فرارو- انتشار اخبار ضدو نقیض و شایعات فراوان، تشکیل کمپین های ریز و درشت علیه گزینه هایی که در اخبار ضد و نقیض مطرح می شود و سکوت دولت، این جریان خبری روز درباره کرسی وزرات نیرو است. تاکنون 30 نفر به عنوان گزینه احتمالی تصدی پست وزارت مطرح شده اند، برای هر کدام از این 30 نفر کمپین هایی در رد یا تائید آنها در فضای مجازی شکل گرفته است.

 

به گزارش فرارو، پس از آنکه حبیب الله بیطرف گزینه معرفی شده از سوی حسن روحانی برای تصدی وزارت نیرو به شکل غیرمنتظره ای موفق نشد اعتماد مجلس را کسب کند، مشخص شد که وزارت نیرو چالش تازه رییس جمهور خواهد بود.

 

روز 29 مرداد ماه هنگامی که مجلس شورای اسلامی به وزرای پیشنهادی حسن روحانی رای داد، همه آنها را تائید کرد غیر از وزیر پیشنهادی نیرو. بیطرف 133 رای موافق، 132 رای مخالف و 17 رای ممتنع کسب کرد.

 

این رای بسیاری از ناظران را بهت زده کرد، کسی تصور نمی کرد که بیطرف رای نیاورد. پس از آن تحلیل های فراوانی در این باره مطرح شد. بیشتر این تحلیل ها چند مسئله را در عدم اعتماد مجلس به وزیر پیشنهادی روحانی دخیل می دانستند؛ اول کم کاری بیطرف در لابی گری، دوم تن ندادن او به درخواست های نمایندگان، سوم مخالفت نمایندگان استان خوزستان با او و لابی علیه او.

 

بسیاری از  ناظران و نمایندگان مجلس مورد سوم را قوی تر می دانند. حسینعلی حاجی دلیگانی نماینده اصولگرا در این باره می گوید: «این مسئله نه به خاطر اختلاف در جهت‌گیری با نمایندگان اکثریت مجلس، بلکه به خاطر مطلبی که به صورت بخشی‌نگری توسط نمایندگان خوزستان دنبال شده بود و همچنین اینکه وزیر پیشنهادی در بیان مطالب خود نتوانست به خوبی بدرخشد و در واقع ضعیف دفاع کرد، صورت گرفت.»

 

چرا نمایندگان استان خوزستان به مخالفت با بیطرف پرداختند؟ روشن است مسئله به بحران آب در کشور باز می گردد. پیشینه بیطرف در دوران وزارتش در دولت اصلاحات باعث شده است برخی مناطق کشور از عملکرد او ناراضی باشند.

 

نام بیطرف با سد سازی گره خورده است. سیاستی که اکنون به عنوان بزرگترین متهم بحران آبی در کشور مطرح می شود. از طرف دیگر بیطرف از مجریان اصلی ساخت سد جنجالی گتوند در استان خوزستان بوده است. سدی که اکنون مشخص شده است پروژه‌ای اشتباه بوده است.

 

همچنین بیطرف به عنوان چهره ای شناخته می شود که مدافع طرح های انتقال آب است. او متولد یزد است و از حامیان انتقال آب به این استان. کارشناسان محیط زیست طرح های انتقال آب در کشور را نیز آسیب زا و نابودگر منابع آبی کشور معرفی می کنند.

 

اکنون پس از آنکه بیطرف موفق نشد به پست وزارت نیرو برسد مسئله همچنان جدیت خود را حفظ کرده است. افکار عمومی برخی استان ها حساسیت ویژه ای به گزینه پیشنهادی دولت برای وزارت نیرو نشان می دهد. ابوالفضل ابوترابی، نماینده مجلس پیش بینی می کند "بحث بحران آب در رای اعتماد وزیر پیشنهادی بعدی نیز تاثیر گذار است."

حالا گمانه زنی رسانه ها درباره گزینه های تصدی وزارت نیرو اوج گرفته است. تا امروز حدود 30 نام مطرح شده برخی تکذیب شده اند و برخی جدی تر به نظر می رسند.

