نخستین کشوری که درباره تمدید توافق کاهش تولید نفت تا پایان سال میلادی آینده صحبت کرد، روسیه و در واقع ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور این کشور بود که در جریان سفر پادشاه عربستان به مسکو در اکتبر این پیشنهاد را مطرح کرد. به گزارش ایسنا، در آن زمان اکثر مشارکت‌کنندگان در این توافق از یکدیگر به دلیل نرخ بالای پایبندی و نتایج روشن کاهش تولید تقدیر می‌کردند و استدلال داشتند تمدید توافق ممکن است غیرضروری باشد. اکنون به نظر می‌رسد که همه، حداقل در اوپک متقاعد شده باشند که تمدید توافق، ضروری است، اما کشوری که ممکن است این توافق را انجام داده یا نقض کند، روسیه خواهد بود. به نظر می‌رسد، روسیه به همراه شیل آمریکا جای عربستان سعودی را به عنوان عامل تاثیرگذار در بازار گرفته است، اما این اتفاق چگونه روی داد و اوپک چه‌طور از آن غافل ماند؟ این مساله درست مانند رونق شیل که اوپک آن را دست کم گرفت و تا همین اواخر نادیده گرفته بود به تدریج اتفاق افتاد. روسیه، منابع طبیعی زیادی دارد. این کشور، همچنین تلاش می‌کند بهترین استفاده ممکن را از این منابع ببرد و سال‌هاست سرگرم توسعه تولید نفت خام خود بوده که سال گذشته درست پیش از توافق کاهش تولید اوپک، به بیش از ۱۱ میلیون بشکه در روز رسید که بالاترین میزان در ۳۰ سال گذشته بود.
روشن است که مشارکت روسیه در توافق کاهش تولید در واکنش به شکلی که اوپک می‌خواهد برای قیمت‌ها حیاتی است. برای جواب گرفتن، بزرگ ترین صادرکننده، وی پک دست دوستی به سوی مسکو دراز کرد و برای نخستین بار یک پادشاه سعودی به روسیه سفر کرد و جدا از خرید سیستم موشکی اس ۴۰۰ روسیه، مجموعه توافق‌های مقدماتی سرمایه‌گذاری را به امضاء رساند. همه این موارد با وجود این حقیقت روی داد که روسیه همکاری قوی با ایران داشته و هیچ تمایلی برای بازبینی اتحادهای منطقه‌ای خود نشان نداده است. تاکنون به نظر رسیده که منافع اوپک و روسیه همسو بوده، اما این مساله در حال تغییر است. این امر به شرکت‌های نفتی روسی که فاقد انگیزه برای سرمایه‌گذاری در تولید جدید هستند که به گفته ماکسیم اورشکین-وزیر اقتصاد روسیه به رشد اقتصادی این کشور لطمه زده است، ارتباطی ندارد. بلکه به این دلیل است که روسیه مزایای بیشتری را در قیمت‌های پایین‌تر نفت می‌بیند. در وهله نخست هر چه قیمت‌های نفت پایین‌تر باشد تولیدکنندگان شیل آمریکا انگیزه کمتری برای توسعه تولید خود خواهند داشت. روسیه نیز مانند اوپک، رونق شیل آمریکا را تهدید اصلی برای برتری خود در دنیای نفت می‌بیند. ثانیا اقتصاد روسیه از روبل ضعیف‌تر سود برده و قیمت‌های پایین‌تر نفت به معنای روبل ضعیف‌تر است. ثالثا اقتصاد روسیه در برابر ریزش قیمت نفت انعطاف‌پذیری قوی از خود نشان داد.
این انعطاف‌پذیری کسانی را که با تاریخ اخیر آشنا نبودند متعجب کرد، اما یک دلیل دیگر برای این بود که بزرگ‌ترین تولیدکننده نفت جهان برای تمدید ۹ ماهه کاهش تولید دچار تردید شود. بر اساس گزارش اویل پرایس، روسیه، تولیدکننده‌ای است که در آستانه نشست اوپک همه نگاه‌ها را به خود معطوف کرده است. این کشور ممکن است از تمدید ۹ ماهه توافق حمایت کند، اما اگر این کار را انجام دهد احتمالا شرایط خاص خود را خواهد داشت و عربستان سعودی و سایر اعضای اوپک ممکن است لازم باشد این شرایط را هرچه که باشند
اقتصادی یا ژئوپلتیکی - بپذیرند. بازار پیش از این انتظار داشت توافق کاهش تولید اوپک تا پایان سال ۲۰۱۸ تمدید شود، اما تردیدهایی نسبت به این موضوع در چند روز گذشته بروز کرده است. عربستان سعودی که بزرگ ترین صادرکننده اوپک است، اعلام کرده که مایل است نفت حدود ۶۰ دلار در هر بشکه معامله شود زیرا این کشور آماده عرضه سهام آرامکو در بازار می‌شود و همچنین با کسری مالی بزرگی مواجه است.
دولت روسیه نیز در آستانه انتخابات ریاست جمهوری در مارس سال ۲۰۱۸ مایل است قیمت‌های نفت بالاتر رود، اما مقامات مسکو نسبت به گران شدن نفت ابراز نگرانی کرده‌اند زیرا باعث افزایش ارزش روبل شده و ممکن است به رقابت‌پذیری اقتصاد روسیه لطمه وارد کند. در شرایطی که نفت به بالای ۶۰ دلار در هر بشکه صعود کرده است، نگرانی‌ها نسبت به افزایش دوباره تولید شیل در آمریکا که در توافق کاهش تولید جهانی حضور ندارد، به وجود آمده است. وزیر نفت کویت، نیز اعلام کرد که برای تمدید توافق جهانی کاهش تولید نفت، میان تولیدکنندگان نفت عضو و غیر عضو اوپک توافقی کلی وجود دارد. عصام المرزوق-وزیر نفت کویت، اعلام کرد: قرار است کمیته وزارتی نظارت بر بازار، سطح تولید و پایبندی کشورها به توافق جهانی کاهش تولید نفت را ارزیابی کند و سپس پیشنهاد خود را برای بررسی در نشست اوپک ارائه دهد. به گفته وی، وزیران نفت و انرژی کشورهای عضو و غیر عضو اوپک، امروز درباره تمدید یا توقف توافق جهانی کاهش تولید نفت به طور مفصل رایزنی می‌کنند.