به گزارش خبرگزاری فارس از شرق استان تهران، شهرستان دماوند یکی از خوش آب و هواترین نقاط استان تهران است که با ظرفیتهای مختلف گردشگری، کشاورزی، صنعتی و... در نزدیکی پایتخت ایران اسلامی قرار گرفته و آب و هوای مساعد آن نظر بسیاری از گردشگران را به خصوص در ایام تعطیل به خود جلب کرده است.
امروز شهرستان دماوند به نوعی حیات خلوت مردم شهر تهران محسوب میشود و در ایام تعطیل شاهد حضور سیل عظیمی از جمعیت مردم شهر تهران و استانهای همجوار به این شهرستان هستیم؛ موضوعی که میتوان به خوبی از آن بهرهبرداری کرد.
در شهرستان دماوند طی سه سال دولت یازدهم اقداماتی بسیاری برای توسعه و پیشرفت این شهرستان انجام شد و حتی شهر دماوند با مصوبه هیأت دولت به عنوان شهر نمونه گردشگری معرفی شد؛ هرچند هنوز کمبودهای زیادی برای توسعه گردشگری در زمینه زیرساختها وجود دارد.
در آغاز سال چهارم دولت یازدهم نگاهی داریم به آنچه طی سه سال گذشته با سکانداری ناصر محمودیفرد در شهرستان دماوند رقم خورده است؛ فرمانداری که با مدیریت خود بسیاری از معضلات دماوند را تاحدودی کاهش داد و شاید مهمترین تدبیرش را میتوان در برگزاری دو مرحله انتخابات انتخابات هفتم اسفندماه و دهم اردیبهشتماه امسال عنوان کرد.
در این راستا، برای پاسخ به بسیاری از سؤالات گفتوگوی متفاوتی با ناصر محمودیفرد، فرماندار شهرستان دماوند داشتهایم که در ادامه میخوانیم:
*در گفتوگویی که در سال 93 با شما انجام شد، گلایه این بود که پاسخها بسیار کلی بوده است؛ امیدوارم امروز به نتیجه بهتری برسیم و به عنوان سؤال نخست، اینکه آقای فرماندار بالاخره هستید یا میروید؟
محمودیفرد: (خنده) بگذارید مصاحبهمان را بکنیم.
در پاسخ به نکته نخستی که گفتید، در آن سال تازه کار را آغاز کرده بودیم و به همین دلیل طبیعی بود پاسخها و گزارش بنده کلی باشد و بیشتر به تبیین سیاستها میپرداخت و مجبور بودیم برنامههایی که قرار به اجرا است را بیان کنیم.
امروز باید جزئیتر اقداماتی که صورت پذیرفته و آنچه عملی شده را به صورت گزارش بیان کنیم؛ واقعیت این است که به طور کلی، این دولت با محدودیتهای شدید منابع مالی مواجه بود؛ کاهش درآمدهای دولت هم در بخش نفت و هم رکود باعث شد که اعتبارات تملک دارایی در مجموعه کشور قوت و قدرت خود را برای تزریق به پروژهها نداشته باشد، از طرفی پروژههای جدید و زیادی در سراسر کشور آغاز شده بود.
در دماوند نیز تمام پروژهها به لحاظ پیشرفت فیزیکی نیمهکاره بود؛ پروژههایی از پنج درصد تا هشتاد درصد پیشرفت فیزیکی داشتیم و در عین حال، اعتبارات با شدت و ضعف در این سالها وارد سیستم و سعی شد تا برخی پروژهها پیشرفت داشته باشد؛ اما بخش دیگری هم همچون ارزش افزوده، جرائم راهنمایی و رانندگی و درآمدهای کمیسیون ماده 99 برای درآمدها وجود داشت.
با همه محدودیتهایی که داشتیم، توانستیم اعتبارات خوبی را در این موارد جذب کنیم؛ بنابراین اقدامات مؤثری در روستاها انجام شد و در بخشهای روستایی توانستیم موفق شویم؛ این درآمدها به خصوص ماده 99 وارد دهیاریها شد و توانستند در بخش عمرانی و سایر موضوعات توسعه و آبادانی روستا هزینه کنند؛ روستایی نبوده است که از این اعتبارات بهرهمند نباشد به خصوص روستاهای فاقد دهیار یا شورا و سعی کردیم به صورت عادلانه اتفاق بیفتد و این روستاها به صورت متوازن از این فرصت استفاده کنند و همپای سایر روستاهای بهرهمند پیش بروند.

در بخش عمران اعتبارات خوبی جذب شد/ مشکل خاصی با هیچ ادارهای در دماوند نداشتیم
*بعد از سه سال تصدی فرمانداری دماوند عملکرد اجرایی خود و مجموعه ادارات دولتی را در دولت تدبیر و امید چگونه برآورد میکنید؟
محمودیفرد: همانطور که گفتم با وجود همه محدودیتهایی که وجود داشت، باور ما این است که در بخش عمرانی و زیرساختهای روستایی شهرستان دماوند خیلی خوب کار و اعتبارات خوبی جذب شد.
