پس از پیروزی مکرون در دور اول انتخابات، شاخص بازارهای اروپا افزایش یافت و شاخص اصلی بورس فرانسه به بالاترین حد خودش از سال ۲۰۰۸ رسید.
جناح‌های سیاسی اصلی فرانسه که در دور اول انتخابات ریاست جمهوری فرانسه توسط رای دهندگان عصبانی ناکام ماندند، متفق القول از رای دهندگان خواستند تا در دور دوم انتخابات به امانوئل ماکرون، میانه رو رای دهند و باعث شکست ملی گرایی پوپولیستی، مارین لوپن شوند. به گزارش عصر ایران به نقل از سایت خبری Real Clear، سیاسیون میانه رو جناح چپ و راست که شامل احزاب بازنده دور اول انتخابات یعنی حزب سوسیالیست و حزب جمهوریخواه می شوند، به دنبال بلوکه کردن مسیر دستیابی لوپن به قدرت در انتخابات دور دوم در ۷ می هستند.رای دهندگان، کاندیداهای انتخابات را از ۱۱ نفر به دو نفر تقلیل دادند.انتخابات ریاست جمهوری فرانسه به طور گسترده‌ای به عنوان آزمونی برای موج پوپولیسم است که سال گذشته خودش را در رای مردم بریتانیا به خروج کشورشان از اتحادیه اروپا و رای مردم آمریکا به انتخاب دونالد ترامپ نشان داد. «ژان لوک ملانشن»، کاندیدای شکست خورده چپ افراطی از اعلام حمایت از مکرون خودداری کرده است، به همین دلیل لوپن و جبهه ملی امیدوارند تا بتوانند آرای وی را کسب کنند. در همین راستا، استیو بریوس، معاون جبهه ملی به آسوشیتدپرس گفته است: رای دهندگانی که به آقای ملانشن رای داده‌اند، رای دهندگان عصبانی هستند. آنها می توانند با ما به توافق برسند. آنها به دنبال انتخابی خارج از سیستم هستند.
متحد شدن احزاب فرانسه برای شکست پوپولیست‌ها
انتخاب از داخل سیستم دیگر تنها گزینه نیست. رای دهندگان به دو جریان اصلی که دهه‌ها قدرت را در اختیار داشتند، دست رد زدند و لوپن و مکرون که هنوز مورد آزمون قرار نگرفته است؛ را انتخاب کردند. ماکرون پیش از این در سمت‌هایی که توسط مردم انتخاب شده باشد حضور نداشته و جنبش سیاسی اش را سال گذشته راه انداخته است.«بنوا آمون» کاندیدای سوسیالیست که حزبش اکثریت پارلمان را در اختیار دارد تنها ۶ درصد آرا را کسب کرد. فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری سوسیالیست که منفورترین رئیس جمهوری تاریخ معاصر فرانسه است در انتخابات کاندیدا نشد. فرانسوا فیون، کاندیدای حزب جمهوریخواه که با رسوایی‌های مالی روبرو شده بود با کسب ۲۰ درصد آرا در مقام سوم قرار گرفت. هر دو جریان راست و چپ میانه در پشت سر ماکرون قرار گرفته اند؛ ماکرونی که دیدی خوشبینانه به آزادی‌های فرانسه و اروپای متحد و مرزهای باز دارد و نقطه مقابل سیاست‌های تاریک لوپن قرار دارد. لوپنی که به دنبال «اول فرانسه» است و خواهان بسته شدن مرزها، امنیت شدیدتر، مهاجرت کمتر، حذف یورو و بازگشت فرانک فرانسه است. لوپن در اولین نطقی که پس از انتخابات داشت، لحنی تهاجمی علیه ماکرون به کار برد: مکرون احساساتی است. وی یک اروپاگرای افراطی است که به دنبال مرزهای کاملا باز است. وی اعتقادی به فرهنگ فرانسه ندارد. پس از پیروزی ماکرون در دور اول انتخابات، شاخص بازارهای اروپا افزایش یافت و شاخص اصلی بورس فرانسه به بالاترین حد خودش از سال ۲۰۰۸ رسید. آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان هم بهترین‌ها را برای ماکرون در دو هفته پیش رو آرزو کرد. پیتر آلتمایر، رئیس دفتر مرکل هم در توویترش نوشت: «پیروزی ماکرون نشان می دهد فرانسه و اروپا می توانند پیروز شوند. جناح میانه قوی تر از آن است که پوپولیست‌ها فکر می کنند».