 

«ستار محمودی» سرپرست فعلی وزارت نیرو، «سید محمد صادق زاده» مدیرعامل سازمان ﺍﻧﺮﮊﯼ ﻫﺎﯼ تجدیدپذیر ﻭ ﺑﻬﺮه ﻭﺭﯼ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺑﺮﻕ ایران، «غلامرضا منوچهری» معاون فعلی مهندسی و امور توسعه مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران، «رضا اردکانیان» معاون اسبق وزیر نیرو و مدیر برنامه دهه بین المللی آب در سازمان ملل، «عباس علی آبادی» معاون اسبق وزیر نیرو و مدیرعامل فعلی شرکت گروه مپنا، رسول زرگرپور استاندار اصفهان، محسن نریمانی نمایندهٔ بابل در دوره‌های سوم و چهارم و ششم و هشتم مجلس و استاندار پیشین خراسان شمالی و مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان تهران، محمد رضا شمسایی مدیرعامل آب و فاضلاب استان خوزستان،  وفا تابش، مدیر ساخت سد کرخه و کارون ۳ از اسامی مشهوری هستند که به عنوان گزینه تصدی وزارت نیرو مطرح می شوند.

 

در این بین نام سه جوان نیز مطرح شده بود، کاوه مدنی، استاد مدیریت آب و محیط ‌زیست امپرال ‌کالج لندن، اتابک جعفری، جوان‌ترین مدیر ارشد آب کشور در سیستان‌وبلوچستان، امین معاضدی، مدیر گروه، طراح و سازنده کنتورهای هوشمند آب و برق. کاوه مدنی در این بین معرفی خود به عنوان گزینه وارت نیرو را تکذیب کرده است.

 

برخی معتقدند بسیاری از این گزینه های مطرح شده در رسانه ها اصلا گزینه نیستند و در واقع "گزینه سازی" رسانه ها است.

 

اما یکی از عجایب معرفی گزینه های وزارت نیرو، مطرح شدن نام عیسی کلانتری برای این پست است. عیسی کلانتری چندی پیش از سوی رییس جمهور به عنوان رییس سازمان محیط زیست  منصوب شد. حالا گفته می شود با توجه به تسلط و علاقمندی او به مسائل حوزه آب ممکن است به عنوان وزیر پیشنهادی نیرو به مجلس معرفی شود. اما عده ای نیز می گویند مطرح شدن نام او رد گم کنی است. 

 

چندی پیش حسینعلی امیری معاون پارلمان رییس جمهور اخبار منتشر شده درباره گزینه های وزارت نیرو را "گمانه زنی" رسانه ای خواند.

 

کمپین ضد گزینه های یزدی و اصفهانی

در میانه گمانه زنی ها درباره گزینه تصدی وزارت نیرو کمپینی پر سرو صدا در فضای مجازی علیه گزینه های اهل اصفهان و یزد برای تصدی این وزارت خانه شکل گرفته است. این کمپین بیشتر از همه رضا اردکانیان و رسول زرگرپور را هدف قرارداده است.

 

افرادی این کمپین را به راه انداخته اند می گویند اردکانیان شانس بالایی برای رسیدن به وزارت نیرو دارد، در همین راستا تلاش گسترده ای را آغاز کرده اند تا رییس جمهور را از این انتخاب دور کنند.

علی رنجبران از فعالان محیط زیست در این باره نوشته است: "گويا اردكانيان به صندلى وزارت نيرو نزديك شده است و اين يعنى برای دولت محیط زیستی تنها چیزی که مهم نیست محیط زیست است."

 

این کمپین از اصلاح طلبان می خواهد با انتخاب اردکانیان و زرگرپور مخالفت کنند. یکی از فعالان این کمپین در توئیتر نوشته است: "هدف ازانتخاب وزراى كويرنشين براى وزارت نيرو انتقال آب است، اصلاحات خود را ذبح نكند. هزينه انتقال آب را بردوش اصلاحات انداختن مرگش رارقم مى زند."

 

منتقدان اردکانیان می گویند او در زمانی که در وزارت نیرو مسئولیت داشته است در  اجرای پروژه انتقال آب و سدسازی نقش مهمی بازی کرده است.