*یعنی در بخش روستایی از عملکرد مجموعه ادارات و فرمانداری راضی هستید؟
محمودیفرد: در این بخش راضی هستیم؛ کار هم قابل تحقیق و ارزیابی است، به طور مثال میگویم در ابتدای دوره وقتی میخواستیم به یک روستا از درآمدهای ماده 99، 60 میلیون تومان بدهیم تجربه و قدرت استفاده از این پول را نداشت، اکنون یک میلیارد تومان هم پول بدهیم، قطعاً میتواند مدیریت کند و انجام دهد.
از همین درآمدها عمران و آبادی در بخش عمدهای از روستاها وجود دارد؛ در بخش ادارهها نیز در این مدت که من مسؤولیت شهرستان دماوند را عهدهدار بودم، هیچ مشکل خاصی با هیچ ادارهای نداشتیم و تعامل خوبی وجود داشته است؛ همه دستگاهها خودشان را در چهارچوب سیاستهای حاکمیتی دولت میدیدند؛ عموماً در راستای سیاستهایی که فرمانداری دنبال کرده بود، کاملا هماهنگ عمل کردند و موردی که باعث ایجاد مانع جهت ارائه خدمت به مردم شود را شاهد نبودیم.
*در این مدت کدام ادارات دولتی جزو ادارات موفق به شمار میآیند و از نگاه شما نمره بالاتری کسب میکنند؟
محمودیفرد: دستگاهها دربخش عمدهای از فعالیتها همپوشانی یکدیگرند؛ وقتی قرار است اقدامی صورت بگیرد همانقدر که جهاد و منابع طبیعی دریک پروژه باید نقش ایفا کنند، برق، آب و گاز هم دخیل هستند و همه دستگاهها هر کدام بخشی از وظایف را عهدهدار می شوند و خدمات را انجام میدهند.
در بخش راه و شهرسازی خیلی کارهای خوبی انجام شد؛ در بحرانها خوب عمل کردیم و شهرداری دماوند در جذب سرمایهگذار و در انجام سیاستی که ما به عنوان سیاست استفاده از مشارکتهای مردمی مد نظر داشتیم به خصوص بحث توسعه گردشگری و آمادهسازی جذب گردشگر اقداماتی انجام داد که پروژههای قابل توجهی بوده و در بخش زیرساختها و توسعه راهها نیز انصافاً کارهای خوب انجام شده است.
شهرداری دماوند عملکرد بهتری نسبت به سایر شهرداریها داشت، چون شهرداریهای دیگر دستخوش تغییرات بود و به لحاظ منابع مالی هم در مضیقه بودند، لذا در ارزیابی که انجام دادیم شهرداری دماوند به سبب اینکه توانست جذب سرمایهگذار را در کنار فعالیت شهرداری قرار دهد و موفقیتهایی هم در این حوزهها داشت، بهتر عمل کرده است.
ارائه تمام خدمات به مسکن مهر دماوند/ آنچه باعث نارضایتی شده به تعاونیها برمیگردد/ بهبود وضع گردشگری در دماوند
*در ابتدای تکیه بر کرسی فرمانداری چه ارزیابی داشتید و چه موضوعاتی را به عنوان اولویت در صدر برنامههای خود قرار داده بودید؟ چه میزان از انتظارات و برنامههای شما اجرایی شده است؟
محمودیفرد: در سطح شهرستان دماوند چند مسأله داشتیم؛ یکی پروژه مسکن مهر بود که دراولویتهایم بود که باید به ساماندهی برسد؛ اکنون میتوانم به جرئت بگویم در بخش ارائه خدمات دستگاههای دولتی همچون آب، برق و گاز توانستهایم همه خدمات را به مسکن مهر بدهیم؛ آنچه در مسکن مهر باعث نارضایتی شده است و انتظاراتی که در مردم است به خود تعاونیها برمیگردد که همپای دستگاههای دولتی پیش نیامدهاند و بخش عمدهای از مسائل به عهده خودشان بود و تعاونیها نتوانستهاند تعهداتشان را عملی کنند.
موضوع دیگر اینکه در بخش گردشگری بحثها و برنامههایی داشتیم و یکی از اتفاقات خوبی که در این زمینه افتاد، تشکیل اداره گردشگری بود که در شرق استان تهران اداره گردشگری نداشتیم که با عنایت خداوند متعال شهرستان دماوند دارای اداره شده است.
اگر قرار است شهری را به عنوان شهر گردشگری تعریف بکنید، ابتدا باید زیرساختها تأمین شود و شاید در مراحل نخست این زیرساختها بحث تأسیس اداره بود که فعالیتش آغاز شده است؛ در بخش گردشگری شاهد پروژههای خوبی هستیم که کلید آغاز آن خورده است؛ برای نمونه در زمانی که آمدم، چشمه اعلا به عنوان برند گردشگری شهرستان دماوند و به خصوص شهر دماوند وضع مناسبی نداشت و جایگاه ویژهای به حساب نمیآمد، اما امروز ساماندهی شده و آبروی شهر است تا گردشگران استراحت گاهی داشته باشند و از این فرصت استفاده کنند.
