدفون می‌شوند و خیلی‌های دیگر هم پیکرشان از کوهستان خارج می‌شود.
جلال رابوکی: جلال رابوکی یکی از کوه‌نوردان قدیمی ایران بود که به دلیل صعودهای پیاپی و ماهرانه به قله دماوند بین کوه‌نوردان شهرت داشت. رابوکی فروردین ۱۳۸۱ هنگام صعود به قله دماوند در شرایط بسیار نامناسب آب‌وهوایی جان سپرد و بعد از شش ماه جسد او را در دره «یخار» پیدا کردند.
محمد اوراز: سال ۱۳۷۷ را می‌توان نقطه عطف تاریخ زندگی محمد اوراز دانست. در این سال او به همراه سه نفر از اعضای تیم ملی کوه‌نوردی ایران توانست به قله اورست یعنی بلندترین قله جهان صعود کند. به‌این‌ترتیب او به‌عنوان اولین صعودکننده تیم ملی ایران به قله اورست شناخته شد؛ اما در سال ۱۳۸۲، هنگام صعود به قله «گاشربروم1» در پاکستان، محمد اوراز به همراه «مقبل هنرپژوه» بر اثر بهمن، سقوط می‌کنند. مقبل هنرپژوه سالم ماند؛ ولی محمد اوراز پس از انتقال به بیمارستان شفا در اسلام‌آباد پاکستان درگذشت.
داوود خادم: داوود خادم، کوه‌نوردی را به‌طورجدی از سال ۱۳۶۰ آغاز کرد و از سال ۷۷ تا ۸۲ عضو تیم ملی کوه‌نوردی کشور بود. او بیش از ۵۰بار قله فوجی ژاپن را فتح کرده بود. خادم در سال ۸۲ هنگام صعود به «گاشربروم ۱» به گروهی که مجوز K2 و برودپیک را داشتند، ملحق می‌شود و تا بارگاه چهارم در ارتفاع هشت‌هزارمتری یال آبروزی صعود می‌کند و در ادامه مفقود می‌شوند.
سامان نعمتی: کوه‌نوردان باشگاه دماوند در صعودی مستقل موفق به فتح قله نانگاپاربات در پاکستان شدند؛ اما سامان نعمتی در جریان این صعود جان باخت و پیکرش هم پس از جست‌وجوهای فراوان پیدا نشد.
مقبل هنرپژوه: او رکورددار جوان‌ترین صعودکننده به کوه «لوتسه» چهارمین قله رفیع جهان به ارتفاع هشت‌هزارو ۴۱۶ متری در سن ۱۹سالگی بود. مقبل در سال ۱۳۸۲ و در قله گاشربروم1 درحالی‌که هم‌طناب محمد اوراز بود،
بر اثر سقوط بهمن حدود ۶۰۰ متر سقوط کرد؛ اما زنده ماند؛ ولی به دلیل صدمات وارده تا مدتی از رفتن به کوهستان محروم بود. سرانجام در پاییز ۱۳۸۶ و درحالی‌که در ارتفاعات کوه برده زرد بوکان در حال کوه‌نوردی و آموزش بود، به فاصله حدود هشت متر سقوط کرده، به اغما رفت و چند روز بعد در بیمارستان «عارفیان» ارومیه درگذشت.
لیلا اسفندیاری: لیلا اسفندیاری توانست به بیشتر قله‌های ایران صعود کند و اغلب غارهای ایران را بپیماید و موفق شد ۲۲ مرتبه به قله دماوند صعود کند که این صعودها از سه مسیر مختلف انجام شده است. لیلا اسفندیاری که برای صعود به قله‌های گاشربروم1 و 2 به این کوهستان رفته بود، در دومین تلاش خود، ۳۱ تیر ۱۳۹۰ موفق می‌شود به قله گاشربروم2 صعود کند؛ اما در حین فرود به دلیل خستگی و از‌دست‌دادن تعادل خود از مسیر دشوار یخی زیر قله سقوط می‌کند.
مهدی اعتمادفر: مهدی اعتمادفر از کوه‌نوردان نامدار ایرانی بود و فاتح قله‌های متعدد با ارتفاع بیش از هشت هزار متر محسوب می‌شد. مهدی اعتمادفر در آخرین صعود بزرگ خود، در تاریخ یازدهم اردیبهشت سال ١٣٨۸ درحالی‌که فقط حدود صد متر با قله «دائولاگیری» در رشته‌کوه هیمالیا با ارتفاع هشت‌هزارو 167 متر فاصله داشت، بر اثر سقوط از آن نقطه درگذشت و پیکر او همچنان مفقود است.
فرشاد خلیلی‌خوشه‌مهر: فرشادخلیلی‌خوشه‌مهر، مربی کوه‌نوردی برای برگزاری دوره آموزشی در محور شمشک -دیزین حضور داشت؛ اما پس از سقوط بهمن در این منطقه برای نجات شاگردانش اقدام کرد و بر اثر سقوط دومین بهمن، جان خود را از دست داد.
مهدی عمیدی: مهدی عمیدی، هیمالیانورد مستقل و اولین ایرانی است که توانسته به قله اورست بدون استفاده از کپسول اکسیژن صعود کند. در ۲۲ مهر ۱۳۹۱، مهدی عمیدی که برای صعود قلل «مون‌بلان» عازم فرانسه شده بود، در این منطقه مفقود شد و با گذشت چند هفته بی‌خبری از او، ژاندارمری منطقه شامونیکس فرانسه اعلام کرد: «احتمال زنده پیداکردن او بسیار ضعیف است. دادگاه بوننوال اطلاعات مهدی عمیدی شامل DNA را در فهرست ناپدیدشدگان قرار داده تا در صورت پیداکردن او در آینده بتوان مهدی عمیدی را شناسایی کرد تا بستگانش مطلع شوند».
آیدین بزرگی، مجتبی جراحی و پویا کیوان: مسیر ایران نام مسیر جدیدی در رخ جنوب غربی قله هشت‌هزارو 51 متری برودپیک است که سه کوه‌نورد ایرانی به نام‌های آیدین بزرگی، پویا کیوان و مجتبی جراحی در سه‌شنبه ۲۵ تیر ۱۳۹۲ موفق به گشایش آن شدند؛ اما این سه کوه‌نورد در مسیر بازگشت راه را گم کردند و مفقود شدند.
کوه‌نوردان ایرانی که در کوهستان جان باخته‌اند
صاحب‌خبر -