گروه ورزشی آناج: رشته رزمی کیک‌بوکسینگ را شاید بیشتر افراد با رشته بوکس اشتباه بگیرند و آن هم به این دلیل است که تشابه زیادی بین آنها وجود دارد و این طبیعی به نظر می‌رسد اما به لحاظ ساختار و نوع فعالیت در این دو رشته ورزشی، تفاوت‌های اساسی وجود دارد.
تفاوت اصلی کیک‌بوکسینگ با بوکس استفاده از ضربات پا است و این درحالی است که بزرگترین شباهت آنها فارغ از نام و ضربات مشت، محروم واقع شدن در کشورمان می‌باشد بطوریکه درکل این ورزش رزمی را باید در بین ورزش‌هایی قرار داد که مورد کم‌لطفی قرار گرفته است.
البته محرومیت‌ها در ورزش کشورمان موضوع تازه‌ای نیست و متاسفانه هر روز نیز شاهد این هستیم که بر مشکلات ورزشکاران‌مان افزوده می‌شود خصوصاً در رشته‌های رزمی که هم به لحاظ مالی و هم از نظر امکانات با مشکلات عدیده‌ای روبرو هستند.
این مساله در رشته رزمی کیک‌بوکسینگ حادتر از سایر رشته‌های رزمی می‌باشد و از طرفی باتوجه به اینکه مسابقات کمتری در این رشته ورزشی برگزار می‌شود، این امر باعث شده است تا استقبال زیادی صورت نگیرد و به همین علت نتوانسته است علاقمندان را به خود جلب نماید.
به منظور آشنایی بیشتر با رشته رزمی کیک‌بوکسینگ و وضعیت این رشته ورزشی در کشورمان با یکی از ورزشکاران استان که اخیر در مسابقات حرفه‌ای ترکیه هم حضور یافته و موفق به کسب مقام شد، گفت‌وگویی انجام داده‌ایم که ماحصل آن را به شرح زیر پیش رو دارید:
آناج: ابتدا خودتان را برای مخاطبان ما معرفی کنید.
"هادی عبدالعظیم" متولد 1369 تبریز هستم. 12 سال است که ورزش می‌کنم و 7 سال است که وارد دنیای حرفه‌ای شده‌ام و اکنون دانشجوی رشته تربیت‌بدنی هستم.
آناج: چطور شد رشته کیک‌بوکسینگ را انتخاب کردید و مشوقتان چه کسی بوده است؟
برادرم در باشگاه استاد پورموسی تمرین می‌کردند و من هم بعد از علاقه‌ای که به این رشته پیدا کردم تمریناتم را نزد ایشان شروع کردم؛ از این بابت خوشحالم که پیش قهرمان واقعی جهان مشغول به ورزش هستم و می‌توان گفت برادرم و استاد پورموسی مشوق اصلی من بوده‌اند.
آناج: تا به امروز در چه مسابقاتی شرکت کرده و چه افتخاراتی کسب نموده‌اید؟
مسابقات کشوری و استانی زیادی شرکت کرده‌ام و در سه رشته کیک‌بوکسینگ، موی‌تای و ووشو صاحب مقام هستم. در سال 93 اردوی تیم ملی کیک‌بوکسینگ (AIKIA) دعوت شدم. در رشته ووشو نیز پس از اینکه در تبریز به مقام قهرمانی رسیدم، حدود یک سال است که عضو تیم ووشو استان هستم و در رشته موی‌تای چند ماه پیش در مسابقات به مقام قهرمانی رسیدم و اینگونه در هر سه رشته عضو تیم استان هستم.
آناج: حضور همزمان در سه رشته رزمی مشکلی برایتان بوجود نمی‌آورد؟
خدا را شکر که تا الان هیچ مشکلی نداشتم، البته تمرکز بسیار زیادی می‌خواهد که من تا بحال سعی کرده‌ام در تمرینات با نهایت دقت تمرین هر سه رشته را به صورت مجزا برگزار کنم.
