نشست ۱۷۲ اوپک بدون کمترین اختلاف نظر اعضاء و در یک جلسه و به سرعت اعلام نتیجه کرد. کاهش ۲ر۱ میلیون بشکه از تولید در روز توسط کشورهای عضو اوپک و۶۰۰ هزار بشکه در روز توسط کشورهای غیراوپک به مدت ۹ ماه دیگر مورد تأیید کشورهای عضو اوپک و غیرعضو قرار گرفت. اگر چه بازار نفت بر خلاف اجلاس قبلی نسبت به اعلام نتیجه برای ۹ ماه آینده واکنش منفی نشان داد و بین ۱ تا ۳ درصد از قیمت نفت کاسته شد، اما کارشناسان اقتصادی اعلام کرده‌اند که تعادل در بازار قیمت نفت نتیجه این اجلاس خواهد بود. محمد خطیبی، عضو اسبق امور اوپک وزارت نفت گفت، اعضای اوپک و چند کشور غیراوپکی از جمله روسیه برای ثبات قیمت نفت خام، مجدد به کاهش تولید نفت خام رأی مثبت دادند. البته بازار به این تصمیم واکنش منفی نشان داد و قیمت‌ها حدود ۳ دلار کاهش یافت. البته این بهترین تصمیمی بود که برای تثبیت قیمت نفت در بازار نفت گرفته شده است. در دور اول که این تصمیم اتخاذ و اجرایی شد، قیمت نفت به ترتیب از مرز ۳۰، ۴۰ و ۵۰ دلار عبور کرد و باید امیدوار باشیم حتی از مرز ۶۰ دلار نیز عبور کند چون مدیریت عرضه ایجاد شده است.
خالد الفالج وزیر انرژی عربستان که رئیس دوره‌ای اوپک است نیز اعلام کرد، با توافق اوپک در ۳۰ نوامبر سال ۲۰۱۶ میلادی( دهم آذرماه ۹۵) تاکنون وضع بازار نفت بهبودی خیره‌کننده داشته است. اوپک در آن زمان با شرایط افت قیمت در بازار روبه‌رو بود، اما برای پایین‌آوردن ذخیره‌سازی نفت جهان به سطح میانگین پنج ساله، باید کارهای بیشتری انجام دهیم، و اکنون در مسیر درست قرار داریم.
اگرچه تصمیم اوپک برای بسیاری از کارشناسان نفت قابل پیش‌بینی بود و توافق روسیه و عربستان انجام این توافق را تسهیل کرد. اما چند برداشت از این تصمیم‌گیری در محافل اقتصادی و سیاسی بین‌المللی اظهار شده است.
۱ ـ اوپک وارد فاز اقتصادی شده است و همه تلاش خود را به‌کار می‌برد تا از منش‌های سیاسی به دور باشد. همین امر به اتخاذ تصمیم جمعی در اوپک بر اساس منافع اعضای آن و کنترل معقول بازار نفت می‌انجامد.
۲ ـ اوپک دستور کار تعادل در بازار نفت را انتخاب کرده است.
روسیه و عربستان برای ایجاد این تعادل نقش محوری دارند و جمهوری اسلامی همچنان از این هماهنگی بهره لازم را می‌برد.
۳ ـ هنوز آمریکا رقیب اصلی اوپک است. یکی از کارشناسان بین‌المللی نفت درباره توافق برای تمدید ۹ ماهه نفت خام می‌گوید: «با وجود تلاش کشورهای اوپک و غیر اوپک از جمله روسیه، سیاست کشور آمریکا منجر به افت قیمت نفت می‌شود». به همین دلیل معتقدم تمدید ۹ ماهه کاهش تولید نفت‌خام بهترین تصمیمی بود که برای تثبیت قیمت نفت خام صورت گرفت.
اگر این توافق تمدید نمی‌‌شد، مجدد قیمت نفت خام به زیر ۴۰ دلار کاهش پیدا می‌کرد. امیدواری است که با تمدید این توافق، قیمت نفت خام تا مرز ۶۰ دلار افزایش یابد.
۴ ـ دو اصل، یکی برنامه‌ریزی برای تولید بر اساس تعادل در بازار و دیگر ممانعت از سقوط آزاد قیمت نفت، موجب شده است تا اوپک در اجلاس خود تصمیم‌گیریی‌های معقول را در نظر بگیرد. جمهوری اسلامی ایران از روال تصمیم‌گیری اوپک زیان نمی‌برد، اما این تصمیم‌گیری‌ها چندان به تصمیم‌گیری‌های نفتی ما نیز ارتباط پیدا نمی‌کند.
۵ـ شرایط ناپایدار خاورمیانه و سیاست‌‌های ترامپ، بر ادامه مسیر اوپک تأثیرات منفی خواهد داشت. روسیه نشانه‌های آن را دریافته است و تلاش دارد با هماهنگی عربستان همچنان اوپک و تعادل در بازار نفت را محفوظ نگهدارد. اما بسیاری از کارشناسان نفت بین‌المللی اگرچه تصمیم‌های نشست ۱۷۲ اوپک را موفق می‌شمارند، اما برای آن حداکثر تا ۹ ماه آینده پیش‌بینی دارند و همچنان معتقدند در صورت ظهور و بروز طوفان سیاسی جدید در منطقه، معادلات تولید و قیمت نفت اوپک به‌هم خواهد ریخت.