 

رضا اردکانیان (متولد ۱۳۳۷)، استاد دانشگاه و مدیر ارشد اجرایی است. اردکانیان به عنوان مدیر مؤسس انستیتو دانشگاه سازمان ملل در زمینهٔ مدیریت بهم پیوسته منابع زیست‌محیطی (آب، خاک و پسماند) در شهر درسدن آلمان مشغول به فعالیت است.

 

او دانش‌آموختهٔ کارشناسی مهندسی عمران از دانشگاه صنعتی شریف (۱۳۶۲)، کارشناسی ارشد مهندسی منابع آب (۱۳۷۲) و دکتری مدیریت منابع آب از دانشگاه مک مستر کانادا (۱۳۷۶) است.

 

اردکانیان در وزارت کشور به عنوان معاون وزیر در هماهنگی امور عمرانی (۱۳۶۸–۱۳۶۶) و در وزارت نیرو به عنوان معاون برنامه‌ریزی و امور اقتصادی (۱۳۶۹–۱۳۶۸)، قائم مقام وزیر نیرو (۱۳۷۷–۱۳۸۰) و معاون وزیر در امور آب (۱۳۸۰–۱۳۸۴) فعالیت کرده‌است. در دوره دوم فعالیت در وزارت نیرو، وی همچنین به عنوان مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت مدیریت منابع آب ایران، دست اندر کار مدیریت ساخت و بهره‌برداری از سدهای بزرگ، شبکه‌های آبیاری و زهکشی و نیروگاه‌های برق آبی بوده‌است.

او اخیرا در گفت و گویی تاکید کرده است: «ما مقوله انتقال آب را باید به عنوان یک واقعیت در کشورمان بپذیریم، یعنی آب باید با رعایت جمیع ملاحظات منتقل شود، نه این که جمعیت منتقل شود اگر جمعیت منتقل شود یعنی ما در سال های آتی بخش مرکزی و شرقی کشور و نواحی دیگری را باید خالی از سکنه ببینیم، و این فوق العاده موضوع خطرناکی خواهد بود.»

او در این گفت و گو از سیاست سدسازی در ایران دفاع کرده است.

 

او وجود بحران آب در کشور را هم رد کرد و گفت: «نظر شخصی من این است که هیاهوهایی که بر سر موضوع و یا واژه ای به نام «جنگ آب» در می گیرد بیش از آن که واقعیت داشته باشد، فضاسازی است و ایجاد نگرانی برای بهره برداری های محتمل در آینده است.»

با وجود اینکه اردکانیان هم از سدسازی دفاع می کند هم از انتقال آب اما فعالان محیط زیست  ایده هایی دیگری را مطرح می کنند.

 

کنترل سیلاب‌های موسمی، تصفیه فاضلاب، نمک زدایی از آب دریا، تشویق کشاورزانی که به کشت محصولاتی که به آب کمتر نیاز دارند می ژردازند و ساماندهی کشت بر اساس وضعیت آب مناطق مختلف کشور. فعالان محیط زیست می گویند چرا باید در استان‌های فارس و اصفهان شاهد نابودی منابع آب برای تولید برنج باشیم؟  این موارد راهکارهایی است که فعالان محیط زیست مطرح می کنند.

 

با این اوصاف می توان گفت بحث معرفی وزیر پیشنهادی وزارت نیرو به مجلس با وضعیت آب کشور پیوند خورده است. در رای نمایندگان مجلس به حبیب الله بیطرف نمایندگان استان های غربی و جنوبی نقش مهمی ایفا کردند، افکار عمومی در این استان ها طرح های انتقال آب، سد سازی را باعث کم آبی و بحران ریز گردها می دانند. به این ترتیب به نظر می رسد معرفی  مدیران پیشین وزارت نیرو مخصوصا مدیران بخش آب به عنوان گزینه پیشنهادی تصدی این وزارت خانه باعث ایجاد رقابت در مجلس و تشکیل کمپین های بزرگتر در مخالفت با این گزینه ها می شود.