صاحب‌خبر - صداقت پزشکیان وقتی جالبتر می‌شود که از او در جامه نایب رئیسی مجلس، می‌پرسند که آیا در مجلس عزمی برای مبازره با فساد وجود دارد و او پاسخ می‌دهد: «خیر! متاسفانه عزمی
نیست.» آن طور که ایلنا نوشته، پزشکیان به روحانی هم خرده می‌گیرد و می‌گوید روحانی حتی با کمیسیون‌های تخصصی مجلس هم مشورت نمی‌کرد. بهتر بود مشورت می‌کرد و حتی اگر نمی‌خواست گوش نمی‌کرد اما چه اشکالی داشت که مشورت کند.
نایب رئیس مجلس در دانشگاه شهید بهشتی هم صراحت لهجه به خرج داد. او باز هم تکرار کرد: «بسیاری از دانشجوهای پیش از انقلاب و اول انقلاب می‌گفتند اگر قدرت را داشته باشیم فلان و بهمان می‌کنیم ولی اکنون همه ما گرفتار پول و پست و سمت شده‌ایم.»
پزشکیان با بیان اینکه متاسفانه ما حرف زدن و گفتگو را بلد نیستیم، اظهار داشت: «ما فقط هو کردن را بلدیم. کسانی که هو می‌کنند! هو کردن رفتار دانشجو نیست. دانشجویی که هو می‌کند، خود پادگانی است. منطق بگویید و منطق بشنوید.»
اما پزشکیان تنها کسی از میان سیاسیون نبود که در شور دانشجویی شور گرفت و در هیاهوی دانشجویان هیاهو کرد. محمدرضا خاتمی نایب رئیس مجلس ششم هم که در دانشکده ادبیات دانشگاه تهران سخن می‌گفت با صراحت، اعلام می‌دارد که ما در جریان وضعیت جنبش دانشجویی هستیم و شاید برخی آمال و آرزوهایی که دانشجویان دنبال آن بودند تا حدودی غیرممکن شده است.
او نقدی هم به دولت روحانی می‌کند و با بیان اینکه «ممکن است برخی بگویند دانشجویان ستاره دار قبلا بیشتر بوده اما الان کمتر شده‌اند»، اظهار کرد: در دولت روحانی حتی یک دانشجوی ستاره‌دار هم قابل قبول نیست.
در همین رابطه علی مطهری دیگر نایب رئیس مجلس هم در همایش جنبش دانشجویی با انتقاد نسبت به مسئله ستاره‌دار کردن دانشجویان و اخراج برخی دانشجویان از فضای علمی، تصریح کرد: ستاره‌دار کردن دانشجویان عمل منسوخ‌شده‌ای است که باید در دانشگاه‌های کشور منتفی شود.
او البته این را هم می‌گوید دانشجو باید خود مستقل بوده و بازیچه دست احزاب و گروه‌های سیاسی در دانشگاه‌ها نشود و همین امر باید سبب شود تا دانشجو با فکر مستقل خود راه را از چاه تشخیص داده و صرفا از باب تامین مطامع برخی از احزاب توخالی در میدان آنها
بازی نکند.
کسانی مثل علی شکوری راد دبیرکل حزب اتحادملت هم بودند که اظهاراتی صریح به زبان آوردند؛ شکوری‌راد با بیان اینکه ما در سال ۹۱ فکر می‌کردیم شرایط به نحوی است که مجالی برای ما نمی‌گذارد، یادآور شده: «تا زمانی که احمدی‌نژاد علیه اصلاح‌طلبان حرف می‌زد، اصولگرایان برایش هورا می‌کشیدند ولی اکنون که علیه آنهاست علیه‌اش شده‌اند....»
اصولگرایان هم صریح شده‌اند
اما این تنها چهره‌ها‌ی اصلاح طلب نبودند که درروز دانشجو خیلی واضح خود و سیستم را به نقدکشیده و با پذیرفتن اشتباهات بهبود آینده کشور را وابسته به دانشجویان امروز دانستند.
بلکه اصولگرایانی هم بودند که با اظهارات متفاوتشان بسیاری را متعجب ساختند. یکی از این اصولگرایان که البته مدتی هست اظهارنظرهای جنجالی و خلاف مسیر اصولگرایی بیان می‌کند، عزت الله ضرغامی رئیس اسبق صداو سیماست. او برخلاف تمام حملاتی که دراین مدت به احمدی نژاد شده است حرف‌ها‌ی دیگری می‌زند. آن طور که " ایسنا" نوشته وی بیان می‌کند: «برخی انتقاد از یک بخش از جامعه را انتقاد از کل نظام می‌دانند، ما به کجا می‌رویم؟ اگر دستگاهی مشکل دارد، ضمن احترام به همه آن مجموعه، اگر عده‌ای به صراحت برخی آسیب‌ها را می‌گویند و انتقادات را مطرح می‌کنند نباید نگران باشند(!) اگر در دستگاه ما مشکل وجود دارد، باید راحت بتوانیم آن را
به زبان بیاوریم.»وی حتی تلویحا از اقدام اخیر محمود صادقی در انتشار لیست بدهکاران بانک سرمایه هم حمایت می‌کند و می‌گوید: «یکی می‌آید و می‌گوید اگر تا ۴۸ ساعت دیگر نام بدهکاران اقتصادی خود را منتشر نکنند ما لیست آن را منتشر می‌کنیم، این دیگر بگم بگم ندارد پسر عالم یا آقازاده است چه اشکالی دارد که در یک اقتصاد شفاف همه مردم بدانند که چه اتفاقی افتاده است.»
