سال‌هاي سال است كه صنعت سيگار ايران از ناحيه قاچاق آسيب مي‌بيند و اگر نتوانيم اين صنعت را كاملا مديريت كرده و عرضه سيگار در داخل كشور را ساماندهي كنيم، غفلت بزرگي نسبت به توليد داخلي سيگار كرده‌ايم به همين دليل بايد به زيرساخت‌هاي آن به لحاظ بازار و فروش اشراف كامل داشته باشيم. مصرف‌كنندگان سيگار تمايل بسياري به مصرف برندهاي خارجي و مشهور دارند و شركت‌ها و تاجران بزرگي كه در عرصه سيگار در دنيا فعاليت مي‌كنند، به دليل همين غفلت از بازار سيگار تلاش كردند راهي براي ورود به بازار ايران پيدا كنند تا در اين بازار بزرگ مصرف براي خود سهم بگيرند. از سويي با توجه به اينكه مصرف‌كنندگان ايراني سيگار تمايل بسياري به مصرف برندهاي خارجي و مشهور دارند حتي نسبت به سيگارهاي داخلي فضا براي افزايش قاچاق مساعد شد.
از طرفي ثابت شده توليد سيگار در داخل كشور نياز مصرفي داخلي را كفايت نمي‌دهد و به دليل طي اين سال‌ها بستر قاچاق سيگار فراهم شده و بايد دولت نظارت خود را در اين راستا افزايش دهد.
صنعت سيگار در اقتصاد ايران سهم بزرگي دارد و اگر مكانيسم توليد و واردات آن مديريت شود، رشد پيدا مي‌كند. از سويي بايد بپذيريم اگر اين صنعت به درستي مديريت نشود و دولت براي تامين نياز داخلي از طريق قاچاق اقدام كند، صنعت قدمت‌دار سيگار كشور رو به احتضار مي‌رود. چه بسا تاكنون بسياري از برندهاي معروف داخلي سيگار الان از بين رفته‌اند.
البته در كنار قاچاق سيگار، واردات رسمي سيگار نيز در حال انجام است و اغلب مردم به دليل ارزان‌تر بودن به دنبال سيگار قاچاق مي‌روند. همين نظم بازار را به‌هم زده و باعث شده سيگار قاچاقي كه وارد كشور مي‌شود به دليل عدم عبور از فيلترهاي كنترل كيفي، به سلامت مصرف‌كنندگان بيشتر آسيب و خطر وارد ‌كند. يكي از مسائلي كه براي اين صنعت مشكلات زيادي را به وجود آورد، نوع واگذاري آن در دولت قبل بود. با وجود اين قانون اغلب فعاليت‌هايي كه در اين حوزه رخ مي‌داد، در انحصار دولت بوده است و تنها دولت اين انحصار را در شركت دخانيات مديريت مي‌كرد. به همين دليل خصوصي‌سازي آن طور كه بايد جدي گرفته نشد و نتوانستيم براي حل مشكلات صنعت سيگار راه‌حل مشخصي پيدا كنيم، به همين دليل اين مشكلات همچنان ادامه دارد.