آناج: این سه رشته قرابتی باهم دارند؟
در دو رشته موی‌تای و ووشو شباهت‌هایی وجود دارد اما کیک‌بوکسینگ متفاوت است. در ووشو درگیر شدن و بر زمین زدن حریف و در رشته موی‌تای هم ضربات زانو و آرنج وجود دارد اما در کیک‌بوکسینگ هیچ کدام از این ضربات را نداریم.
آناج: خانواده ورزشی دارید؟
بنده تنها ورزشکار حرفه‌ای خانواده‌ام هستم ولی باید اذعان کنم که برادران بزرگترم سوق دهنده من به سمت ورزش بوده و هر وقت هم مسابقه داشته باشم حمایتم می‌کنند و همیشه با حضورشان برایم قوت قلب هستند.
آناج: باتوجه به اینکه در جامعه ما نگاه‌ها به ورزش بوکس زیاد مثبت نیست، از سوی خانواده مخالفتی با فعالیت‌تان در این رشته ورزشی نشده است؟
اگر واقعیت را بگویم تا 2، 3 سال پیش پدر و مادرم نمی‌دانستند در رشته رزمی مشغول فعالیت هستم و گمان می‌کردند فوتبال بازی می‌کنم؛ حتی بعد از آن نیز مادرم فکر می‌کرد در رشته تکواندو فعالیت دارم!
آناج: بعد از اینکه متوجه شدند، چطور؟
دیگر کار از کار گذشته بود و خوشبختانه مخالفتی ندارند.
آناج: از تمرینات‌تان برایمان بگویید.
ما روزانه در سالن هیات تمرین می‌کنیم و بیشتر کارهای‌مان بر مبنای تمرینات هوازی است و مثل تمامی ورزش‌ها با وزنه هم کار می‌کنیم.
آناج: اکثر نفراتی که رزمی کار می‌کنند از خود باشگاه دارند، شما هم باشگاهی دارید؟
در چند سال اخیر به صورت استیجاری باشگاهی دایر کرده بودیم و کلاس‌های کیک‌بوکسینگ برگزار می‌کردیم اما یک ماه پیش به خاطر دانشگاهم و تداخلی که با زمان کلاس‌هایم داشت، مجبور شدم تعطیل کنم و الان باشگاهی ندارم.
آناج: از باشگاه‌های دیگر نفرات هم استفاده می‌کنید؟
اکثر افراد باشگاه خصوصی دارند و ترجیح می‌دهند به هنرآموزان خود وقت بگذارند و قصه درکل متفاوت است. ما اگر بخواهیم تحت عنوان تیم تبریز یا استان در مسابقات کشوری شرکت کنیم تنها محل تمرین‌مان همان سالن هیات است و در هر صورت هیچ تفاوتی وجود ندارد. امکانات ما بسیار پایین است و خود رینک هم نداریم که تمرین روی آن در مسابقات بسیار تاثیرگذار است. متاسفانه کل ورزشکاران ما از این مورد محروم هستند که امیدوارم با تاسیس خانه هنرهای رزمی این مشکلات مرتفع شود.
آناج: از مسابقات ترکیه بگویید سطح این رقابت‌ها چطور بود؟
ابتدا باید بگویم این اولین مسابقه بین‌المللی بود که شرکت می‌کردم. خوشبختانه مسابقات در سطح بسیار بالایی برگزار شد و من حسرت می‌خورم که چرا در کشورمان چنین رقابت‌هایی برگزار نمی‌شود؟ در مسابقات ترکیه ورزشکارانی از کشورهای آذربایجان، صربستان و ... حضور داشتند که من با رقیبی از کشور میزبان مبارزه کردم و اتفاقا هم بازی افتتاحیه بود که در راند اول موفق شدم حریفم را ناک اوت کنم و به پیروزی رسیدم.
نفراتی که در مسابقات ترکیه حضور داشتند اکثرا ملی‌پوش بودند که نتایج خیلی خوبی هم کسب کردیم و فقط دو نفر از مبارزان ما شکست خوردند.