اما واکنش‌های صریح سخنرانان صرفا بیان اظهاراتی علیه اقدامات انجام شده در چنددهه نیست بلکه شور دانشجویی گاهی باعث می‌شود که برخی افراد و چهره‌ها نیز به روشنی به برخی اقدامات انجام شده خود که تا پیش ازاین اعلام نمی کردند اذعان کرده و از در دفاع آن برآیند.
درست مثل ولایتی در سخنرانی خود در دانشکده فنی واحد تهران غرب که برای نخستین‌بار و خیلی صادقانه به این موضوع که آیا او باعث شده تا ورزشکاران ایران در مقابل اسرائیل قرار نگیرند، اشاره دارد و می‌گوید: برخی می‌گویند بازی نکردن در مقابل رژیم صهیونیستی را ولایتی پایه‌گذاری کرده است که من به این موضوع افتخار می‌کنم.
سخنان ولایتی البته - برعکس ضرغامی- دور از انتظار نیست، اظهارات وی ایدئولوژی این جریان را نمایش می‌دهد اما همین که او نیز صداقت در صراحت را در میان دانشجویان در پیش گرفته بیانگر آن است که اساسا در جمع دانشجویی باید همین گونه بود.
زنگ خطر جنبش دانشجویی
اظهارات سیاسیون میان جمع دانشجویان در روزهای منتهی به 16 آذر اگرچه صریح‌تر و بی‌پرده‌تر از همیشه است، اما آنچه مسلم است اینکه جنبش دانشجویی و مطالبات دانشجویان با سخنرانیهای بعضا کوبنده، صریحا صادقانه در چند روز و بعد فراموشی آن و روال روز از نو روزی از نو به مقصد نمی‌رسد(!) از طرفی به گواه نوشته محمدرضا عارف در روزنامه ایران مدیران دستگاه‌های مختلف مرتبط با دانشگاه، اعم از وزارت علوم و نهادهای مرتبط نباید به بحث مطالبات صنفی دانشجویی برخوردهای انضباطی یا امنیتی بکنند و متاسفانه روند برگزاری مراسم گرامیداشت روز دانشجو آنگونه که باید و شاید در‌شان دانشجو و دانشگاه برگزار نمی‌شود. در چند سال اخیر اگرچه به لحاظ کمی آمار مراسم برگزار شده در روز دانشجو پیشرفت قابل توجهی داشته است ولی متاسفانه به لحاظ کیفی افت چشمگیر داشته که با تهی شدن مراسم از روح آزادیخواهی، استقلال‌طلبی، عدالت‌محوری و مطالبه‌گری همراه بوده است که این روند زنگ خطری برای جنبش دانشجویی می‌تواند
محسوب شود.مقصود عارف برگزاری مراسم‌ها‌یی در روز دانشجوست که بیشتر به جنگ‌ها‌ی شادی شبیه‌اند تا حرکت‌های عدالتخواهانه و سیستماتیک اصلاح‌گرایانه.
عارف از یک زنگ خطر برای آینده جنبش دانشجویی می‌گوید؛ اینکه این جنبش از آرمان‌ها جدا شده و در آستانه فراموشی است. این در حالی است که دانشجویان در این سالها هنوز با مواردی از جمله ستاره‌دار شدن، بسته شدن درب برخی از نهادهای دانشجویی، فاصله‌گیری از فضای سیاسی و از این قبیل موارد دست به گریبان هستند. مشکلاتی که با تغییر دولت‌ها در ایران کم یا زیاد می‌شوند اما برطرف نه؛ بی‌تردید زمان برای بازسازی جریان دانشجویی و تحقق آرمان‌های آن اندک است و مسئولین کشوری نیز باید به طور جدی‌تری فارغ از شعارهای نخ نما شده و تکراری به دانشگاه و دانشجو نظر بیندازند. البته فراموش نکنیم دانشجویان امروز نیز نباید از آرمان‌های دهه‌ها مبارزه دانشجویی فاصله گرفته، نسبت به آن بی اعتنا شوند و همه رشته‌های این سالها را پنبه کنند.∎