به علاوه شاهد این هستیم که کلنگ هتل شهرستان دموند آماده زمین خوردن است؛ زیرساختهای دیگر گردشگری همچون معابر شهری، اصول زیباسازی شهر، آسفالت و فضای سبز شهر و راهاندازی فضاهای تجاری اتفاقاتی افتاده است، اما از آنچه مد نظر ماست، فاصله داریم.
مشکلات پیشروی راهاندازی شهرک صنعتی دو/ بخشی از حلقه مفقوده تصمیمگیری در اختیار دستگاههای فرادستی است
*به نظر شما چه کارهای زمین ماندهای باید انجام میگرفت که صورت نپذیرفت؟ چه دلیلی میتواند داشته باشد؟ کدام یک از برنامههایتان جامه عمل نپوشید؟
محمودیفرد: انتظار داشتیم که بتوانیم شهرک صنعتی دو دماوند را راه بیندازیم که متأسفانه امکانش فراهم نشد؛ علتهایی هم دارد که برخی از آنها از اختیارات متعلق به فرمانداری و دستگاههای شهرستان نیست و به فضای اقتصادی کشور ومجموعه دولت باز میگردد؛ بخشی از حلقه مفقوده تصمیمگیری در اختیار دستگاههای فرادستی و استان ماست که به دلیل تمرکزگرایی به وجود میآید.
*جدای از نقشی که ادارت دولتی و مسؤولان میتوانند در شهر ایفا کنند، مردم چه نقشی در دستیابی به توسعه و پیشرفت شهرستان دارند؟
محمودیفرد: آنچه پیشتر هم اشاره کردم، دولت با منابع مالی محدودی مواجه بود؛ آنچه شعار جمهوری اسلامی ایران و مقام معظم رهبری بود و در سیاستهای دولت هم مد نظر قرار گرفت، استفاده از ظرفیتهای مردمی بود؛ آنچه اکنون در اقتصاد مقاومتی مطرح است، استفاده از فرصتهای مردمی و مشارکت مردم در حوزه سرمایهگذاری و بخش خصوصی است؛ اگر بخواهیم منتظر حمایتهای دولتی بمانیم، اکنون با پیشرفت و توسعه مواجه نمیشویم.
*فاکتورها و آیتمهایی وجود دارد که بتوان عملکرد مجموعههای اجرایی شهرستان دماوند یا میزان پیشرفت و پسرفت دماوند را نسبت به شهرستانهای دیگر مقایسه داشت؟ آیا دماوند نسبت به شهرستانهای تهران شهر عقب مانده یا شهر محروم یا کمتر توسعه یافتهای به شمار میرود؟
محمودیفرد: تصورم بر این است که ظرفیتهای خوبی در شهرستان دماوند بوده است، ولی جزء یک شهرک صنعتی آیینهورزان آن هم با 50 درصد ظرفیت فعال هیچ توسعهای در سطح شهرستان نمیبینید؛ ساختار شهرستان با همه ظرفیتهایی که داشته است، ولی آنچه شایستگیها و لیاقتش بوده واردش نشده است و میتوانست خیلی بهتر از این باشد.
هنوز خیلی کار برای ورود این سرمایهها به ظرفیتهای شهرستان دماوند وجود دارد تا نیروها در همین زیرساختها دچار مشکل نشود و جوان دماوندی برای تأمین شغل عازم تهران نگردد؛ ساختار کشاورزی، ساختار سنتی است؛ صنعتی که بتواند متناسب با بخش کشاورزی همراهی کند نداریم و باید در این راستا گامهای بسیاری برداشته شود.
*چرا امکان جذب سرمایهگذاران در شهرستان دماوند مهیا نمیشود؟ این عدم رغبت به چه دلیل اتفاق میافتد؟ چرا برخی شهرستانها در جذب سرمایهگذاریهای سنگین در حوزههای مختلف توانمندی بیشتری نشان میدهند؟ مقصر مسؤولان هستند یا مردم؟
محمودیفرد: (خنده) این سؤال را شما باید به عنوان یک دماوندی پاسخ بدهید که چرا؟
جابهجاییهای سریع مدیران دماوند را لطمه زده است/ سرمایهگذاران به بخش ساخت و ساز زمینهای تملک چشمدوختهاند
*خب قرار است که نظر شما را درج کنم نه نظر خودم؛ چرا سرمایهگذار پاکدشت و اسلامشهر و شهریار را راحتتر انتخاب میکند؟
محمودفرد: از شما میپرسم به نظرتان این موضوعی فرهنگی یا مدیریتی است یا موضوع زیرساختهاست؟؛ واقعا در همین سرمایهگذاریهایی که انجام شده خیلی مقاومت وجود داشته و کار را سخت کرده است، ولی سعی شده که موانع برداشته شود؛ آنچه تجربهام میگوید یکی از موانع و موضوعاتی که این مشکل را ایجاد میکند بیثباتی مدیریت است.