نفس راحت اتحادیه اروپا از شکست پوپولیسم در فرانسه
تحلیلگران مسائل اروپا نتیجه انتخابات فرانسه را دارای پیام‌های گوناگونی برای این کشور و اتحادیه اروپا تفسیر کرده‌اند که شکست پوپولیسم، تغییر در ساختار احزاب اروپایی و امید به آینده از جمله آن‌ها است. به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا ، نتایج انتخابات ریاست جمهوری فرانسه حکایت از آن دارد که برخلاف برخی هراس‌ها، «مارین لوپن» رهبر حزب راست افراطی «جبهه ملی» نتوانسته است موفقیت چشمگیری را به دست آورد. وی تنها ۲۱ درصد از آرای شرکت کنندگان در انتخابات را کسب کرد و به دور دوم راه یافت. در عوض «امانوئل ماکرون» نامزد جوان، مستقل، میانه رو و نزدیک به چپ‌های فرانسه توانست بیشتر از ۲۴ درصد آرا را کسب کند. با توجه به حمایت‌هایی که دیگر احزاب و حتی نامزدهای شکست خورده در انتخابات از ماکرون به عمل آوردند پیش‌بینی می‌شود وی در دور دوم پیروز انتخابات این کشور باشد. پیروزی یک حزب تعامل گرا و طرفدار اتحادیه اروپا در فرانسه موجی از خوشحالی را برای بسیاری از شهروندان و مقام‌های کشورهای اروپایی در پی داشت. تحلیلگران پیش بینی می‌کردند اگر این بار فرانسه به سرنوشت بریتانیا گرفتار و اسیر ملی‌گرایی شود، اتحادیه اروپا یکی از پایه‌های اصلی خود را از دست می دهد و شکست و اضمحلال آن دور از ذهن نخواهد بود. رسانه‌های غربی تحلیل‌های گوناگونی را از شکست ملی گرایان و شعارهای پوپولیستی آن‌ها در انتخابات فرانسه ارائه کرده‌اند.
شکست پوپولیسم
شکست پوپولیسم و شعارهای عوام پسند از جمله نتایج این انتخابات تفسیر شده است. مارین لوپن با سردادن شعارهای ملی گرایانه و تهییج احساسات به دنبال کسب قدرت در این کشور بود اما رهبر جوان حزب «به پیش» (En Marche!) توانست با شعار اصلاح و نزدیکی به اتحادیه اروپا وی را شکست دهد. تارنمای نشریه کانادایی «گلاب اند میل» در گزارشی نتیجه انتخابات فرانسه را حاوی این پیام برای کل اروپا دانست که پوپولیست‌ها در دیگر کشورها نیز ممکن است شکست بخورند.آن زمان است که اتحادیه اروپا با کنار زدن پوپولیسم می تواند رکود را به تدریج پشت سر بگذارد. این گزارش افزود: این انتخابات پیام روشنی را برای اتحادیه اروپایی داشت که تا چند ماه پیش نسبت به آینده خود به شدت نگران بود. گروه‌های پوپولیست در کشورهای هلند، آلمان و حتی بریتانیا در ماه‌های اخیر ضعیف شدند و اکنون این امید در اروپا زنده شد که شرایط به نفع اتحادیه اروپا رقم می خورد. یکی از نزدیکان «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان اظهار داشت، فرانسه و اروپا در کنار یکدیگر می توانند برنده باشند. اکنون آن‌ها از پوپولیست‌ها قوی تر هستند. تارنمای نشریه معتبر «فارین افیرز» پس از انتخابات فرانسه چند گزارش و تحلیل در مورد این رخداد بااهمیت برای اروپا منتشر کرد. این تارنمای تحلیلی در گزارشی با عنوان «مرگ و زندگی سوسیال دموکراسی» نوشت ایده‌الیسم در نهایت بر پوپولیسم پیروز شد. به نظر می‌آمد که پوپولیسم داستانی پایان ناپذیر باشد آن موقع باید سقوط سوسیال دموکراسی را می دیدیم. تارنمای نشریه «پولتیکو»، هم یکی از پیامدهای این انتخابات را شکست پوپولیسم در فرانسه دانست و آورد: مردم فرانسه پوپولیسم را شکست دادند اما آن را نابود نساختند. چند ماه پیش مارین لوپن ۲۸درصد آرا را کسب کرده بود اما به شدت سقوط کرد. به عبارت دیگر لوپن و ژان لوک ملانشنکه هر دو نفر شعارهای پوپولیستی سر داده بودند در کل تنها ۴۰ درصد آرا را کسب کردند. حال آنکه گروه رقیب بیش از ۴۹ درصد رای‌ها را به دست آورد. فرانسه اکنون ادامه روند جهانی شدن و ادغام بیشتر در اروپا را دنبال می کند.
