صاحب‌خبر - 9دی- در هفته گذشته خبری درباره واگذاری ده‌ها واحد مسکونی گران‌قیمت با تخفیف‌های کلان به برخی مدیران و چهره‌های سیاسی از جانب شهرداری تهران منتشر شد و رسانه‌های زنجیره‌ای حامی دولت تلاش کردند با تمرکز بر این خبر، رسوایی مفاسد دولت یازدهم از حقوق‌های نجومی تا بازداشت یک عضو تیم مذاکره‌کننده هسته‌ای به اتهام جاسوسی را ماستمالی کنند. واگذاری این املاک با تخفیف‌های بالا به مدیرانی که مطمئنا وضع مالی خوبی دارند، (در صورت صحت) جای هیچ توجیهی ندارد و شهردار تهران باید بابت چنین اقدام غیراخلاقی مورد عتاب قرار گیرد و حتی اگر استعفا دهد هم جای تعجب نخواهد داشت؛ یعنی اقداماتی که مسئولان ارشد دولت یازدهم بابت فساد حقوق‌های نجومی انجام ندادند باید توسط قالیباف انجام پذیرد. با این حال، همین که شهردار تهران در نامه به قوه قضائیه خواستار ورود دستگاه قضایی برای رسیدگی به این موضوع شده و در واقع، دستگاه قضایی را حَکَم قرار داده، جای تشکر دارد. زیرا در مورد مشابه حقوق‌های نجومی، حسن روحانی معاون اولش را مامور رسیدگی قرار داد و تاکنون هم به شدت با ورود دستگاه قضایی برای برخورد با متخلفان مخالفت کرده است. چرا شهرداری تهران به اینجا رسید؟ هرچند دستگاه قضایی هنوز به طور کامل به موضوع واگذاری املاک به برخی مدیران توسط شهرداری تهران رسیدگی نکرده و نمی‌توان نظر قطعی در این باره داد، اما وقوع چنین اقدامی در شهرداری تهران با توجه به سبک مدیریتی قالیباف، دور از انتظار نبوده و نیست. در حالی این روزها اصلاح‌طلبان با رمز واگذاری املاک به جان شهرداری تهران افتاده‌اند که جریان‌های ارزشی از 10 سال پیش نسبت به عملکرد قالیباف در شهرداری خصوصا ریخت و پاش‌های این ارگان انتقاد داشته‌اند. در این 10 سال بارها به قالیباف تذکر داده شد که به جای رویکرد تکنوکراتی و کارگزارانی در شهرداری، رویکرد انقلابی در پیش بگیرد اما خیلی دیر به این انتقادات، توجه شد. تکنوکرات‌ها میهمان قالیباف در تمام هشت سال دولت احمدی‌نژاد، شهرداری تهران پاتوق کارگزاران، تکنوکرات‌ها و اصلاح‌طلبان و در یک کلام منتقدان و مخالفان دولت‌های نهم و دهم بود. بسیاری از مدیران کنونی دولت یازدهم، در زمان دولت قبل همه‌کاره شهرداری تهران بودند و بخشی از حملات شهرداری علیه دولت را ساماندهی می‌کردند. این مدیران تکنوکرات که هم‌اکنون در دولت یازدهم فاجعه حقوق‌های نجومی را رقم زده‌اند و آبروی کابینه روحانی را برده‌اند، در شهرداری نیز همان خوی کاخ‌نشینی و ریخت و پاش را داشتند و تاسف‌آور آن که قالیباف تلاش داشت خود را به این قماش مدیران نزدیک نشان دهد تا شاید از سبد رای اصلاح‌طلبان، سهمی به دست آورد. متاسفانه این رویکرد تکنوکراتی در تمامی این سال‌ها در شهرداری قالیباف ادامه داشته و ریخت‌ و پاش‌ها و حیف و میل‌های قالیباف همواره مورد انتقاد جریان ارزشی قرار داشت اما جریان اصلاح‌طلب-کارگزاران در تمامی هشت سال دولت احمدی‌نژاد، یک تنه حامی قالیباف در برابر انتقادات جریان ارزشی و انقلابی بودند. جالب آن که اکنون همان حامیان قبلی، با تمام توان به قالیباف حمله می‌کنند و تلاش دارند با علم کردن ریخت و پاش‌های شهرداری، خود را ضدفساد جلوه دهند و از منجلاب مفاسد دولت یازدهم خود را مبرا جلوه دهند. این در حالی است که این طیف ارزشی و انقلابی