آنچه که دماوند از آن لطمه خورده در جابهجاییهای سریع مدیران عملاً برنامهها ابتر مانده و سیاستهای شهر هم برنامهای نبوده، بلکه متکی به فرد بوده و عملا شهر دچار آسیب شده است که اگر این آسیبها برطرف شود، بستر شهر و فرهنگ مردم اجازه میدهد تا سرمایهگذار بیاید کارش را انجام دهد و حمایت شود.
اما در عین حال چون مقاومتهایی صورت میگیرد، باید جنبههای ارشادی و تعامل بین دستگاهها بیشتر شود و مردم در جریان مسائل قرار بگیرند؛ اکنون شما شاهد هستید که اتفاقاتی که در دماوند صورت پذیرفته، هیچگونه اعتراضی نسبت به آن نداریم و کاملا همه استقبال میکنند و خوشحال میشوند و بخش خصوصی هم مشارکت میکند.
سرمایهگذارانی که به سرمایهگذاری در حوزه شهری راغب میشوند، عمدتاً به بخش ساخت و ساز و ارزش افزودهای که در بخش زمینهای تملک شده وجود دارد، چشم دوختهاند؛ نمونههایی که در سالهای اخیر اتفاق افتاده همچون شهرک آویشن، سرخه پلنگان یا پروژه میدان معلم از این جملهاند؛ چرا سرمایهگذاران وارد عرصههای دیگر اقتصادی مثل صنعت یا گردشگری نمیشوند؟
در حوزه صنایع که موضوع شعاع 120 کیلومتر را داریم و محدودیتهای سرمایهگذاری خاص خودش را دارد؛ در گذشته برای شهرک صنعتی (1) زمینی خریدهاند و بعداً معارض پیدا کرد و از گردونه خارج شد؛ زمین شهرک صنعتی دوم معارض داشته و با همکاری بخش قضایی مشکلش حل شد، ولی در مرحله بعد در تبصره یک ماده یک جهاد دچار مشکل شده است و این پروژه بعد ازهمه سختیهایی که داشته در این مرحله توقف کرده است و بخشی از مشکلات به ساختارهایی که بستر تسهیلگری برای سرمایهگذار را ایجاد نمیکنند، برمیگردد.
در عین حال بخشی هم فرهنگی است، ارادهای که باید از خیلیها داشته باشیم و افراد و جریاناتی که بتوانند فرهنگسازی کنند تا سرمایه به صحنه بیاید که در این موضوع تلاش نمیکنند.
90 درصد خدمات گردشگری شهرک آویشن را قربانی 10 درصد ساخت و سازها کردهایم/ چرا هیچوقت دنبال راهحل نبودهایم؟
پروژههای خوبی هم در حوزه گردشگری داریم، اما مفهوم ساخت و ساز که گفتید چیست؟ تعریف مفهوم گردشگری در همه جای دنیا بستهای از مجموعه خدمات است؛ این رستوران، استراحتگاه، محل بازی، هتل و محل اقامتی و ... میخواهد؛ بین 110 هکتار زمین شهرک آویشن چند درصد از این مجموعه به سمت رستوران، محل بازی، هتلداری، جادهسازی و امثالهم که همه بخش خدمات بوده رفته و چند درصد جهت ساخت و ساز ویلا اختصاص یافته است؟
عملا 90 درصد بخشهای خدمات گردشگری را قربانی 10 درصد بخشهای ساخت و ساز این مجموعه کردیم و پروژه را زیر سؤال بردیم؛ پروژه متعلق به دولت بوده، چرا در هر مقطع با این پروژه مخالفت شده است. چرا هیچوقت به سراغ این پروژه نرفتهایم تا ببینیم چرا مخالفت وجود داشته است؛ یکبار آسیبشناسی، راهحل هایش را پیدا و کمک و هدایتش کنیم؛ همیشه خواستیم سنگاندازی کنیم و آنچه میتواند شهرستان دماوند را در مقابل زمینخواری و ساخت و سازهای غیرمجاز حفظ و صیانت کرده و ایجاد اشتغال و توسعه کند، حوزه گردشگری است؛ باید آنقدر بستر ایجاد کنیم که ورود سرمایهگذار به این حوزه تسهیل شود، نه سنگاندازی کنیم و مانع شویم.
هر مشکل قانونی دارد و ما وظیفه داریم و باید آن را برطرف کنیم و رفتارش را مطابق قانون تصحیح نماییم؛ نه اینکه هر کجا خطا داشت مانع تراشی کنیم تا سرمایهگذار انگیزههایش را برای سرمایهگذاری در دماوند از دست بدهد؛ قرار نیست یک سرمایهگذار بیاید بعد از 20 سال هزینه کردن به آم آب یا خدمات زیربنایی ندهیم و بگوییم به ما ربطی ندارد؛ اینها با همدیگر قابل جمع است، نمیشود نام یک پروژهای سرمایهگذاری باشد، ولی آب و برق و خدمات به او ندهیم. ما وظیفه داریم، نخست خدمات را آماده کنیم، بعد سرمایهگذار بیاید.
اکنون پروژه نارنجستان را دو سال است پیگیری میکنیم و موظف است در چارچوب قانون عمل کند و در حال حاضر، روند اداری و پیگیری امور آن به استان رفته و دنبال میشود.