تغییر در ساختار احزاب
به نظر می رسد از جمله نتایج به دست آمده از انتخابات فرانسه، تغییر در صف بندی‌های سیاسی و چینش احزاب کشورهای اروپایی باشد. تحلیلگران کاهش اقبال عمومی فرانسوی‌ها به احزاب سنتی این کشور را ناشی از بی اعتمادی مردم این کشور به دو رئیس جمهوری کنونی و پیشین
( «فرانسوا اولاند» و «نیکلاس سارکوزی») فرانسه می‌دانند. سارکوزی به گروه‌های راست نزدیک بود و اولاند هم نماینده چپ‌های فرانسه بود. تارنمای نشریه «فارین افیرز» در یکی از این گزارش‌ها که با عنوان «انتخاباتی تاریخی اما غیرشگفت آور در فرانسه» منتشر شد ، آورده است که در این انتخابات حزب‌های اصلی کنار زده شدند و دو حزب تازه وارد و کمتر شناخته شده به مرحله دوم راه یافتند.بسیاری از رسانه‌های آمریکایی این اتفاق را نابودی احزاب جریان ساز فرانسه دانستند و برخی نیز این رخداد را مرحله ای برای تغییر ساختار حزبی در فرانسه و اروپا تحلیل کردند.فارین افیرز افزود: این انتخابات پیام‌های مهم تاریخی را برای حزب‌های سوسیالیست و جمهوریخواه به همراه داشت. حزب‌هایی شکست خوردند که بیشتر از ۵۰ سال بر این کشور حکومت می کردند. با این وجود نتیجه این انتخابات غیرقابل پیش بینی نبود. دو نامزدی که در دور دوم انتخابات رقابت می کنند نیز افرادی خارج از سیستم این کشور نیستند. فارین افیرز در گزارش دیگری انتخابات فرانسه را تحولی دانست که می تواند هنجارهای تازه ای را برای اتحادیه اروپا به همراه بیاورد چراکه هیچ یک از نمایندگان احزاب اصلی فرانسه در آن حضور ندارند. نمایندگان سوسیالیست چپ میانه رو و رقیب تاریخی آن‌ها یعنی جمهوریخواهان راست میانه نتوانستند به مرحله دوم راه پیدا کنند. بسیاری از هم اکنون پیش بینی می کنند که ماکرون میانه رو که خواستار نزدیکی به اتحادیه اروپا است در دور دوم هم پیروز می شود.
امید به آینده اتحادیه اروپا
نتیجه انتخابات فرانسه امیدواری به آینده و بقای اتحادیه اروپا را زنده نگاه داشت. رای فرانسوی‌ها به ملی گرایی می توانست ضربه مهلکی به اتحادیه اروپا و مقدمه ای برای فروپاشی آن باشد. تارنمای نشریه پلتیکو در گزارش خود نتیجه دور نخست انتخابات ریاست جمهوری فرانسه را دارای این پیام مهم دانست که فرانسوی‌ها یک میانه رو را به یک راست تندرو ملی گرا ترجیح دادند. در این انتخابات مردم فرانسه با انتخاب ماکرون به تغییر و تجدید حیات کشورشان رای داده اند. آنها ماکرون را انتخاب کردند تا اصلاح اتحادیه اروپا را همانطور که قول داده اجرایی کند. گلاب اند میل نیز آورده است اکنون دورنمای خروج فرانسه از اتحادیه اروپا از بین رفته است. به همین دلیل روز پس از انتخابات ارزش یورو دو درصد افزایش یافت و بازار سهام اروپایی نیز سه درصد رشد داشت. این پیام خوبی برای مردم اروپا است. پیش از این فرانسوی‌ها برای همه چیز اروپا را سرزنش می کردند. پیروزی نهایی ماکرون در انتخابات نشاندهنده این است که اروپا قدرتمند است و مردم در این قاره می توانند متحد شوند.در واقع این انتخابات در کنار دیگر انتخابات‌ها در اروپا نشان داد احزاب سنتی و جریان ساز در حال عقب رانده شدن از سوی احزاب جدیدی هستند که از تجارت آزاد، مهاجرت و ارزش‌های جامعه لیبرال دفاع می کنند.
