ايران بدون شك شانس اول قهرماني در رقابت‌هاي جهاني وزنه‌برداري امريكاست. از يك‌سو عدم حضور 10 كشور در اين مسابقات و از سوي ديگر توانايي وزنه‌برداران ايران اين شانس را افزايش داده است. اينكه 10 كشور در اين رقابت‌ها حضور ندارند، سطح كيفي مسابقات را تا اندازه‌اي پايين مي‌آورد، اما نبايد فراموش كرد كه 9 كشور غايب به دليل دوپينگ است كه از حضور در اين رقابت‌ها محروم هستند و اين براي ايران كه جزو آنها نيست، افتخار بزرگي محسوب مي‌شود و بايد سرمان را بابت پاك بودن وزنه‌برداران كشورمان بالا بگيريم و اين نمي‌تواند قهرماني احتمالي ايران را كمرنگ كند، چراكه كسب عنوان قهرماني در هر شرايطي مهم و قابل افتخار است. ضمن اينكه تيم ايران، نفرات بسيار خوبي در تركيب دارد. از سيدعلي حسيني، ركورددار سال 2008 جوانان گرفته تا بهداد قهرمان جهان در سال 2010، كيانوش رستمي طلايي المپيك و سهراب مرادي ركورددار جهان و همچنين وزنه‌برداران جواني كه مسابقات جهاني امريكا ميدان خوبي است كه به كوله‌بار تجربيات خود براي مسابقات آينده بيفزايند.

مسئله مهم در صورت كسب قهرماني كه احتمال دستيابي به آن بسيار بالاست، اين است كه نبايد فراموش كرد كه وزنه‌برداري، ورزش ركوردهاست و در برنامه‌ريزي براي مسابقات آتي بايد سطح رقابت‌ها و همچنين ركوردها را نيز در نظر گرفت. اينكه امسال يك ورزشكار با 325 كيلو در اين رقابت‌ها به مدال طلا مي‌رسد در حالي كه در مسابقات قبلي وزنه‌بردار كشورمان با 330 كيلو چهارم مي‌شود، خود نشانگر سطح رقابت‌هاست. البته همانطور كه اشاره شد، قهرماني در هر شرايطي قهرماني است و نمي‌توان به راحتي از كنار آن گذشت، اما بايد واقعيت‌ها را هم ديد. تيم ايران، شانس اول قهرماني در اين رقابت‌هاست و با توجه به شرايط و توانايي وزنه‌برداراني كه با خود به امريكا برده، مي‌تواند براي نخستين بار به عنوان قهرماني اين مسابقات دست يابد، اما بدون شك براي مسابقات بعدي ( رقابت‌هاي آسيايي و المپيك) بايد به شرايطي بهتر و آمادگي به مراتب بيشتري از امروز برسد و ركوردهايش را افزايش دهد، چراكه حضور 10 كشور غايب امروز در مسابقات آتي، مي‌تواند سطح مسابقات را به طرز شوكه‌كننده‌اي تغيير دهد.