بستر سرمایهگذاری در تیزآب وجود ندارد/ سرمایهگذار با سنگاندازیها ورود نمیکند
*چرا هیچکسی در تیزآب یا دریاچه تار سرمایهگذاری نمیکند؟ سرمایهگذار نهایتا دنبال سرمایه گذاریهایی که به فروش زمین و ساخت و ساز منتهی شود، میرود؟
محمودیفرد: اینگونه نباید بگوییم، سرمایهگذار دنبال سود میآید و جایی میرود که منافعش تأمین شود؛ ما وظیفه داریم کاری کنیم که جایی مثل تیزآب هم مثل آویشن یا سرخه پلنگان برای سرمایهگذار درآمدزایی و توجیه اقتصادی داشته باشد. آیا این بستری که در آویشن داریم در تیزآب هم وجود دارد؟
اما اگر فرض کنیم حتی اگر این بستر را داشته باشیم، سرمایهگذار باید اطمینان کند و امنیت داشته باشد و نهایتاً بتواند اعتماد کند؛ وقتی سرمایهگذار میبیند برابر پروژههای دیگر مثل آویشن و سرخه پلنگان مقاومت و هر روز سنگاندازی میکنیم چرا بیاید؟ اگر شرایط به نحوی باشد که در ادارات از آن به گرمی استقبال و بستر مهیا شود و برایش فرش قرمز بیندازیم، چرا نیاید؟
یکی از اقدامات خوبی که در این مدت انجام دادیم، کارگروهی بود به عنوان گردشگری، صنعت و اشتغال که ما کارگروه گردشگری را از دو موضوع دیگر جدا کردیم؛ هماکنون پروژهای در قالب طرح سلامت وجود دارد و از طریق منابع طبیعی پیگیری میشود؛ پروژههای خوبی میآید ولی آنچه مد نظر است، اتفاق نمیافتد چون قوانین دست و پاگیر مانع میشود؛ نداشتن اختیارات جامع و کامل رؤسای ادارات شهرستان هم از موانع دیگری در این قضیه است.
تشکیل شرکت سرمایهگذاری در شهرستان دماوند
*دماوند به عنوان شهر نمونه گردشگری انتخاب شده است، ولی هیچ زیرساختی در این زمینه ندارد؛ فقدان متصدی جامع برای گردشگری علت این امر نیست؟
محمودیفرد: اکنون مجموعه شهرداریها شرکتی را به عنوان شرکت سرمایهگذاری ایجاد کردهاند؛ بنده، شهردار و سه نفر از اعضای شورای اسلامی شهر دماوند و کارشناسانی که در این حوزه تجربه بیشتری دارند، عضو این شرکت هستیم؛ هرکسی بخواهد سرمایهگذاری کند باید وارد این مجموعه شود و این کار را انجام میدهد؛ اداره گردشگری هم به عنوان دبیر کارگروه پیگیری طرحها را به عهده دارد و این طرحها بعد از تصویب، به سمت اجرایی شدن میرود.
اقدامات غیرقانونی در سرخه پلنگان/ رفع مشکلات برای ادامه کار به صورت قانونی
*به نظر میرسید پروژه سرخه پلنگان یا نارنجستان نه فعال و نه سلبید شد؛ سرمایهگذار اقدام به هزینه کرده است، ولی پروژهای نیست که به نفع شهر دماوند باشد؛ در صحبتهای قبلی نکاتی بیان کردید که به نظر میرسد این پروژه در آینده فعال خواهد شد؟
محمودیفرد: بله، در سرخه پلنگان یک سری اقدامات غیرقانونی صورت گرفته بود، چه از سوی دستگاهها، چه از طرف سرمایهگذار که سعی کردیم این مسیر را به سمت قانونی شدن ببریم و تقریباً میتوانم بگویم کار ما تمام شده؛ لذا در استان با کندی پیگیری مواجه شده است و استعلامات از محیط زیست انجام شده و بعد از تصویب به صورت قانونی میتواند کارش را انجام دهد.
*در مورد پروژههایی همچون آویشن یا سرخه پلنگان چرا شفافسازی اتفاق نمیافتد تا بالاخره معلوم شود که حد و حدود این مجموعه کجاست و هر روز با اعتراضات و گلایههای اهالی محلههای پاییندست و انجمنهای محیط زیستی مواجه نباشیم؟
محمودیفرد: هر پروژهای که در حال اجرا و انجام میشود به مقتضیات روز و شرایط نگاه میکند؛ بر اساس فرصتهایی که قرار است در آن ایجاد بکند، تغییراتی میدهد؛ مهم این است که هرچه پروژههای گردشگری به لحاظ کمی بیشتر باشد شهر ضرر نمیکند و این مهم است که ساختار دچار آسیب و تخریب نشود.
