به گزارش «فرهیختگان آنلاین»، جنبش دانشجویی در تاریخ، فراز و فرودهای بسیاری داشته و در هر برهه از زمان با توجه به درک و احساس مسئولیت و بینشی که نسبت به مقتضیات زمان خود داشته، عمل کرده است. مبارزه جنبش دانشجویی پس از سال 1332 توسط دانشجویان دانشکده فنی دانشگاه تهران علیه نظام استکباری رخ داده است، هرچند در آن زمان بسیاری از رسانه‌ها تلاش می‌کردند که استکبار را به انگلیس محدود کنند، ولی مبارزه سه دانشجوی شهید نه‌تنها با انگلیس بلکه با نظام استکباری و امپریالیست آمریکا بوده است.
از سوی دیگر جنبش دانشجویی برای پیروزی انقلاب اسلامی تلاش زیادی کرده است و حتی در انقلاب دوم یعنی تسخیر لانه جاسوسی نیز این تلاش‌ها نمایان است. جنبش دانشجویی در دوران دفاع مقدس، سازندگی و بعد از آن نیز بسیار خوب عمل کرده است. با این حال و با وجود اینکه جنبش دانشجویی امروزه از بینش بسیار بالا و تحلیل‌های قوی برخوردار است و بنا به گفته مقام معظم رهبری در دیدار اخیرشان، نسل سوم و چهارم انقلاب اسلامی، تحلیل‌های بسیار عمیق و دقیق نسبت به نسل‌های قبلی و ابتدایی انقلاب اسلامی انجام می‌دهد که این مهم نیز از ثمرات انقلاب اسلامی به شمار می‌رود، ولی جنبش دانشجویی ما با مدارج عالیه و جایگاه مطلوبی که باید داشته باشد، فاصله دارد که به‌زعم نگارنده این فاصله ناشی از آن است که بین جامعه و جنبش دانشجویی شکاف ایجاد شده است.
در حقیقت آن‌گونه که باید و شاید جنبش دانشجویی به مسائل جامعه ورود پیدا نکرده است و اگر هم ورودی داشته، بسیار با نگاه آرمانی و انتزاعی بوده است و همان‌طور که انقلاب دوم توسط جنبش دانشجویی رخ داده، امروزه نیز باید انقلاب سوم و سایر انقلاب‌ها به دست همین دانشجویان رقم بخورد. به‌عبارت دیگر جنبش دانشجویی باید به مسائل مهمی مانند علم و فناوری، سازوکار مدیریت کشور و اقتصاد که امروزه دغدغه اصلی مقام معظم رهبری، مردم و مسئولان ارزشی کشور است، ورود اقتدارگرایانه داشته باشد و در این حوزه‌ها انقلاب دیگری را رقم بزند و این مهم نیز جز با جدیت دانشجویان و همچنین تغییر نگاه مسئولان هر سه قوه نسبت به دانشجویان محقق نخواهد شد.
مسئولان باید همان نگاهی را که اول انقلاب به نسل جوان و دانشجویان داشتند، به دانشجویان داشته باشند؛ همان نگاهی که باعث شد امام تسخیر لانه جاسوسی را انقلاب دوم بدانند، همان نگاهی که باعث افتخار ایران در دوران دفاع مقدس شد؛ در حالی که امروزه شاهد وقوع رخدادهایی هستیم که باعث دلسردی دانشجویان شده و این نگاه باعث شده که قشر دانشجو و نسل جوان از رسیدن به اهدافی که مدنظر دارند و از وقوع انقلاب‌هایی که باید در انقلاب اسلامی به وقوع بپیوندد، باز بمانند.
از سوی دیگر اگر بخواهیم نقدی به جنبش دانشجویی امروز داشته باشیم، باید بگوییم که رکود، رخوت و کسلی که امروزه در مسئولان ما وجود دارد، در عرصه جامعه نیز رسوخ پیدا کرده و دانشجویان نیز از این مهم تاثیر گرفته‌اند، هرچند دانشجویان نسبت به سایر اقشار کمتر تحت‌تاثیر قرار گرفته‌اند، ولی نمی‌توان منکر این تاثیرگذاری شد و این رخوت در جنبش دانشجویی به دلیل ناملایمتی مسئولان و عدم ایجاد فضا برای تحقق آرمان‌های دانشجویان و جوانان است، از این رو باید با تغییر نگاه مسئولان و همچنین اهتمام بیشتر دانشجویان، شاهد بازگشت جنبش دانشجویی به جایگاه اصلی خود باشیم.