آناج: نحوه حضور در مسابقات حرفه‌ای به چه شکلی است؟
شرکت در مسابقات حرفه‌ای از طریق دعوت‌نامه انجام می‌گیرد و معمولا میزبانان ورزشکاران را دعوت می‌کنند و اینگونه نیست که از سوی هیات یا فدراسیون اعزام شویم و خوشبختانه هزینه‌ها هم بر عهده میزبان است. مسابقاتی که در ترکیه برگزار شد زیرنظر فدراسیون این کشور انجام می‌شد اما همانطور که گفتم ورزشکاران برای حضور در این رقابت‌ها دعوت شده بودند.
مسابقات حرفه‌ای به صورت تک بازی برگزار می‌شود. در کشور ما متاسفانه امکان پخش مستقیم وجود ندارد و تاسف بارتر این است که در چنین شرایطی هم برگزار نمی‌شود. درکل مسابقات کیک‌بوکسینگ زیرنظر فدراسیون برگزار می‌شود و سال گذشته در ارومیه برگزار شد که سطح آن استانی بود اما در کل کیفیت بسیار خوبی داشت و اگر چنین مسابقاتی تدوام داشته باشد مطمئنا باعث استقبال می‌شود. به غیر از ارومیه فکر می‌کنم چند دوره هم در تهران برگزار شده است.
آناج: گویا یک سال از میادین به دور بودید، با این شرایط و با وجود اینکه هیچ شناختی هم از شما نداشتند چطور شد که به این مسابقات دعوت شدید؟
آقای صمید کریم‌پور که از ورزشکاران صاحب‌نام ما هستند، معرف من برای حضور در این مسابقات بودند.
آناج: چگونه با آقای کریم‌پور آشنا شدید؟
بنده ایشان را از مسابقات انتخابی تیم ملی می‌شناسم که کمک زیادی هم در حق من انجام دادند و حدود 4 سال است که باهم هستیم.
آناج: یک ورزشکار کیک‌بوکسینگ‌کار برای ملی‌پوش شدن باید چه مسیری را طی کند؟
در ورزش کیک‌بوکسینگ مثل اکثر ورزش‌های رزمی مسابقات انتخابی برگزار می‌شود که برای ملی‌پوش شدن باید ابتدا در تیم استان انتخاب شوید تا بتوانید در رقابت‌های انتخابی تیم ملی حضور یابید و در این مسابقات نیز کسب مقام ضروری است. رقابت‌های انتخابی تیم ملی با حضور تمامی استان‌ها برگزار می‌شود و معمولا نفرات اول تا سوم به اردوهای تیم ملی دعوت می‌شوند. بنده در سال 93 به اردو راه یافتم اما مصدومیتم مانع از حضورم شد.
آناج: الگویتان چه کسی است؟
الگویم استادم هستند. به نظرم سبک حرکات رزمی بیشتر به استعداد رزمی‌کار برمی‌گردد و بنده هم چون در سه رشته فعالیت دارم نمی‌توانم بگویم که مثلا از سبک فرد خاصی استفاده می‌کنم. البته هیچ کس در رشته ما نمی‌تواند بگوید که تقلید می‌کند چون حرکات از رقص پا گرفته تا استایل باهم متفاوت است و هر ورزشکار سبک خاص خود را دارد.
آناج: آرزویتان در ورزش حرفه‌ای چیست؟
دوست دارم در رشته‌های موی‌تای و ووشو هم به تیم ملی برسم و نهایت تلاشم را به کار خواهم بست تا این مهم را عملی کنم.
آناج: در مورد آهنگ‌هایی که هنگام ورود ورزشکاران در مسابقات کیک بوکسینگ پخش می‌شود صحبت کنید، فلسفه خاصی دارد؟
هر فایتر آهنگی را برای مبارزه خود انتخاب می‌کند اما زیاد از فلسفه آن آگاهی ندارم. من در مسابقات ترکیه خیلی دوست داشتم با آهنگ تراکتورسازی در مسابقه شرکت کنم اما چون جنبه ملی داشت آهنگ "دوباره ایران" را انتخاب کردم.