باید بتوانیم موضوع محیط زیست را با مسئله توسعه همخوان کنیم، وگرنه عنوان شهر گردشگری بدون داشتن ملزومات راه به جایی نمیبرد؛ قرار نیست صحبت از گردشگری بکنیم و همه مناطق ما همیشه بکر بماند؛ به دکتر مظفریان، کارشناس گیاهشناسی در نشستی گفتم ساخت و ساز غیرمجاز به نفع ماست یا آن همه ساخت و ساز را با یک پروژه گردشگری مجتمع کردن و کنار هم و قانونمند قرار دادن؟ در این پروژه و شهرک میتوانیم به فعالیتها نظارت و کنترل کنیم و این به نفع منطقه و کشور است؛ قرار نیست چون 10 درصد احتمال دارد پروژهای طبیعت را از بین ببرد، مانع آن شویم که در نتیجه مردم بروند و ساخت و ساز غیر مجاز را انجام دهند.
*عملکرد شوراهای شهر و روستا را چگونه ارزیابی میکنید؟ کدام یک از این مجموعهها امتیاز بهتری به دست آوردهاند؟
محمودیفرد: مسائل حاشیهای تقریبا نداشتهایم و کنترل و نظارت هم وجود دارد.
برگزاری انتخابات مانع بازدید مسؤولان از روستاها و ادارات در دماوند/ بازدیدها در زمان انتخابات شائبه تبلیغاتی داشت
*در سال نخست خدمت جنابعالی در پست فرمانداری، آمار و اخبار زیادی از بازدیدها، ملاقاتهای عمومی و سرکشی سرزده از ادارات و روستاها منتشر میشد، ولی در چند ماهه اخیر هیچ گزارشی وجود نداشته است؛ این چه دلیلی میتواند داشته باشد؟
محمودیفرد: واقعیت این است که از اوایل دیماه سال گذشته درگیر بحث انتخابات شدیم که انصافاً وقت بسیاری از مجموعه فرمانداری گرفت و تا اسفندماه هم که انتخابات به مرحله دوم رسید و تا اوایل خرداد که به ماه رمضان رسیدیم، وقتی برای موضوع دیگری باقی نمیگذاشت. انجام نشدن بازدیدها به دلیل اولویت موضوع انتخابات پیش آمد.
مجموعههای بازرسی گزارشگیری از روند فعالیت ادارات را دارند و در حوزه سرکشی از روستاها نیز سال گذشته بازدیدها اتفاق افتاد، در هفته دولت بازدیدهایی انجام شد؛ طبیعتاً در زمان انتخابات ممکن بود شائبه تبلیغاتی داشته باشد، لذا به دلیل منع قانونی اتفاق نیفتاد.
اعتبارات را به هیچ پروژه جیدید تزریق نکردیم/ سرانجام بسیاری از پروژه در سفر ریاست جمهوری به منطقه
*از ابتدای فعالیت در دماوند در هر مصاحبه بیان داشتید که تلاش میکنیم تا تخصیص بودجه به پروژههایی انجام پذیرد که 70 یا 80 درصد تکمیل شدهاند؛ ممکن است بفرمایید کدام پروژهها مشمول این موضوع شدهاند و کدام پروژهها در این دولت به اتمام رسیدهاند؟
محمودیفرد: 100 در صد به این موضوع عمل کردیم و بودجههایی که به شهرستان آمده است را به هیچ پروژه جدیدی تزریق نکردیم؛ فقط یک پروژه جدیدی که توانستیم تعریف کنیم جاده سرهار بود که در سال 93 استارت زدیم و ردیف بودجه برایش گذاشتیم؛ دنبال این هستیم یک جلسه داشته باشیم و بودجه بیشتری برایش تخصیص بدهیم و یکی از پروژههای بسیار اساسی در بهبود ترافیک شهرستان دماوند خواهد بود؛ متأسفانه چون اعتبارات مبالغ بالایی نبوده است همه پروژهها بودجه دریافت کردهاند ولی منجر به اتمام و تکمیل نشده است.
طی سالیان اخیر در لیست بودجههای ملی ردیفهای اندکی برای دماوند در نظر گرفته شده، مثلا به پروژه فاضلاب از بودجه سال 1392 هر سال یک ردیف بودجه اختصاص مییافت، ولی هیچ سالی این بودجه محقق نشده و هر سال این ردیف دوباره تکرار میشود؛ به علاوه در بودجههای استانی هم ظرف دو سه سال اخیر ارقام چندانی به دماوند تعلق نگرفته و همین ارقام هم به میزان اندکی تحقق یافته است.
امسال وضع اعتباری که از استان میآید، 22 درصد رشد یافته است؛ بحث پروژههای آب و فاضلاب را ویژه دیدیم و اعتبارات جدایی برایش قرار داده شده است و ردیف جدایی برای آن در نظر گرفتهایم و در نشستی که با سازمان برنامه و بودجه و مدیر شرق آبفای استان تهران داشتیم، اعتباراتی را پیشبینی کردیم.
اتفاقی که خیلی میتواند در این زمینه مؤثر باشد، سفر ریاست جمهوری به شهرستان دماوند است که اگر اتفاق بیفتد، امیدوار هستیم که همه مسائل تحت الشعاع قرار بگیرد و چون کار کارشناسی انجام شده است، بتوانیم در اختصاص بودجه و پیشبرد پروژه مؤثرتر عمل کنیم.
