صاحب‌خبر - وقتی اختلاف دیوید بکهام با آلکس فرگوسن بالا گرفت و ناچار به ترک اولدترافورد شد، خیلی‌ها نگران جای خالی‌اش بودند. بکهام برای سال‌ها فیگور و وزنه اصلی منچستر بود. فرگوسن اما از خرید تازه‌ای گفت، از جوان 18 ساله پرتغالی که می‌تواند جای خالی بکهام را پر کند. شماره 7 تیم را به او دادند. نمایش‌های آغازینش، سراسر آشفتگی بود و خودنمایی. خیلی‌ها گفتند مگر فرگوسن در این جوان چه دیده است که حاضر است پولی این چنین زیاد به او پرداخت کند و شماره 7 تیم، شماره‌ای را که پیشتر بکهام و کانتونای افسانه‌ای می‌پوشیدند، به او بدهد. از آن روز بیش از یک دهه می‌گذرد و کریس رونالدو، آن جوان 18 ساله، اکنون بر قله فوتبال ایستاده است. رونالدو در منچستر اوج گرفت، پخته شد، لیگ قهرمانان را فتح کرد و در انتقالی گران‌قیمت راهی رئال مادرید شد. انتقالی سراسر منفعت برای طرفین. رئال با رونالدو سه بار لیگ قهرمانان را فتح کرد و رونالدو هم در این مدت تمام افتخارات ورزشی را کسب کرده است. حضور در رئال، فوتبال رونالدو را تا حد زیادی دگرگون کرد. مهم‌ترین نکته، انتقال به خط حمله بود. در منچستر هم رونالدو عنصری هجومی به شمار می‌رفت، اما معمولا به‌عنوان وینگر و عقب‌تر از خط حمله. در رئال رونالدو رسما به خط حمله منتقل و از اینجا بود که گلزنی‌های پرشمار و رکوردشکنی‌هایش آغاز شد. حالا رونالدو در 32 سالگی، در روزهایی که برخی می‌گویند قدرت و طراوت سابق را از دست داده است، برای پنجمین بار فاتح توپ طلای فوتبال اروپا شد و در توپ طلا با مسی، رقیب چندین ساله‌اش برابر شد. آمار مسی در فصلی که گذشت بهتر از رونالدو بود، هم بیشتر گل زد و هم بیشتر گل ساخت. اما قهرمانی رونالدو با رئال در چمپیونز لیگ و درخشش در بازی‌های حساس، کفه ترازو را به نفع او سنگین‌تر کرد. در روزهایی که بارسا با مسی اروپا را فتح می‌کرد، توپ به مسی می‌رسید و این سال‌ها با قهرمانی‌های رئال به رونالدو. شاید تنها ناکامی رونالدو درخشش در جام جهانی باشد، او با پرتغال قهرمان اروپا هم شد و فقط مانده است جام جهانی. شاید روسیه 2018 جایی باشد برای تعبیر رویاهایش، رویای فتحِ جام احتمالا در آخرین جام جهانی‌اش. به لطف خدا به مسی رسیدم رونالدو پس از دریافت توپ طلای خود در پاریس در مورد رمز موفقیتش گفت:« برای فتح توپ طلا باید از خود گذشتگی فراوانی به خرج دهید. باید جدی و حرفه ای بود ولی این همه ماجرا نیست. خیلی از بازیکنان همین کارها را انجام می دهند ولی هرگز فاتح توپ طلا نمی شوند. برای بردن این جایزه، موفقیت های تیمی هم اهمیت فراوانی دارد و من با رئال در چند سال اخیر به همه چیز رسیدم. در منزل نیز تمریناتی اختصاصی دارم. تمرین مختصر ولی با کیفیت و خوب، تاثیرش بسیار بیشتر است. فاصله بین هیچ و اندک، خیلی زیاد است. باید باهوش و انتقادپذیر باشید. یک اشتباه کوچک از سوی بازیکنی بزرگ، انتقادات زیادی به همراه دارد و باید با این موضوع کنار آمد ولی همیشه مهم است که اطراف تان، افرادی وفادار داشته باشید و من خوشحالم که دوستانی صادق و یکرنگ دارم.» برابری با مسی:« بگذارید صادقانه بگویم. اعتراف می کنم که چند سال پیش وقتی مسی چهارمین توپ طلای خود را برد، تقریبا از رسیدن به او ناامید شده بودم و فکر می کردم که دیگر برابری با او دشوار شده است ولی اوضاع تغییر کرد و فوتبال به من فرصت هایی جدید داد. به کار و تلاش ادامه دادم و جاه طلبی خودم را حفظ کردم. به لطف خدا توانستم به مسی برسم.»∎​