به گزارش جام‌جم، در این پرونده مرد میانسال متهم است 13 سال قبل همسرش را به قتل رسانده است. 29 آذر سال 82 این جنایت به پلیس تهران گزارش شد. ماموران پس از حضور در محل قتل در خیابان مرودشت با جسد غرق در خون زن جوان روبه‌رو شدند که با ضربه‌های چاقو به قتل رسیده بود.

همسر این زن به ماموران گفت: امروز وقتی از خرید به خانه بازگشتم، با جسد غرق در خون او روبه‌رو شدم که با ضربه‌های چاقو به قتل رسیده بود. سریع با پلیس تماس گرفتم. در ادامه جسد به پزشکی قانونی منتقل و تحقیقات برای کشف راز قتل آغاز شد. ماموران در تجسس‌های خود به همسر مقتول مشکوک شده و به بازجویی از او پرداختند که وی سرانجام به قتل اعتراف کرد.

او درباره انگیزه‌اش گفت: روز حادثه با پسرم برای خرید به میوه‌فروشی رفتیم. در آنجا پسرم گفت؛ زیاد پول خرج نکن مامان دعوایت می‌کند. این حرف باعث شد مرد میوه‌فروش و پسرش به حالت تمسخر به من بخندند. این رفتار آنها عصبانی‌ام کرد. به خانه بازگشتم و سر این موضوع با هم درگیر شدیم که او را کشتم. بعد سعی داشتم با صحنه‌سازی خود را از مجازات قصاص نجات دهم.

متهم سال 83 محاکمه و به قصاص محکوم شد که حکم مجازاتش در شعبه 37 دیوان عالی کشور تائید شد. بعد از مدتی مادر مقتول فوت کرد و خواهر و برادرهای مقتول به عنوان اولیای‌دم محسوب شدند. با گذشت 13سال از قتل، مرد اعدامی در نامه‌ای به دادستان خواستار تعیین تکلیف خود شد. دادستان هم براساس ماده 429قانون مجازات اسلامی پرونده را برای رسیدگی به دادگاه کیفری استان تهران فرستاد.

دیروز به این درخواست در شعبه چهارم دادگاه کیفری استان تهران و به ریاست قاضی اصغر عبداللهی رسیدگی شد. در ابتدای این جلسه پسر 20 ساله مقتول اعلام کرد شکایتی از پدرش ندارد.

متهم هم در دفاع از خود گفت: 13 سال است که در زندان بلاتکلیف هستم. نه حکم را اجرا می‌کنند و نه مرا می‌بخشند. از این وضعیت خسته شده‌ام و درخواست رسیدگی به پرونده‌ام را دارم.

با توجه به این‌که اولیای دم برای تعیین تکلیف قاتل اقدامی نکرده بودند، قاضی دادگاه او را به ده سال حبس و دیه محکوم کرد. مرد اعدامی می‌تواند با سپردن وثیقه از زندان آزاد شود.