*در زمان حضور در معاونت شهرداری و ریاست سازمان حمل و نقل شهرداری بومهن با مشکل ترافیک و راهبندان بومهن مواجه بودهاید و تلخی و مصیبت این موضوع را در زندگی مردم محلی به چشم دیدهاید؛ اکنون این مصیبت گریبانگیر مردم دماوند شده است، غیر از کمربندی هیچ راه حل موقتی یا جانشینی وجود ندارد؟ هیچ راهی برای نفوذ به دل دولت وجود ندارد تا این پروژه نیز کلید بخورد؟
محمودیفرد: چون این پروژه ملی است، امیدواریم در سفر ریاست جمهوری بتوانیم اعتبارات و ردیف بودجهای برایش بگیریم؛ چون اعتباراتش اعتبارات ملی است و استانی نیست و تاکنون هم از اختیارات خارج بوده است؛ ولی فکر میکنم اگر پروژه سرهار افتتاح شود، بار زیادی از ترافیک جاده کم میکند.
رتبه نخست دماوند بین 16 شهرستان تهران در برگزاری انتخابات/ آنچه رأی مردم بود، نتیجه انتخابات شد
*یکی از اهداف و برنامهریزیهای شما از ابتدای حضور در شهرستان دماوند برگزاری سالم و بدون دردسر انتخابات بود؛ روند اجرایی انتخابات را چگونه ارزیابی میفرمایید؟
محمودیفرد: بحث انتخابات موضوع نگرانکنندهای برای همه بود؛ به خاطر سابقهای که در دماوند وجود داشت همه به عنوان خط قرمز به این شهرستان نگاه میکردند؛ خرید و فروش رأی، احتمال ابطال رأی و سلامت انتخابات از موضوعات نگرانکننده بود؛ تلاشی که ظرف مدت یکسال انجام شد و جا دارد از تلاش شورای تأمین و همه مجموعههای دست اندرکار هم تشکر کرد؛ معاونت سیاسی استانداری تهران کار علمی و مستندسازی انتخابات در استان را به یکی از دانشگاههای تهران سپرد که فرآیندهای انتخابات را با شاخص رضایتمندی مردم در 16 شهر استان تهران ارزیابی کردند که دماوند رتبه نخست را کسب کرد.
انتخابات کم حاشیه بود و یک مورد شکایت مصداقی در دو مرحله انتخابات در هیچ یک از صندوقها نداشتیم و نوآوری انجام شد؛ انتخابات از تمرکز در فرمانداری خارج شد، خیلی راحت صندوقها توزیع و جمعآوری شد و با کمترین حاشیه و تخلفات انتخاباتی و خرید و فروش آرا از سایر شهرستانها به دماوند مواجه بودیم؛ هماهنگی که بین فرمانداریهای دماوند و فیروزکوه انجام شد، خیلی از آسیبهای گذشته را تکرار نکرد و تجربیات جدید و رویکردهای مثبتی به دست آمد و آنچه رأی مردم بود، نتیجه انتخابات شد و تأییدیه و رضایتمندی هیأت نظارت بر انتخابات نشان میدهد که انتخابات در سلامت انجام شد.
دو انتخابات هم در پیشرو داریم که حجم فعالیت گستردهای دارد و فرمانداری و بخشداریها را به شدت درگیر میکند و باید از تجربیات انتخاباتهای قبلی بهره برد.
اکنون با کمترین ساخت و ساز و تخریب مواجه هستیم/ توقف حفر چاههای غیرمجاز در دماوند
*بخش اعظمی از تلاش مجموعه شهری به مبارزه با ساخت و ساز غیرمجاز اختصاص یافته است؛ واقعا تا چه زمانی امکان این نحوه مواجهه با این معضل وجود دارد و برای تصحیح این روند باید چه اتفاقی بیفتد؟
محمودیفرد: ساخت و ساز غیرمجاز واقعا یکی از معضلاتی بود که جنبه ملی پیدا کرده و همه دستگاهها ورود پیدا کرده بودند؛ با هماهنگی بین دستگاهها و مدیریتی که در پیشگیری اتفاق افتاد، اکنون کمترین ساخت و ساز و تخریب را مواجه هستیم و تخریبها هم عمدتاً مربوط گذشته است؛ همچنین سعی کردیم موارد جدیدتر هم در دیوارسازیها متوقف شوند.
دستگاه قضایی و هم جهاد کشاورزی گواه هستند که توانستهایم این بحران را مدیریت کنیم؛ هر چند در این موضوع آنچه مد نظر بوده کامل اتفاق نیفتاده است؛ موضوع دیگر هم مقابله با چاههای غیرمجاز بود و باعث شد تا روند توسعه این موضوع حداقل متوقف شود.

