صاحب‌خبر - بهنام صارمی، خواننده روزنامه از تهران در تماسی تلفنی درباره آنچه وضعیت آشفته پارکبان‌ها و پارکومترها در تهران می‌نامد، می‌گوید: باور کنید این روزها ما هر وقت برای تفریح یا کار اداری در تهران با خودروی شخصی بیرون می‌رویم تن‌مان بی‌اغراق باید بلرزد چون هنوز از ماشین پیاده نشده اید که می‌بینید یکی قبض به دست روبه‌رویتان ایستاده و می‌گوید 3 هزار تومان. بحث کردن هم بی‌فایده است. وقتی قانون جدید پارک و نرخ پارک در معابر به تصویب رسید قرار بود نیم ساعت پارک رایگان باشد و بعد به ازای هر ساعت 300 تومان پرداخت شود ولی در حال حاضر پارکبان‌ها که معلوم نیست واقعاً متعلق به چه شرکت و نهادی هستند قبض‌های سفید بدون هیچ مشخصه خاص را که هر کس می‌تواند آنها را چاپ کند در دست گرفته‌اند و از راننده می‌خواهند 3 هزار تومان پرداخت کند. وقتی هم اعتراض می‌کنی چرا برای یک ربع ساعت توقف چنین پولی باید پرداخت کنم می‌گویند به ما مربوط نیست و همه می‌گویند یک ربع و نیم ساعت اما تا شب سراغ ماشین‌شان نمی‌آیند. اما آنچه این خواننده در گلایه‌اش مطرح می‌کند این روزها برای همه ما که در تهران و کلانشهرها زندگی می‌کنیم پدیده آزاردهنده‌ای شده است. هدف از اجرای طرح پارکبان، درآمدزایی برای شهرداری و شرکت‌های پیمانکاری و اشتغالزایی بود اما واقعیت آن است که این طرح در طول مدت اجرا عملاً به وسیله‌ای برای اصطکاک شهروندان با همدیگر و مصداق «پول زور» تبدیل شد، به طوری که در مقاطعی با سیاست پررنگ شدن استفاده از پارکومتر، تصمیم بر این شد که پارکبان‌ها از سطح شهر جمع‌آوری شوند و شهروندان با پارکومترهایی با نرخ مصوب طرف حساب باشند اما تجربه پارکومترها نه در تهران و نه در شهرهای دیگر موفقیت‌آمیز نبود و در نهایت دوباره سر و کله پارکبان‌ها پیدا شد. خواننده محترم روزنامه ایران! دیدگاه شما درباره وضعیت آشفته و نابهنجار پارک کردن خودرو در معابر شهری چیست؟ شما چه تجربه‌ای در این زمینه دارید و فکر می‌کنید برای اینکه بتوان موضوع پارکبان‌ها و پارکومترها را به سامانی رساند چه باید کرد؟ کوتاهی و تخلفات شهرداری‌ها و شوراهای شهر در این باره چیست؟∎​