آناج: با توجه به تفاوت‌هایی که در بین این سه رشته وجود دارد، فکر نمی‌کنید اگر به صورت تخصصی فقط دنبال یکی از آنها می‌رفتید، موفق‌تر می‌شدید؟
من نزدیک به 7، 8 ماه است که ووشو کار می‌کنم و در اولین دوره مسابقات استانی بنده شرکت یافته و موفق به کسب مقام شدم. حتی به تیم استان هم انتخاب شدم اما چون تازه کار بودم به مسابقات انتخابی تیم ملی اعزام نشدم.
ورزش ووشو جزو اهدافم است و من اگر بتوانم در این رشته هم عنوان کشوری بدست بیاورم در استان تبدیل به اولین نفری خواهم شد که در سه رشته کیک‌بوکسینگ، موی‌تای و ووشو صاحب مقام می‌شوم و به همین دلیل ووشو جزو اهدافم قرار دارد. البته ورزش ووشو تمرینات مختص خود را می‌خواهد و نمی‌شود با تمرینات کیک‌بوکسینگ در این رشته مسابقه داد.
اخیرا فستیوال رزمی داشتیم که مسابقات این سه رشته برگزار شد و من در یک روز در هر سه رشته مبارزه کردم که در کیک بوکسینگ و موی‌تای قهرمان شدم اما در ووشو تمرکز کافی را نداشتم و در نهایت به مقام نایب قهرمانی رسیدم.
در حال حاضر برنامه اصلی من روی رشته ووشو متمرکز است و آن هم به این دلیل است که موفقیت در این رشته بیشتر از دو رشته دیگرم به چشم می‌آید. چنانچه که چند سال است کیک‌بوکسینگ کار می‌کنم و درست است که مصدومیت هم داشتم اما به این موضوع پی بردم که هیچ توجهی به این رشته نمی‌شود.
آناج: در مورد مصدومیت‌تان هم توضیحی می‌دهید، چه شد که آسیب دیدید؟
مصدومیتم از ناحیه زانو بود که متاسفانه در تمرینات گریبان‌گیرم شد.
آناج: آیا بوکس ورزش خشنی است، آسیب‌های این ورزش نسبت به سایر ورزش‌ها چگونه است؟
اگر واقع‌بین باشیم در همه ورزش‌ها احتمال مصدومیت وجود دارد و این درست نیست که بگوییم کیک‌بوکسینگ ورزش خطرناکی است. کیک‌بوکسینگ آسیب زیادی ندارد و حتی میزبان آسیب‌دیدگی‌ها در این ورزش نسبت به ورزش‌های دیگر کمتر است. ورزش‌های دیگر حتی کشته هم داده ولی در رشته کیک‌بوکسینگ تا به حال چنین موردی نداشته‌ایم. کیک‌بوکسینگ در کشورهای زیادی محبوب است و به آن بها می‌دهند، ولی متأسفانه اینجا مورد توجه قرار نمی‌گیرد.
آناج: در حال حاضر چه مشکلاتی سر راه این ورزش وجود دارد؟
مشکلات فراوانی داریم. اگر به سالن هیات یعنی محل تمرینات‌مان اشاره کنم تمامی امکانات نظیر کیسه بوکس با همت استادم ایجاد شده است و باید بگویم در تهران امکاناتی که یک باشگاه معمولی دارد از هیات ما خیلی بهتر است. البته شهرهای دیگر چون زنجان و اردبیل هم امکانات خیلی خوبی دارند و مشکل اصلی ما از خود سالن شروع می‌شود.
مشکل اصلی ما در تبریز این است که مثلا الان که 2 ماه تا مسابقات انتخابی تیم ملی فاصله داریم هیچ برنامه مشخصی وجود ندارد و همیشه یک ماه مانده برای نفرات فراخوان می‌دهند و مسابقه انتخابی برگزار می‌کنند؛ جالب اینجاست که برای نفرات برگزیده شده اردویی برگزار نمی‌شود و تنها اعلام می‌کنند که در فلان تاریخ راهی مسابقات خواهیم شد اما در شهرهای دیگر اینگونه نیست و آنها در آستانه مسابقات هم نباشد تمرینات خود را به صورت جدی پیگیری می‌کنند.
