به گزارش "ورزش سه"، در فضایی که برخی رشته‌ها نتوانسته‌اند در المپیک ریو انتظارات را برآورده کنند، انتظار از مسوولان پررنگ‌تر شده و همین موضوع در برخی رشته‌ها فضای احساسی را نیز به وجود آورده تا جایی که برای برخی روسا، نام‌هایی نیز به‌عنوان جانشین مطرح می‌شود. فدراسیون‌های تکواندو، دوومیدانی، پینگ پنگ و جودو، از جمله فدراسیون‌هایی هستند که عملکرد ضعیفی در ریو داشته اند؛ ضمن اینکه نباید از دو فدراسیون قایقرانی و تیر و کمان نیز چشمپوشی کرد. البته از نفرات اعزامی این دو رشته، انتظاری نمی‌‌رفت و پیش بینی همانی بود که اتفاق افتاد اما اگر کمی به عقب برگردیم و به پروسه کسب سهمیه المپیک نگاه کنیم، به این نتیجه می‌رسیم که اینها را نیز باید در زمره فدراسیون‌های ضعیف قرار داد و به همین خاطر است که انتظار می‌رود، ارزیابی دقیقی از سوی مسوولان هر دو بخش کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش صورت گیرد و گزارش‌ها به طور شفاف ارائه شود. گزارش‌هایی که می‌تواند زمینه ساز اتفاق‌های تازه‌ای هم باشد.

از این فدراسیون‌ها جودو با سرپرست اداره می‌شود و تیر و کمان هم به روزهای آخر مدیریتی‌اش رسیده است. در مورد قایقرانی هم بعید است تصمیم خاصی اتخاذ شود اما در مورد برخی از فدراسیون‌ها از جمله تکواندو و دوومیدانی شرایط فرق می‌کند. اوضاع و احوال این دو رشته هم با هم متفاوت است. پولادگر که سالهاست ریاست فدراسیون تکواندو را بر عهده دارد، با اینکه از سوی مربیان قدیمی، نقدهایی را می‌شنود اما با موج مخالفان از سوی ورزشکارانش مواجه نیست در حالی‌که در دوومیدانی، تقریبا بیشتر ورزشکاران، گلایه دارند. ضمن اینکه قدرت شخصی رییس فدراسیون دوومیدانی، کمتر از رییس قدیمی تکواندو است و در بین فدراسیون‌هایی که ضعیف عمل کرده‌اند، او وضعیت متزلزل‌تری نسبت به بقیه روسای فدراسیون‌ها دارد.

به هر حال چهارشنبه قرار است نخستین نشست رسمی وزیر ورزش با روسای فدراسیون‌ها با محور المپیک ریو برگزار شود و با وجود اینکه نصرا... سجادی، به‌عنوان معاون وزیر ورزش معمولا سعی کرده مدارای بیشتری داشته باشد و در مواقع شکست حداقل در گفت و گوهایش با رسانه‌ها، تاکید می‌کند که نباید عجله کرد اما هیچ بعید نیست که این نشست، مقدمه‌ای برای برخی اتفاق‌های تازه در برخی فدراسیون‌ها باشد. از 13 فدراسیونی که راهی المپیک شده‌اند، پینگ پنگ، دوومیدانی، بوکس، شمشیربازی و والیبال، در سال نخست دوره چهارساله‌شان به سر می‌برند. غلامرضا امینی، به‌عنوان رییس قایقرانی، سال دوم ریاست خود را پشت سر گذاشته و تیر و کمان و دوچرخه سواری، هم دوره چهارساله‌شان به اتمام رسیده است. رسول خادم، سومین سال مدیریت را تمام کرده است و پولادگر هم یک سال و نیم تا پایان دوره چهارساله زمان دارد. جودو هم که زودتر از موعد بلاتکلیف شده و به همین خاطر باید منتظر انتخابات مهرماه باشد. می‌ماند وزنه‌برداری و تیراندازی که روسای این دو فدراسیون هم در نیمه راه مدیریت خود هستند و یکی ‌شان خیلی خوب عمل کرده و دیگری بخشی از انتظارات را برآورده نکرده است اما مشکلی بابت ادامه حضور ندارد.

 با نگاه به این ترکیب می‌توان گفت که از بین فدراسیون‌هایی که مدیرانشان نوپا هستند، دوومیدانی وضعیت مطمئنی ندارد و از بین آنهایی که در نیمه راه هستند، تکواندو، شرایط خیلی خوبی ندارد. تکلیف سه رشته هم که مشخص است. دوچرخه سواری، جودو و تیر و کمان، به زودی باید منتظر رییس جدید باشند. با این حساب 5 فدراسیون از بین 13 فدراسیونی که 14 رشته (کشتی فرنگی و آزاد، دو رشته حساب می‌شود) را راهی ریو کردند، در حوالی شان حال و هوای تغییر وجود دارد، اگرچه باید منتظر ماند و دید، در نهایت مسوولان ورزش چه تصمیمی می‌گیرند. ضمن اینکه نباید از عملکرد ضعیف بوکس هم غافل شد؛ همانطور که پیش از اعزام نیز خود مسوولان عنوان کردند که این فدراسیون نتوانسته انتظارات را در مسیر کسب سهمیه المپیک برآورده کند.