گروه اقتصادی: ساسان قرباني در گفت وگو با بولتن نيوز با بيان اينكه بايد همكاري ها به گونه اي طراحي شود كه ارزش افزوده توليد خودرو براي كشورمان محفوظ بماند، گفت: در حال حاضر توليد مشترك خودرو با برندهاي خوش‌نام بر اساس سياست گذاري وزارت صنايع پيش نرفته است، به طوري كه در حال حاضر به مانند آنچه در 4۰ سال پيش اتفاق مي افتاد، قطعه وارد مي شود و در ايران به مونتاژ مي رسد. اين روش مزيتي در كشور ايجاد نمي كند.

او اضافه كرد: نمي توان خودروهاي خارجي را صرفا در ايران مونتاژ كرد، زيرا اين كار نيازهاي صنعت را برآورده نمي كند. خودرويي كه صرفا با مونتاژ قطعات وارداتي در ايران توليد مي شود، سودش براي كشورهاي مبدا خواهد بود و موجب اتلاف منابع و امكانات قطعه سازي كشور خواهد شد.

قرباني گفت: در توليد محصولات داخلي بايد تنوع منطقي در محصولات ايجاد كنيم. اگر تنوع را بيش از حد بالا ببريم، تيراژ توليد در هر محصول پايين مي آيد و در اين صورت ساخت قطعه در داخل جنبه اقتصادي پيدا نمي كند، بنابراين اگر تيراژ توليد يك خودرو، ۱۰ هزار دستگاه باشد، ساخت قطعات و سرمايه گذاري روي تكنولوژي ساخت قطعه براي قطعه ساز صرفه اقتصادي نخواهد داشت.

او تاكيد كرد: رو بايد خودروي توليد داخل ۱۰۰ هزار تيراژ داشـته باشد تا ساخت قطعه آن در كشور داراي صرفه اقتصادي باشد.

او افزود: توليد خودرو در تيراژ محدود، موجب گرايش به سمت واردات قطعات مي شود كه اين كار برگشت به سياستهاي دهه هاي گذشته است. اين سياستها شايد در زمان خود داراي منطق بود اما در حال حاضر بازگشت به گذشته و ضربه به صنعت محسوب مي‌شود.

اين فعال صنعت قطعه سازي با اشاره به اينكه آينده صنعت خودرو در گرو اين است كه به توليد محصولاتي در داخل روي بياوريم كه مزيت صادراتي داشــته باشد، تصريح كرد: چشم دوختن به بازار داخل و اكتفا به محصولي كه مشـتري در داخل مجبور به خريد آن است، صنعت را به سمت تكنولوژي هاي رده پايين سـوق مي دهد، اين در حالي است كه وقتي محصول با رويكرد صادراتي توليد شود و بتواند در عرصه بين المللي رقابت كند، در بازار داخل هم مي تواند به موفقيت برسد و مورد پسند واقع شود.