آیا با این شرایط می‌توان انتظار کسب مقام داشت؟ اصلا پیشرفت سایر استان‌ها خصوصا زنجان در رشته ووشو بخاطر برنامه‌ریزی و برگزاری اردوهای مناسب است که ما اینجا از داشتن آنها محروم هستیم.
آناج: عملکرد هیات ورزش‌های رزمی را چطور ارزیابی می‌کنید؟
از نظر برگزاری مسابقات و استاژها با کمبود سالن و باشگاه مجهز روبرو هستیم و در آخر خروجی که باید به دست بیاد مفید و از کیفیت خوبی برخوردار نیست.
آناج: تا بحال به مسئولین هیات پیشنهاد داده‌اید که چنین مسابقاتی را برگزار کنند؟
حقیقت ماجرا خود آقای دکتر رحیمی رئیس هیات ورزش‌های رزمی استان حمایت خوبی از ورزشکاران‌مان دارند و واقعا زحمت می‌کشند. ایشان اوایل به ما گفته بودند که قصد دارند مسابقات کیک‌بوکسینگ برگزار کنند و حتی اعلام کرده بودند که به دنبال تأسیس خانه هنرهای رزمی هستند ولی دقیقا نمی‌دانم که مقدمات این کار در چه مرحله‌ای قرار دارد و تا آنجایی که اطلاع دارم گویا تصمیم دارند بعد از افتتاح خانه هنرهای رزمی چنین مسابقاتی برگزار کنند. اگر این خانه زودتر تأسیس می‌شد، ما می‌توانستیم قبل از ارومیه مسابقات حرفه‌ای برگزار کنیم که اینگونه نشد.
آناج: به طور کلی در استان و تبریز چند کیک‌بوکسینگ‌کار حرفه‌ای وجود دارد؟
اگر معیار حرفه‌ای بودن را ملی‌پوش بودن ورزشکار قرار دهیم متاسفانه درحال حاضر از تبریز عضو تیم ملی نداریم.
آناج: اگر ورزش رزمی را کنار بگذاریم به ورزش‌های دیگر هم علاقمند هستید؟
چرا؛ شنا، فوتبال و فوتسال را هم دوست دارم خصوصا فوتسال که وقت کنم حتما بازی می‌کنم.
آناج: درحال حاضر مشغول چه کاری هستید؟
در قسمت حسابداری شرکت برشکاری برادران باقری کار می‌کنم.
آناج: کارتان به ورزش لطمه نمی‌زند؟
خدا را شکر آقای مهندس رحمان باقری، مدیرعامل شرکت که عضو هیئت رئیسه کارخانه دونار خزر هستند، به خوبی حمایت می‌کنند و به لطف کمک‌های ایشان مشکل زیادی از این بابت ندارم.
آناج: گفتید فوتبالی هم هستید، طرفدار کدام تیم هستید؟
مثل همه مردم آذربایجان طرفدار تیم‌های شهرم هستم. اصلا مگر می‌شود آذربابجانی بود و طرفدار تیم‌های این دیار نبود. من با افتخار هوادار تراکتورسازی هستم و بازی‌هایش را پیگیری می‌کنم و اگر امکانش باشد به استادیوم هم می‌روم.
یکی از آرزوهایم این است که به عنوان عضو تیم محبوبم تراکتورسازی در مسابقات شرکت کنم و همیشه می‌گویم ای کاش این باشگاه در ورزش‌های دیگر هم تیمداری می‌کرد.
آناج: صحبت پایانی
جا دارد از استاد عزیزم آقای پورموسی تشکر کنم. من در هر سه رشته ورزشی فقط با ایشان کار کردم و افتخار می‌کنم شاگردشان هستم. همچنین از جناب آقای دکتر رحیمی ریاست هیات ورزش‌های رزمی نهایت تقدیر تشکر را دارم که همه گونه از ورزشکاران حمایت می‌کند. در ضمن از مسئولین محترم اداره ورزش و جوانان تقاضا دارم که سالن مجهزی در اختیار ورزشکاران رزمی و رینگی قرار دهند تا با تمرینات خوب در سالن‌های مجهز بتوانیم افتخارات زیادی برای استان کسب نماییم.