نبود تعامل با نمایندگان مجلس شایعه است/ حضور نماینده مجلس را به دلیل شائبه انتخاباتی محدود کردیم/ به نماینده قبلی احترام میگذاشتیم
*موضوع دیگر چیزی است که در شنیدهها و گفتههای مردم وجود دارد و به نظر میرسد در مواجه با نماینده قبلی یا فعلی تعامل وجود ندارد؟
محمودیفرد: توجه کنید که این حرفها شایعه است؛ چراکه اصلاً نبود تعاملی نبوده که این نگاه وجود داشته باشد؛ ما واقعا به نماینده دوره گذشته احترام میگذاشتیم و همه نشستها وی را دعوت کردهایم و ایشان هم در نشستهای ما حاضر میشدند؛ اما واقعیت این است که قرار نیست نماینده دولت از سیاستهای نماینده مجلس پیروی بکند.
نماینده مجلس جایگاه ویژه خودش را دارد؛ تعامل با مردم و انتظارات و وعدههایی که به مردم درباره پیگیری موضوعات به آنها داده است؛ ولی نماینده دولت قاعدتاً محدودیتهایی دارد و هرجا بازدیدهای روستایی داشتیم نماینده کنار ما حضور داشت، ولی چون در نزدیک انتخابات حضور نماینده ممکن بود شائبه انتخاباتی داشته باشد ما سعی کردیم در آن بخش و زمان رابطه را محدود کنیم که تعبیر به نبود تعامل در شرایطی که ما واقعا رعایت قانون و انصاف را انجام دادهایم، شد.
در دوره فعلی هم رابطه خوبی با میرزایینیکو وجود دارد؛ عقیدهام این است که وقتی بین نماینده دولت و نماینده مجلس یک تعامل خوبی وجود داشته باشد، از ظرفیتها میتوان چند برابر استفاده کرد و باعث سینرژی میشود؛ این هفته و برای بازدید روستایی با اینکه ایشان در مجلس جلسه داشتهاند، برنامههای بازدید را به نحوی هماهنگ کردیم که ایشان هم حضور یابند و بتوانیم با تعامل به عمران و توسعه شهرستان کمک کنیم.
هیچوقت به شایعات رفتنم گوش نکردم/ همواره سعی کردم دچار روزمرگی نشوم/ تغییرات مداوم فرمانداران باعث عدم توسعه دماوند شد
*از ابتدایی که در این سمت حضور یافتید شایعه وجود داشت که فرماندار میخواهد برود؟ خودتان علاقه داشتید که این فضای ابهام آمیز دربارهتان وجود داشته باشد؟
محمودیفرد: چون دماوند و فضای آن را میشناختم کمتر وارد حاشیهها شدم؛ هیچوقت هم گوش به این حرفها ندادم و همیشه کارم را انجام دادهام و و چون باورم خدمت به مردم بوده است، برنامههایم را برای بلندمدت در نظر گرفتهام و همیشه سعی کردم دچار روزمرگی نشوم.
اگر این نگاه رفتن حاکم شود، باعث میشود مدیر به یک لاک دفاعی برود و نتواند از امنیتش و اختیاراتش استفاده کند؛ من سعی کردم فارغ از این نگاههای حاشیهای خودم را وقف مجموعه بکنم و کار و تلاشم را متوقف نگردانم؛ در دولت قبل چیزی حدود هفت تا هشت فرماندار عوض شد و به صورت میانگین هر سال یک فرماندار تغییر میکرد که این باعث شده بود تا هیچ توسعهای در شهر اتفاق نیفتاد؛ شاید آن تفکر میخواست این اتفاق در دولت یازدهم بیفتد، بنابراین سعی میکردند مجموعه بیثبات شود تا قدرت ابتکار مسؤول گرفته شود.
**امام جمعه دماوند بسیاری از مسائل را غیررسمی بررسی و رفع میکند/ حجتالاسلام علاءالدینی به ندرت وارد مسائل حاشیهای میشود
*و اما نکته آخر ...
محمودیفرد: ما نشستهای مشترکی را با امام جمعه و نماینده مجلس داشتیم و سعی این بود که این نشستها ادامه پیدا کند و انصافاً شاهد بودم و باورم این است که امام جمعه هم در این مدت حامی مجموعه شهری بود و در موضوعاتی که مربوط به سطح شهرستان میشد، دغدغه داشت و البته هر جا احساس میکرد مشکلی وجود دارد، سعی میکرد به صورت غیر رسمی مسائل را بررسی کند.
در این خصوص، اگر لازم بود، مشکلات را رفع میکرد و اگر نیاز بود در نماز جمعه مطرح میکرد؛ شاید این خود یکی از بحثهای اساسی است که باعث ثبات مدیریت در سطح شهرستان میشود که من به سهم خودم از ایشان تشکر میکنم.
امام جمعه به ندرت وارد مسائل حاشیهای یا دستگاههای اداری میشوند و دخالت میکنند، ولی هرجا دغدغهای هم بوده با هماهنگی دغدغههایش را برطرف کردهاند.
===============
گفتوگو از: حسین آقایی
===============
متن کامل گفتوگو با فرماندار شهرستان دماوند را میتوانید در کانال رسمی خبرگزاری فارس شمال و شرق استان تهران نیز بخوانید:
https://telegram.me/fars_tehran
انتهای پیام/67015/ب40
∎