هستند که علمدار نقد عملکرد شهرداری قالیباف بودند سابقه تذکرات آنها به ریخت و پاش‌های شهرداری بیش از 10 سال عمر دارد. خبرنگارانی که نان‌خور شهرداری بودند نکته دیگر درباره هجمه رسانه‌ای به شهرداری تهران است. تا چند سال پیش همین افرادی که اکنون در رسانه‌های اصلاح‌طلب مشغول نواختن آقای شهردار هستند، حقوق بگیر شهرداری تهران بودند و با همین قلم هتاکانه و غیرمنطقی خود که امروز به قالیباف حمله می‌کنند، به منتقدین او نظیر جوانان حزب‌اللهی و جبهه پایداری حمله می‌کردند و مورد حمایت مجموعه شهرداری تهران هم بودند. برخی چهره‌های شاخص خبری که در میان رسانه‌های جریان اصلاحات که به طور شدید به قالیباف حمله می‌کنند، کسانی هستند که بارها و بارها از سوی رسانه‌های انقلابی نسبت به حضورشان در نشریات و مجلات وابسته به شهرداری تهران و مطبوعات نزدیک به محمدباقر قالیباف هشدار داده شده بود اما با بی اعتنایی آقای شهردار و تیم شهرداری روبرو شده بود. در واقع شهرداری تهران که این روزها تاوان رقابت احتمالی در انتخابات ریاست جمهوری سال آینده با حسن روحانی را پس می دهد، اکنون توسط افرادی محاکمه می شود که زمانی مورد حمایت تیم رسانه ای شهرداری تهران قرار داشتند و به عنوان خبرنگار برای نشریات و روزنامه های نزدیک به قالیباف، تحلیل و خبر می نوشتند و منتقدین اصولگرای او را با شدیدترین الفاظ مورد حمله و توهین قرار می دادند. تا چند سال پیش افرادی که اکنون در رسانه‌های اصلاح‌طلب مشغول نواختن آقای شهردار و گرفتن انتقام عدم انتخاب شهرداری دیگر در تهران هستند، حقوق بگیر همین شهرداری تهران بودند و با همین قلم هتاکانه و غیرمنطقی خود که امروز قالیباف را می‌کوبند، به منتقدین او و از جمله انقلابی ترین چهره های انقلاب حمله می‌کردند و مورد عتاب مجموعه شهرداری تهران که قرار نمی گرفتند هیچ، بر آزادی عمل آنها نیز افزوده می شد. مجموعه فرهنگی و رسانه‌ای وابسته به شهرداری و نزدیک به شهردار تهران مملو از افرادی است که نه تنها کوچکترین اعتقادی به انقلاب اسلامی و ارزش‌های مدیریت جهادی موردنظر مجموعه شهرداری ندارند، بلکه از جمله افرادی هستند که نزدیک‌ترین رابطه را با جریان فتنه و نیروهای افراطی جریان اصلاحات دارند که تناسبی با ساختار مبتنی بر مدیریت جهادی نداشته و ندارد. تجربه تلخ اگر محمدباقر قالیباف در سال‌های گذشته به تذکرهای دلسوزانه نیروهای انقلابی و حزب‌اللهی در زمینه عدم همراهی و همکاری با مدیران اصلاح‌طلب، کارگزارانی و تکنوکرات گوش می‌داد و زمینه را برای خارج شدن افراد انقلابی و جایگزین شدن نیروهای افراطی اصلاح‌طلب در مجموعه تحت هدایت خود به بهانه جذب حداکثری و تلاش برای به دست آوردن رای آنان فراهم نمی‌کرد، قطعا اکنون نیز شاهد نمکدان شکستن همین افراد نبود. قطعا نتیجه وقایع یک دهه‌ای تجربه شهرداری قالیباف، سربلندی جریان ارزشی و انقلابی است که در این دوران بدون آن که بر سر سفره شهرداری بنشیند، نقدهای دلسوزانه خود را ارائه کرد؛ چه آن زمان که از سال 84 تا 92 انتقادات جریان ارزشی به قالیباف با پاسخ توپخانه رسانه‌های زنجیره‌ای اصلاح‌طلب مواجه می‌شد و چه از سال 92 تاکنون که همان رسانه‌های زنجیره‌ای چون به سفره دولت رسیدند، نمکدان قالیباف را شکستند و به جان شهرداری افتادند تا مثلا اصولگرایان را بکوبند.∎​