در این اجلاس (نشست ۱۷۲) اوپک، در کنار توافق برای کاهش تولید نفت خام، گینه استوایی از اعضای رسمی و جدید اوپک شد. سازمان از ۱۳ عضو به ۱۴ عضو رسید. گینه استوایی، سومین تولیدکننده بزرگ نفت در آفریقا است و اکنون چهاردهمین عضو رسمی اوپک شده است. در حال حاضر، ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا اعضای اوپک هستند. تولیدکنندگان نفت غیر اوپک نیز شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی هستند که در مجموع می‌بایست ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام از میزان تولید خود را کاهش دهند.
∎
خالد الفالج وزیر انرژی عربستان که رئیس دوره‌ای اوپک است نیز اعلام کرد، با توافق اوپک در ۳۰ نوامبر سال ۲۰۱۶ میلادی( دهم آذرماه ۹۵) تاکنون وضع بازار نفت بهبودی خیره‌کننده داشته است. اوپک در آن زمان با شرایط افت قیمت در بازار روبه‌رو بود، اما برای پایین‌آوردن ذخیره‌سازی نفت جهان به سطح میانگین پنج ساله، باید کارهای بیشتری انجام دهیم، و اکنون در مسیر درست قرار داریم.
اگرچه تصمیم اوپک برای بسیاری از کارشناسان نفت قابل پیش‌بینی بود و توافق روسیه و عربستان انجام این توافق را تسهیل کرد. اما چند برداشت از این تصمیم‌گیری در محافل اقتصادی و سیاسی بین‌المللی اظهار شده است.
۱ ـ اوپک وارد فاز اقتصادی شده است و همه تلاش خود را به‌کار می‌برد تا از منش‌های سیاسی به دور باشد. همین امر به اتخاذ تصمیم جمعی در اوپک بر اساس منافع اعضای آن و کنترل معقول بازار نفت می‌انجامد.
۲ ـ اوپک دستور کار تعادل در بازار نفت را انتخاب کرده است.
روسیه و عربستان برای ایجاد این تعادل نقش محوری دارند و جمهوری اسلامی همچنان از این هماهنگی بهره لازم را می‌برد.
۳ ـ هنوز آمریکا رقیب اصلی اوپک است. یکی از کارشناسان بین‌المللی نفت درباره توافق برای تمدید ۹ ماهه نفت خام می‌گوید: «با وجود تلاش کشورهای اوپک و غیر اوپک از جمله روسیه، سیاست کشور آمریکا منجر به افت قیمت نفت می‌شود». به همین دلیل معتقدم تمدید ۹ ماهه کاهش تولید نفت‌خام بهترین تصمیمی بود که برای تثبیت قیمت نفت خام صورت گرفت.
اگر این توافق تمدید نمی‌‌شد، مجدد قیمت نفت خام به زیر ۴۰ دلار کاهش پیدا می‌کرد. امیدواری است که با تمدید این توافق، قیمت نفت خام تا مرز ۶۰ دلار افزایش یابد.
۴ ـ دو اصل، یکی برنامه‌ریزی برای تولید بر اساس تعادل در بازار و دیگر ممانعت از سقوط آزاد قیمت نفت، موجب شده است تا اوپک در اجلاس خود تصمیم‌گیریی‌های معقول را در نظر بگیرد. جمهوری اسلامی ایران از روال تصمیم‌گیری اوپک زیان نمی‌برد، اما این تصمیم‌گیری‌ها چندان به تصمیم‌گیری‌های نفتی ما نیز ارتباط پیدا نمی‌کند.
۵ـ شرایط ناپایدار خاورمیانه و سیاست‌‌های ترامپ، بر ادامه مسیر اوپک تأثیرات منفی خواهد داشت. روسیه نشانه‌های آن را دریافته است و تلاش دارد با هماهنگی عربستان همچنان اوپک و تعادل در بازار نفت را محفوظ نگهدارد. اما بسیاری از کارشناسان نفت بین‌المللی اگرچه تصمیم‌های نشست ۱۷۲ اوپک را موفق می‌شمارند، اما برای آن حداکثر تا ۹ ماه آینده پیش‌بینی دارند و همچنان معتقدند در صورت ظهور و بروز طوفان سیاسی جدید در منطقه، معادلات تولید و قیمت نفت اوپک به‌هم خواهد ریخت.
در این اجلاس (نشست ۱۷۲) اوپک، در کنار توافق برای کاهش تولید نفت خام، گینه استوایی از اعضای رسمی و جدید اوپک شد. سازمان از ۱۳ عضو به ۱۴ عضو رسید. گینه استوایی، سومین تولیدکننده بزرگ نفت در آفریقا است و اکنون چهاردهمین عضو رسمی اوپک شده است. در حال حاضر، ایران، الجزایر، آنگولا، اکوادور، گابن، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان، امارات و ونزوئلا اعضای اوپک هستند. تولیدکنندگان نفت غیر اوپک نیز شامل روسیه، قزاقستان، گینه، جمهوری آذربایجان، سودان، مالزی، عمان، بولیوی، مکزیک، بحرین و برونئی هستند که در مجموع می‌بایست ۶۰۰ هزار بشکه نفت خام از میزان تولید خود را کاهش دهند.
نظر شما