انقلاب خاموش در پاریس
مرحله دوم انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در حالی انجام خواهد گرفت که کمتر کسی فکر می‌کرد، این مرحله از آن بدون حضور دو حزب سنتی سوسیال و جمهوری خواه، صورت بگیرد.سرانجام انتخابات ریاست جمهوری فرانسه برگزار شد. «امانوئل ماکرون» و «مارین لوپن» به ترتیب توانستند با کسب ۷ر۲۳ درصد و ۷ر۲۱ درصد آرا به دور دوم و نهایی رقابتهای انتخاباتی راه پیدا کنند.اکنون رسانه‌های فرانسوی و اروپایی بر روی دور دوم رقابتهای انتخاباتی در فرانسه متمرکز شده‌اند. به عبارت بهتر، تمرکز اصلی رسانه‌ها و تحلیلگران اروپایی بر روی رقابت نهایی میان ماکرون و لوپن است. این در حالی است که برگزاری انتخابات ریاست جمهوری فرانسه نقطه آشکارساز حذف احزاب سنتی از معادلات اجرایی و سیاسی پاریس، حداقل طی ?سال آینده است.
آنچه در جریان انتخابات ریاست جمهوری فرانسه رخ داده اما، نوعی انقلاب خاموش محسوب می شود. طی دهه‌های گذشته، قدرت اجرایی و سیاسی در فرانسه همواره میان دو حزب سوسیالیست و راست میانه (جمهوریخواه) در حال گردش بود. افرادی مانند «میتران»، «ژاک شیراک»، «سارکوزی» و «اولاند» هر کدام به یکی از این دو جریان تعلق داشتند.اساسا کمتر کسی در فرانسه تصور می کرد که روزی انتخابات دور نهایی ریاست جمهوری در این کشور بدون حضور نامزدهای سوسیالیست و جمهوریخواه برگزار شود.اصلی ترین پیام انتخابات ریاست جمهوری فرانسه، گذار شهروندان فرانسوی از احزاب سنتی است. امانوئل ماکرون به عنوان نامزدی مستقل در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه حاضر شده و مارین لوپن نیز سکان هدایت جریان راست افراطی (جبهه ملی) در این کشور را بر عهده دارد. در این معادله، خبری از سوسیالیست‌ها و جمهوریخواهان نیست.به راستی چه اتفاقی در فرانسه رخ داده است؟ واقعیت امر این است که حضور سیاستمداران ناتوانی مانند سارکوزی و اولاند طی یک دهه اخیر، منجر به افول شدید محبوبیت عمومی دو جریان چپ و راست میانه در فرانسه شد.«فرانسوا فیون» نامزد حزب جمهوریخواه فرانسه در انتخابات اخیر حدود ??درصد آرا را به خود اختصاص داد. در این میان، نامزد حزب سوسیالیست وضعیت به مراتب بدتری داشت، «بنوا آمون» نامزد حزب سوسیالیست پس از «ژاک ملانشن» نامزد جریان چپ افراطی در فرانسه، رتبه پنجم را به دست آورد.
این نتیجه مترادف با رقم خوردن شکستی تاریخی برای حزب سوسیالیست فرانسه محسوب می شود.همان گونه که اشاره شد، شهروندان فرانسوی طی یک دهه اخیر آثار حضور دو حزب جمهوریخواه و سوسیالیست را در عرصه سیاست داخلی، اقتصاد و سیاست خارجی کشورشان ملاحظه کرده اند.آنها معتقدند نتیجه حضور افرادی مانند سارکوزی و اولاند در کاخ الیزه چیزی جز عقب گرد پاریس در نظام بین الملل و وقوع بحرانهای اجتماعی و اقتصادی در این کشور نبوده است. از این حیث نمی توان نسبت به نتایج رقابت انتخاباتی اخیر در فرانسه بی تفاوت ماند. تحولات عمیق و زیربنایی که در جامعه فرانسه رخ داده، منجر به اقبال شهروندان فرانسوی نسبت به نامزدهای مستقل و حتی راست افراطی شده و همین مسئله، می تواند تعیین کننده آینده سیاسی پاریس برای ده سال آتی باشد. در چنین معادلهای اهمیت چندانی ندارد که ماکرون یا لوپن به کاخ الیزه راه پیدا کنند بلکه آنچه اهمیت دارد، تغییر هندسه و ساختار سیاسی موجود در پاریس است و بدون شک احزاب سنتی فرانسه جهت بازگشت به معادلات سیاسی و اجرایی پاریس کار بسیار سختی پیش رو خواهند داشت.از دست دادن مقبولیت عمومی از یک سو و وقوع منازعات درون حزبی، هر دو جریان راست میانه و سوسیالیست را در معرض خطر جدی قرار داده است. نکته قابل تامل اینکه بسیاری از رسانه‌های اروپایی ترجیح می دهند در خصوص حذف جریانهای سنتی از معادلات اجرایی فرانسه سخنی به میان نیاورند. تعلق خاطر بسیاری از رسانه‌های اروپایی به دو جریان راست و چپ میانه سبب شده تا آنها انقلاب خاموشی که در فرانسه رخ داده است را به یک رقابت انتخاباتی ساده در این کشور تقلیل دهند.
ادامه دارد