به گزارش سنیم، محمدعلی پورمتقی چند سالی است در سطح اول کشور کار قضاوت مسابقات فوتبال را به‌عهده دارد، کسی که روحانی است و خیلی از مربیان و بازیکنان فوتبال از این مسئله آگاهی ندارند.

وي درباره ورودش به داوری و فوتبال و فعالیت در حوزه  صحبت‌هایی انجام داد که در زیر می‌خوانید:

متولد دوم بهمن 1368 هستم و 12 سال است که در حوزه علمیه مشغول هستم و سه سال قبل از آن داوری را آغاز کرده بودم، در واقع اول وارد داوری شدم و سپس به حوزه رفتم.

در دبیرستان معلمان پرورشی من حاج آقا مسعودی و آقای ناظمی و همچنین ناظم مدرسه به‌نام آقای صبا تأثیری زیاد در ورودم به حوزه داشتند. مادرم هم استاد قرآن بود و با فضای حوزه آشنایی داشتم، این در حالی بود که تا سوم دبیرستان مایل نبودم وارد حوزه شوم، اما شاگرد زرنگ‌های مدرسه دور هم جمع شدیم و تصمیم گرفتیم وارد حوزه شویم. این سه نفری هم که نام بردم، تأثیر زیادی داشتند.

خودم فوتبالی بودم و فکر نمی‌کردم مشکلی به‌وجود بیاید، اما سال سوم و چهارم حوزه درس‌های‌مان سنگین بود و تصمیم گرفتم داوری را کنار بگذارم. آقای تلخابی که اکنون عضو خبرگان رهبری قزوین است، با من صحبت و متقاعدم کرد در داوری بمانم. کارم سخت‌تر شد، چون هم باید در حوزه فعالیت می‌کردم، هم داوری.

خودم فوتبال بازی کرده بودم. حوزه علمیه در استان قم تیم فوتسال دارد که بازیکنان آن طلبه هستند. حوزه جدا از فوتبال نیست. ما مربیان و بازیکنان خوبی در حوزه داریم. شهرهای دیگر هم بازیکنانی داریم. به‌نظرم، هرچقدر تعداد بیشتری از حوزه وارد عرصه فوتبال شوند، می‌توانند این نگاه را که می‌گویند فوتبال کثیف است عوض کنند. تا جایی هم که امکان دارد خودمان را وارد فضای ناپاکی‌ها نمی‌کنیم.

بله، بازی استقلال مقابل ملوان نوین در جام حذفی کمک‌داور بودم.

بله، در این بازی کمی بیشتر شناخته شدم. آقای کامرانی‌فر تازه آمده و از قضاوتم خوشش آمده بود، به همین دلیل به تیم داوری از قم اعتماد کردند و قسمت ما شد که این بازی را قضاوت کنیم.

بله، هر هفته شرکت می‌کنیم. سه جلسه هم تمرین داریم و باید منظم تمرینات را انجام دهیم.

در قم اکثراً من را می‌شناسند، اما در سطح کشور مربیان و بازیکنان خبر ندارند روحانی هستم. بچه‌های فدراسیون فوتبال و داوران این موضوع را می‌دانند. برای‌شان جالب است که فرد روحانی، داوری می‌کند. شاید ظاهر لباس‌ها به هم ارتباطی ندارد، اما باطن آنها شبیه هم است. آنها کمتر دیده بودند که فرد روحانی با لباس روحانی بخواهد کار قضاوت را انجام دهد.

برای تمرین و مسابقات نه، اما دائماً لباس را برای جلسات می‌پوشم. در قم لباس را بر تن دارم، اما در مسابقات دیگر به‌دلیل اینکه ممکن است عمامه یا لباس کثیف شود، لباس روحانیت را نمی‌پوشم.

چه مشکلی دارم که نتوانم؟ سخت است، اما شکی نیست که می‌توان به این جایگاه رسید. تا اینجای کار حضورم در داوری بازخورد خوبی داشته است.

خیلی راحت می‌بینم که به جام جهانی می‌رسم البته اگر خدا بخواهد. نگاهم به آن بالایی است.

چند هفته پیش در بازی نفت و سایپا کمک‌داور بودم. قرار است در دیدار استقلال خوزستان و پارس جنوبی حضور داشته باشم.

مگر می‌شود در کار قضاوت با اعتراض روبه‌رو نشویم؟ اعتراض بوده است.

بله، یک بازی در اراک بود که چنین جوی را دیدم. در بازی استقلال و ملوان نوین هم اشیایی به‌سمتم پرتاپ شد که به سرم خورد، اما تصاویری نگرفته بودند.

من استاد رزمی فول کیک‌بوکسینگ هستم. چند سال هم ووشو کار کرده‌ام. زبان انگلیسی و عربی را هم بلدم. عضو بسیج و سپاه هستم. بسیج از من در امر داوری حمایت و به‌تازگی هم تقدیر کرد. از فریدون اصفهانیان رئیس کمیته داوران هم تشکر می‌کنم که حمایتم کرد.